miskraam, en nu?

Ik heb gisteren, na een zwangerschap van 8 weken, een miskraam gehad. We zijn vandaag bij de gynaecoloog geweest. Hij heeft een echo gemaakt, en gelukkig was alles al weg.
Hij vertelde, zodar het bloeden over is, we weer gemeenschap kunnen hebben. Natuurlijk willen wij graag een kindje, maar ik zit daar nu nog niet met mijn hoofd bij.
Ik vroeg me af, hoe anderen dit ervaren.
 
hoi,
wat een vervelend nieuws zeg! Ik wil je veel sterkte toewensen de komende tijd!
Ik denk dat je voor jezelf de tijd moet nemen om tot rust te komen en voordat je het weer wilt gaan proberen. Je zal zien dat het voor ieder anders is. De een gaat meteen weer hard aan het werk, de ander wacht een paar menstruaties af. Als je er zelf een goed gevoel bij hebt, moet je er gewoon weer voor gaan. Als je er nog niet klaar voor ben, zou ik rustig de tijd nemen. Een miskraam is niet zomaar iets! Onderschat niet wat het met je kan doen. Je hebt wel een kindje verloren. Het was dan nog wel heel klein, maar waarschijnlijk ben je er vanaf het moment dat je wist dat je zwanger was van gaan houden.
Dat had ik tenminste wel, ik heb eind oktober een miskraam gehad en wacht nu op mijn volgende zwangerschap.
nou ja ik wil je nogmaals sterkte wensen

groet,
Patricia
 
Hoi hoi,

Wat vervelend dat het mis is gegaan. Het is een heel vervelende ervaring. Ik kan met je meepraten.

Ik heb in een oktober een miskraam gehad. Ik heb toen een curretage gehad. Ik was er eigenlijk heel nuchter onder (verstandelijk dus). Voor mij voelde die zwangerschap vanaf het begin af aan al niet goed. Mijn vermoedens werden uiteindelijk dus bevestigd. Neemt niet weg dat het met je gevoel een heel ander verhaal is.

Mijn man en ik hadden besloten om tot het einde van het jaar niet met zwanger  worden bezig te zijn. Effe onze hoofden leegmaken. En wat denk je. Ik wordt na de curretage meteen weer zwanger! Echter, deze zwangerschap verliep in het begin ook niet vlekkeloos. Ik heb heel veel last gehad van bloedingen. Daardoor zijn mijn man en ik echt in een achtbaan van emoties terecht gekomen. Eerst blij dat we zwanger waren, ongerust omdat je de miskraam nog niet vergeten bent, verdrietig bij elke bloeding omdat we steeds dachten dat het mis zou gaan, hoop bij elke echo omdat we liever toch wilde horen dat het wel goed was, boosheid om wat allemaal op ons pad komt, wanhoop als je weer op de wc zit leeg te lopen en ga zo maar door.

Uiteindelijk kan ik voor mezelf concluderen dat ik liever even had gewacht met weer zwanger worden. Voor mij heeft die achtbaan van emoties ervoor gezorgd dat ik nu nog steeds niet kan genieten van mijn zwangerschap. Want ja, na al die bloedingen zit die kleine er nog steeds en ben ik nu 16 weken op weg.

Nu is mijn verhaal wellicht uniek en zou jij ook zo weer zwanger kunnen worden zonder alle problemen die ik heb gehad. Maar wat ik wel heb gemerkt is dat als je een miskraam hebt gehad, je eigenlijk niet meer onbezorgd zwanger wordt. Je wordt er onzeker van.

Dus mijn advies: zorg eerst dat je hoofd 'leeg'   is voordat je de stap weer gaat zetten. Maar zet hem wel als je graag kindjes wil! Want een miskraam heeft meestal  geen medische oorzaak dus het wil niet zeggen dat het niet kan lukken.

Heel veel sterkte en succes!

Groetjes,
Maike
 
Hoi Sunshine,
je geeft zelf eigenlijk al aan dat je er nog niet aan moet denken, dus dan wacht je toch gewoon even? Dat gevoel kan heel snel weer omslaan hoor. Ik ehb het nu voor de 3e maal meegemaakt. Tussendoor gelukkig wel een heel mooi meisje gekregen. Net een curettage gehad maar ik had meteen weer zoiets, we gaan ervoor! Onzeker blijf je helaas toch wel maakt niet uit wanneer je weer zwanger wordt.
lies Roos
 
Hallo,

Het spijt me dat je dit ook hebt moeten meemaken. Het dondert in een keer van je roze wolk af, he!?
Het is voor iedereen anders, dus ik kan je alleen maar vertellen hoe het bij ons ging.
Eind augustus bleek ik zwanger te zijn, maar na 5,5 week ging het mis.  Halverwege oktober ben ik weer zwanger geworden, maar ook dat eindigde eind december helaas in een miskraam. Nu ben ik alweer (na 1 menstruatie) zwanger.  Ben onwijs blij dat het zo snel lukt, maar weet niet wat ik moet als het nu weer mis gaat. Het maakt het allemaal we een stuk spannender.

Kijk naar je eigen gevoel Ik dacht een week na de miskraam nog dat het van mij voorlopig niet hoefde, maar na drie weken was ik er alweer helemaal klaar voor.

Heel veel sterkte ermee

groetjes
 
Hai Sunshine,

Wat naar voor je dat je een miskraam hebt gehad. Voor mij helpt het heel erg om andermans verhalen te horen, dus daarom schrijf ik mijn verhaal ook maar voor je op, dan kun je uit al deze verhalen pikken wat je eruit halen wilt.
Ik was afgelopen november zwanger, eerste keer, we waren net sinds september bezig. Ik ben 34 jaar, en dacht dat het lang zou duren, dus ik was de koning te rijk. Wist wel van de kans op miskramen, maar dat was toch de ver van m'n bed show. Helaas was dat niet zo ver van m'n bed, want op 5 dec. kreeg ik geen sint-kadootjes maar een miskraam. Ik wist niet wat me overkwam en kon alleen maar denken: hoe kan ik dit terugdraaien? Ik had bergens zin in, geen Sint-vieringen, geen andere leuke dingen, en al helemaal geen nieuwe zwangerschap.
We gingen op vakantie (had ik ook geen zin in), maar daar ontspande ik al snel. Ik kreeg daar mijn eerste menstruatie en had toen weer veel behoefte om zwanger te worden. En jahoor, dat gebeurde ook. Afgelopen week testte ik weer positief, maar op woensdag (dit keer geen sint-kadootje maar een Valentijns-"verrassing"...) ging het weer mis. Ik dacht echt dit keer: ok, ik heb een miskraam gehad, maar dat overkomt me geen 2x. Wel dus. Wat ik ervan heb geleerd is dat je het allemaal gewoon niet in de hand hebt, en je kunt je niet beschermen voor de pijn.
Mijn eigen motto is dan ook: zodra het weer goed voelt om zwanger te worden ga je er weer voor, en als het raak is: probeer zoveel mogelijk te genieten, als het mis gaat doet het toch wel pijn, en het is zo'n zonde niet te genieten.
Eergisteren dacht ik nog: nu wil ik nooit meer zwanger worden, er is geen lol aan. Maar nu ben ik al weer aan het uitkijken naar de eerstvolgende klusweek...
Ik hoop dat je je eigen gevoel kunt volgen en je snel je hoofd weer leeg hebt.
Ik wens je veel sterkte!!
lieve groetjes
Ingrid
 
Hallo sunshine,

Ook ik heb vandaag een echo gehad, en het bleek inderdaad waar te zijn, ook ik heb een miskraam gehad, maar ook nu was er niets meer te zien, dus ws. is het meeste al met de stolsels en bloeding meegekomen.

Ik kan het redelijk "handelen"merk ik zelf, en ik moet ook zeggen dat het idee van opnieuw zwanger worden zeker heel aannemelijk is, maar ook ik ben wel van mening dat ik het misschien even moet laten rusten.

Ik snap je onzekerheid, maar ik zou zeker doen wat je gevoel je ingeeft, als jij denkt ik wil ervoor gaan moet je dat zeker weer doen...
je eigen gevoel is het belangrijkste!

Succes!!

Suus.
 
Hallo dames,

Ik heb vandaag dus een echo gehad met ruim 8 weken en blijkt dat ik nu nog zwanger ben van een vruchtje van niet meer dan 4 a 5 weken. Een miskraam dus... nu wachten op de uitdrijving (wat een rotwoord eigenlijk) In augustus van vorig jaar heb ik ook een miskraam gehad met 9 weken en het vruchtje was toen zeker 8 weken. Nu kan ik er redelijk goed mee omgaan maar in augustus heb ik het er echt heel moeilijk mee gehad. Misschien voor mij de tweede keer en dat het nu nog niet echt ontwikkeld is kan voor mij meetellen. Het is en blijft een vervelende ervaring.

Mijn idee over zwanger worden nadat alles weer tot rust is gekomen? Oh ja zeker, maar ik ga me er niet te veel mee bezig houden. Komt het? Dan zien we het wel. (de eerste 3 maanden worden voor mij nu best een hoge berg merk ik wel.)

Groetjes, Nathalie
 
Terug
Bovenaan