Hallo allemaal,
Wat vervelend zeg en dat het dan zo lang duurde..
Snap helaas hoe jij je voelt
Vorig jaar maart besloten om te stoppen met de pil, in juni bleek ik zwanger. Snel maar oh zo blij! Met ong. 8 weken 1e echo.. Kloppend hartje! maar bleek pril zwanger 5 weken. Naja besloten toch alvast kenbaar te maken aan onze ouders en zussen. Nog geen week later licht bruinverlies wat steeds donkerder en meer werd, ging uiteindelijk over in rood. Wist ik veel, je had zoveel verhalen over kan goed of fout zijn. Na een week toch de vk gebeld. Mocht een dag later komen.. voor mijn geruststelling. Ga er alleen naar toe en krijg te horen dat ik een miskraam heb. Niet meer gegroeid en geen hartje meer (achteraf klopte de groei al niet..dacht met de 1e echo 8 weken te zijn en bleek maar 5). Besloten de natuur zijn werk te laten doen want ja.. medicijnen dacht ik mwa.. curretage schrok ik helemaal van (ben niet van operaties en naalden enz). Lang verhaal kort..2weken lang dat bloedverlies aangehouden maar niks verloren. Controle vk niks gebeurd.. afspraak gyneacoloog, cytotec gekregen tot 2 keer toe..deed niks. Na 4 weken bijna moest het een curretage worden. Vond het vreselijk
vorig jaar augustus was dat. Verloop is goed gegaan en na 34 dagen werd ik weer netjes ongesteld. Mijn menstruatie was daarna weer meteen regelmatig. Hoe moeilijk ook en bezig met verwerken van dit..voor mij en ook mijn vriend er wel weer voor gegaan. De maanden gingen voorbij en uiteinlijk waren we alweer een jaar verder..iedereen om ons heen kregen kinderen of raakte zwanger als of het niks is. We kregen vragen..want ja niemand wist het van de miskraam..bewust voor gekozen omdat we hoopte niet lang te hoeven wachten voor we leuk nieuws naar buiten konden brengen, niemand verwachte het dan. Heel frustrerend allemaal. Ik ben begonnen met acupunctuur omdat ik daar goede verhalen over hoorde. Rust is heel belangrijk!! Na 3 behandelingen en de stap afgelopen juli richting het ziekenhuis voor onderzoek omdat ik er helemaal doorheen begon te zitten. 1e cyclus gevolgd in het ziekenhuis en bloed geprikt, zaadonderzoek bij mijn vriend zag alles er goed uit en wisten we dat ik 2 eitjes had en dus kans op een meerlingzwangerschap. Dat hoefde dan niet van mij maar we vonden het geen reden om niet te proberen. Want ja we waren alweer bijna een jaar verder. Ja hoor 23-8 teste ik positief eindelijk! Vond het mega spannend weer maar ben positief gebleven. Vraag me niet hoe ik het heb gedaan de 3 weken doorgekomen tot de 1e echo. Vond dat ik best rustig bleef. Gelukkig dit keer amper kwalen vergeleken met vorig jaar. Voelde alleen mijn borsten wat...dit wil niks zeggen of een zwangerschap wel of niet goed is, dat wist ik gelukkig al. Eindelijk was het zover 18-9 1e echo met 7+5. Janken van de spanning toen we binnen mochten bij de vk.. ach meid geeft niet ik snap je helemaal. Kom maar gauw liggen dan kijken we eerst. We zagen beide zo snel geen hartje.. dat is t eerste waar we weer naar keken. Bleef best lang stil..tot de vk zei, ik denk dat we helaas hetzelfde probleem hebben als de vorige keer. Dit keer geen hartje en termijn klopte niet..6 weken en moest 7+5 zijn (termijn was zo duidelijk ook omdat ik mijn eisprong altijd voelde maar ook door de echos in t ziekenhuis. Voor 90 95 % gaf ze aan dat het niet goed zou zijn. Ze dacht echt meteen weer domme pech een 2e keer
wat een klap..zo lang moeten wachten.. eindelijk zwanger na een jaar en dan weer een miskraam. Ik heb meteen gezegd dat ik niet weer zoals vorig jaar wilde afwachten maar snel schoon wilde zijn. Na een week afspraak bij de gynaecoloog. Daar werd ook bevestigd dat het helaas een miskraam was. Ze adviseerde me weer cytotec ondanks dit vorig jaar niks deed. Dit was ook mijn insteek aangezien ik niet weer een curretage wilde... ik hoopte dat deze wel iets zouden doen. Gelukkig deed kuur 1 dit keer iets. Raar gevoel in me buik gehad maar gelukkig geen pijn. Tot 2 keer toe begon ik heviger te bloeden en verloor dan een behoorlijk groot stolsel. Ik had na een week al controle in het ziekenhuis. Dit omdat als het niet genoeg had gedaan of niets, dan zouden we zsm een curretage plannen. Het vruchtje bleek weg.. wel zag ze nog dat het wel verdikt was.. ik denk dat ze restweefsel bedoelde want dat was 7mm en moest veel minder worden. Dit was wel normaal aangezien ik al snel op controle was nu na het verliezen van het vruchtje. Ze verwachte dat dit na een eerste menstruatie wel goed zou komen en vond dit geen reden voor een curretage.. pff gelukkig! Heb nog best lang nasleep gehad van bruinverlies maar sinds afgelopen weekend is het weg (denk dat het wel een goed teken is). Inmiddels zit ik alweer op dag 24. Heb na 11 dagen getest zoiets en toen was die al een heel stuk lichter. Helaas kan HCG lang in je lichaam blijven maar je kunt gewoon een eisprong hebben. Ik heb extra gevoelige ovu testen. Ik test een aantal dagen nu als savonds alleen..en deze blijft maar positief. Denk door het HCG dus nog. Tot heden ook geen eisprong gevoeld, wat ik eerst wel had. De boel moet natuurlijk ook nog herstellen al hoop ik echt geen menstruatie te krijgen.. en vooral niet weer een jaar te hoeven wachten
We maken het wel om de dag gezellig dus daar kan het niet aan liggen. Gelukkig waren we er beide over eens dat we er weer meteen voor wilde gaan. Heb inmiddels ook weer 2 acupunctuur behandelingen gehad en merk echt dat ik daar rustig van word en blijf. Hoe verdrietig het ook allemaal is.. We hebben het nu ook wel verteld aan een aantal goede vrienden want ook qua opmerkingen trok ik het niet meer nu.
Verder probeer ik nu maar positieve dingen te zoeken en te doen en vooral niet teveel bezig te zijn met het zwanger worden. Hoop dat het volgende wonder gezond mag zijn en we daar niet heel lang op hoeven te wachten. We kunnen onderzoek laten doen naar herhaalde miskramen, we hadden bedacht ook al komt daar vaak niets uit. Dit wel te doen alleen kan dat pas na 12 weken na een zwangerschap. Volgende afspraak heb ik in november, als het goed is heb ik dan mijn menstruatie gehad (of nog beter meteen weer zwanger) en ziet het er weer goed uit allemaal. Dan vraag ik even over dat onderzoek..wil wel verder met proberen en niet daardoor niet zwanger mogen worden en wachten tot die 12 weken voorbij zijn voordat we dat onderzoek kunnen doen.
Liefs