Hai Sunshine,
Wat naar voor je dat je een miskraam hebt gehad. Voor mij helpt het heel erg om andermans verhalen te horen, dus daarom schrijf ik mijn verhaal ook maar voor je op, dan kun je uit al deze verhalen pikken wat je eruit halen wilt.
Ik was afgelopen november zwanger, eerste keer, we waren net sinds september bezig. Ik ben 34 jaar, en dacht dat het lang zou duren, dus ik was de koning te rijk. Wist wel van de kans op miskramen, maar dat was toch de ver van m'n bed show. Helaas was dat niet zo ver van m'n bed, want op 5 dec. kreeg ik geen sint-kadootjes maar een miskraam. Ik wist niet wat me overkwam en kon alleen maar denken: hoe kan ik dit terugdraaien? Ik had bergens zin in, geen Sint-vieringen, geen andere leuke dingen, en al helemaal geen nieuwe zwangerschap.
We gingen op vakantie (had ik ook geen zin in), maar daar ontspande ik al snel. Ik kreeg daar mijn eerste menstruatie en had toen weer veel behoefte om zwanger te worden. En jahoor, dat gebeurde ook. Afgelopen week testte ik weer positief, maar op woensdag (dit keer geen sint-kadootje maar een Valentijns-"verrassing"...) ging het weer mis. Ik dacht echt dit keer: ok, ik heb een miskraam gehad, maar dat overkomt me geen 2x. Wel dus. Wat ik ervan heb geleerd is dat je het allemaal gewoon niet in de hand hebt, en je kunt je niet beschermen voor de pijn.
Mijn eigen motto is dan ook: zodra het weer goed voelt om zwanger te worden ga je er weer voor, en als het raak is: probeer zoveel mogelijk te genieten, als het mis gaat doet het toch wel pijn, en het is zo'n zonde niet te genieten.
Eergisteren dacht ik nog: nu wil ik nooit meer zwanger worden, er is geen lol aan. Maar nu ben ik al weer aan het uitkijken naar de eerstvolgende klusweek...
Ik hoop dat je je eigen gevoel kunt volgen en je snel je hoofd weer leeg hebt.
Ik wens je veel sterkte!!
lieve groetjes
Ingrid