Heb eergisteren te horen gekregen dat er geen hartje meer was. Word nu dinsdag 5 feb gecuretteerd. Hoe lang zijn jullie thuis gebleven vann werk? Ik denk aan niks meer . Ben zo verdrietig. En hoe snel word je dan weer zwanger??
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
miskraam en curettage binnenkort. Hoe lang daarna weer zwanger?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
wat een **** periode om in te zitten he
Had ook al gereageerd op je berichtje op het zwanger zijn forum en die dagen voor de curettage vond ik vreselijk (oké alle dagen na de echo). Ook de eerste dagen na de curettage vond ik erg zwaar was met mijn hoofd nog bij die zwangerschap die er niet meer was.
En met werk.... ik ben na de geboorte van onze jongste thuis gebleven en in dat opzicht geen werk om van vrij te nemen, maar ook geen mogelijkheid om uberhaupt niks te doen, de kinderen verdienen ook hun aandacht. De eerste 2 dagen zijn zij wel bij opa&oma geweest ook omdat je toch het advies krijgt de eerste dagen niet teveel te tillen... tja ehm hij kan zelf het ledikant nog niet in en uit .
Op zich is de curettage me fysiek meegevallen... was de 2 dagen erna enorm moe (narcose of toch door de emoties?!) en had die eerste dagen ook wel een zeurend gevoel in mijn buik/baarmoeder, ja er is toch van alles gedaan he .
Denk dat je heel goed naar jezelf moet luisteren wanneer je wilt gaan werken.... te snel is niet handig, maar te lang thuis blijven is denk ik op een gegeven moment ook heel zwaar omdat je dan hele dagen in je hoofd bezig kan zijn met je miskraam, dan kan je werk (ook als het voor de klas is) misschien voor wat prettige afleiding zorgen....
Heel veel sterkte de komende tijd!
groetjes,
Marije
Had ook al gereageerd op je berichtje op het zwanger zijn forum en die dagen voor de curettage vond ik vreselijk (oké alle dagen na de echo). Ook de eerste dagen na de curettage vond ik erg zwaar was met mijn hoofd nog bij die zwangerschap die er niet meer was.
En met werk.... ik ben na de geboorte van onze jongste thuis gebleven en in dat opzicht geen werk om van vrij te nemen, maar ook geen mogelijkheid om uberhaupt niks te doen, de kinderen verdienen ook hun aandacht. De eerste 2 dagen zijn zij wel bij opa&oma geweest ook omdat je toch het advies krijgt de eerste dagen niet teveel te tillen... tja ehm hij kan zelf het ledikant nog niet in en uit .
Op zich is de curettage me fysiek meegevallen... was de 2 dagen erna enorm moe (narcose of toch door de emoties?!) en had die eerste dagen ook wel een zeurend gevoel in mijn buik/baarmoeder, ja er is toch van alles gedaan he .
Denk dat je heel goed naar jezelf moet luisteren wanneer je wilt gaan werken.... te snel is niet handig, maar te lang thuis blijven is denk ik op een gegeven moment ook heel zwaar omdat je dan hele dagen in je hoofd bezig kan zijn met je miskraam, dan kan je werk (ook als het voor de klas is) misschien voor wat prettige afleiding zorgen....
Heel veel sterkte de komende tijd!
groetjes,
Marije
oh ja dat zwanger worden... hier is het nu ruim 2 weken geleden de curettage dus van zwanger zijn kan nog sprake zijn natuurlijk.
Wij nemen echter geen maatregelen om dit te voorkomen, onze gyn vond het geen probleem als we er direct weer voor wilden gaan, als ik maar niet meer vloeide en me goed voelde.
Vloeien was al snel over en op zich voel ik me erg goed op het moment.... we zullen het wel zien de komende weken/ maanden hoe het zal gaan.
groetjes,
Marije
Wij nemen echter geen maatregelen om dit te voorkomen, onze gyn vond het geen probleem als we er direct weer voor wilden gaan, als ik maar niet meer vloeide en me goed voelde.
Vloeien was al snel over en op zich voel ik me erg goed op het moment.... we zullen het wel zien de komende weken/ maanden hoe het zal gaan.
groetjes,
Marije
Hoi Marije, ik had je berichtje op het andere forum ook al gelezen en op jouw aanraden ben ik naar dit forum verhuist. Vond het zo confronterend om steeds naar het "Zwangerforum" te gaan. Dit ben ik immers niet meer.
Het liefst gaan wij er ook weer voor als de curretage er eenmaal opzit. Ben wel heel blij dat ik hier voor heb gekozen. Zag het niet zitten om het op een natuurlijke manier te laten komen. Dit kan immers lang duren. En ik wil niet zo lang wachten.
Ben blij te lezen dat de curretage voor jou meeviel. Al blijft het natuurlijk k.....
Hoe gaat het nu met jou?
Fijn dat je zo snel reageerde. Je heb echt iemand nodig die in hetzelfde schuitje zit.
Het liefst gaan wij er ook weer voor als de curretage er eenmaal opzit. Ben wel heel blij dat ik hier voor heb gekozen. Zag het niet zitten om het op een natuurlijke manier te laten komen. Dit kan immers lang duren. En ik wil niet zo lang wachten.
Ben blij te lezen dat de curretage voor jou meeviel. Al blijft het natuurlijk k.....
Hoe gaat het nu met jou?
Fijn dat je zo snel reageerde. Je heb echt iemand nodig die in hetzelfde schuitje zit.
hoi,
Ja de herkenning is hier (helaas) een stuk groter.... iedereen zit hier min of meer in hetzelfde schuitje na het verlies van een kindje.
En met dat afwachten... ergens hoopte ik van harte dat het toch nog zelf af zou komen al was ik wel 'bang' voor wat ik kon verwachten qua pijn(en dat terwijl ik toch 2 keer bevallen ben... dat doet ook best pijn...) en het leek me ook heel heftig om het kindje dan te zien 'verdwijnen'. Maar ook na 2 weken was er dus nog helemaal niks en ik was toen ook toe aan die curettage, vond het gewoon te moeilijk om af te wachten en me zwanger te blijven voelen terwijl ik dat niet meer was (of zoals een vriendin zei: je bent nog wel zwanger, maar niet meer in verwachting....).
Eigenlijk voel ik me nu gewoon goed. Denk er echt elke dag nog wel even aan, maar het is niet meer allesoverheersend zoals de weken na de echo en de eerste dagen na de curettage. Toen was die curettage/ miskraam alles waar ruimte voor was. Daarna kwam er elke dag ruimte voor meer, onze jongste was ook bijna jarig dus iets om naar uit te kijken etcetc. Er blijven moeilijke dingen (zoals alle zwangere vriendinnen die op verjaardagsvisite kwamen) maar kan het nu dan droog houden en er eventueel later een traan om laten (de eerste dagen liep ik spontaan in de winkel te janken als er iets was). Komen vast nog moeilijke momenten genoeg (1 vriendin liep gelijk op en bij haar gaat het gelukkig wel allemaal goed maar is wel eens moelijk) maar die laat ik dan over me heen komen....
groetjes,
Marije
Ja de herkenning is hier (helaas) een stuk groter.... iedereen zit hier min of meer in hetzelfde schuitje na het verlies van een kindje.
En met dat afwachten... ergens hoopte ik van harte dat het toch nog zelf af zou komen al was ik wel 'bang' voor wat ik kon verwachten qua pijn(en dat terwijl ik toch 2 keer bevallen ben... dat doet ook best pijn...) en het leek me ook heel heftig om het kindje dan te zien 'verdwijnen'. Maar ook na 2 weken was er dus nog helemaal niks en ik was toen ook toe aan die curettage, vond het gewoon te moeilijk om af te wachten en me zwanger te blijven voelen terwijl ik dat niet meer was (of zoals een vriendin zei: je bent nog wel zwanger, maar niet meer in verwachting....).
Eigenlijk voel ik me nu gewoon goed. Denk er echt elke dag nog wel even aan, maar het is niet meer allesoverheersend zoals de weken na de echo en de eerste dagen na de curettage. Toen was die curettage/ miskraam alles waar ruimte voor was. Daarna kwam er elke dag ruimte voor meer, onze jongste was ook bijna jarig dus iets om naar uit te kijken etcetc. Er blijven moeilijke dingen (zoals alle zwangere vriendinnen die op verjaardagsvisite kwamen) maar kan het nu dan droog houden en er eventueel later een traan om laten (de eerste dagen liep ik spontaan in de winkel te janken als er iets was). Komen vast nog moeilijke momenten genoeg (1 vriendin liep gelijk op en bij haar gaat het gelukkig wel allemaal goed maar is wel eens moelijk) maar die laat ik dan over me heen komen....
groetjes,
Marije
hoi y, wat rot voor je. je moet vooral je gevoel volgen en kijken of jij er weer aan toe bent om te werken. ik werk voor mezelf en heb 1,5 maand geen opdrachten meer aangenomen en daarna heel af en toe weer een kleintje. het is nu 3 maanden geleden en ik werk weer regelmatig (heerlijk die afleiding) en sta weer veel sterker in m'n schoenen. maar ik weet dus wel dat je er echt een hoop tijd mee kwijt bent voordat het zover is. het is zo heftig wat er allemaal gebeurt!
bij mij is de miskraam vanzelf gekomen, 1,5 week na de echo, maar later bleek dat het vruchtje er nog in zat en ben ik alsnog gecurreteerd, onder verdoving van een ruggeprik. daarna voelde ik me enorm opgelucht, omdat ik het nu kon gaan afronden. lichamelijk ben ik nog lang zwak geweest, geen pijn in m'n buik, maar enorm vermoeide benen. en geestelijk is natuurlijk een heel ander verhaal. misschien moet je proberen om niet al te veel stil te staan bij wat ze precies doen met de curretage, maar het een beetje proberen te zien als een afsluiting en daarna weer een kans op iets nieuws. jaja heel makkelijk gezegd, maar bij mij werkte het wel om niet door te draaien.
zwanger raken kan volgens mij weer zodra je lichaam er klaar voor is (en jij zelf ook!) en dat merk je vanzelf.
veel sterkte he!
groetjes s
bij mij is de miskraam vanzelf gekomen, 1,5 week na de echo, maar later bleek dat het vruchtje er nog in zat en ben ik alsnog gecurreteerd, onder verdoving van een ruggeprik. daarna voelde ik me enorm opgelucht, omdat ik het nu kon gaan afronden. lichamelijk ben ik nog lang zwak geweest, geen pijn in m'n buik, maar enorm vermoeide benen. en geestelijk is natuurlijk een heel ander verhaal. misschien moet je proberen om niet al te veel stil te staan bij wat ze precies doen met de curretage, maar het een beetje proberen te zien als een afsluiting en daarna weer een kans op iets nieuws. jaja heel makkelijk gezegd, maar bij mij werkte het wel om niet door te draaien.
zwanger raken kan volgens mij weer zodra je lichaam er klaar voor is (en jij zelf ook!) en dat merk je vanzelf.
veel sterkte he!
groetjes s
Hoi Sterkte. Je staat nu nog overal voor maar als het kindje weg is wordt het toch alngzamerhand weer beter. Heb het eind nov meegemaakt. Bij mij leefde het al 3 weken niet meer. Ik dacht dat ik 12 weken was en groeide ook nog gewoon. Ging me na mijn 1e ongi( na 5 weken) beter voelen omdat je dan weet dat je lichaam weer gezond is.
Heel veel stekte. ( bij mij is de miskraam trouwens opgewekt met pillen. En heb het kindje, dat je voor 9 weken goed kon onderscheiden mee naar huis. In de tuin begraven.)
Heel veel stekte. ( bij mij is de miskraam trouwens opgewekt met pillen. En heb het kindje, dat je voor 9 weken goed kon onderscheiden mee naar huis. In de tuin begraven.)
Hoi y1972,
Wat een vervelend nieuws. Sterkte met alles hoor. Erg moeilijk he deze tijd. Hopelijk heb je wat steun aan dit forum. We zitten met zn allen hier met dezelfde soort gevoelens.
Heel veel sterkte voor de komende tijd.
Liefs Petra
Wat een vervelend nieuws. Sterkte met alles hoor. Erg moeilijk he deze tijd. Hopelijk heb je wat steun aan dit forum. We zitten met zn allen hier met dezelfde soort gevoelens.
Heel veel sterkte voor de komende tijd.
Liefs Petra