Miskraam

<p>Gisteren bleek dat tijdens een vroege echo, dat mijn bloedverlies duidt op een miskraam. Ik zou gisteren 6 weken zijn geweest, maar de baarmoeder zit vol 'rommel'.</p><p>We zijn super verdrietig! Dit kindje was zo vreselijk welkom. Het was onze eerste zwangerschap.</p><p>Nu moet ik afwachten of het dit weekend doorzet. Dinsdag mag ik terugkomen voor een echo. Erg confronterend.</p><p>Ik ben erg bang voor een volgende zwangerschap en dat het dan weer fout gaat. Ook al hoeft dit niets te betekenen. Maar uberhaupt weer de tijd in gaan dat alles onzeker is.. het zwanger worden zelf, eerste weken.  Ik vind het zo heftig. </p><p>Wie heeft hier ervaring mee?</p>
 
Ik ben nu 10weken zwanger na een miskraam eerder dit jaar dat met 10 weken mis ging na 2 goede echos.
Was ook erg bang.. erg bang dat het lang ging duren voor ik weer zwanger werd wat dus binnen een half jaar weer zo was
Maar ook heel bang voor de angst bij een volgende zwangerschap. Toch valt het me niet tegen. Ik had bij mijn vorige meteen al heel sterk instinctief het gevoel dat het niet goed zat. Dat gevoel heb ik bij deze zwangerschap niet wat me vertrouwen geeft. Tuurlijk is het eng maar probeer als je alles hebt verwerkt weer vertrouwen te krijgen in je lijf. 
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Geef jezelf de rust om het te verwerken en trek de mensen die dichtbij je staan dichterbij zodat hun liefde jou kan troosten. 
 
Wat naar voor jullie! Alvast heel veel sterkte met de verwerking van dit verlies. Het is zeker confronterend en eng!
Ik heb vorig jaar 2 mk achter elkaar gehad. Ik werd heel snel zwanger, maar na 5-6 weken ging het mis. Meteen een menstruatie daarna werd ik (ongepland) meteen weer zwanger. We wilden eigenlijk die eerste mk eerst een plek geven voor we weer zouden proberen maar wat waren wij blij dat het weer gelukt was! Maar na 5 weken ging het opnieuw mis. Mijn man was er heel nuchter over maar ik durfde nu echt niet meer opnieuw te proberen. Dus we hebben daarna echt een tijd gewacht en ondertussen ook gewacht omdat ik een vast contract zou krijgen en we nog op een verre reis wilden. 
Na deze verre reis waren we in mei klaar voor een nieuwe poging. En het was meteen weer raak! Ik was nu niet meer onbezorgd zwanger. Ik heb in het begin ook bloedverlies gehad en mocht toen voor een echo komen, maar alles was gewoon goed. Toch voelde deze keer wel echt meteen beter dan vorig jaar. Inmiddels ben ik 26,5 week zwanger :) alles gaat goed! 
Ik snap dat je je zorgen maakt. Het kan weer gebeuren maar een mk hoeft niks te betekenen. Probeer het verlies eerst een plek te geven en spreek met de verloskundige over je angst. Maar wat positief is, is dat je wel zwanger kunt worden. Nu moet er alleen eentje komen die blijft zitten (dat zei ik steeds tegen mezelf). Hopelijk kunnen jullie de volgende keer genieten van een succesvolle zwangerschap ?
 
Wat naar voor jullie! Alvast heel veel sterkte met de verwerking van dit verlies. Het is zeker confronterend en eng!
Ik heb vorig jaar 2 mk achter elkaar gehad. Ik werd heel snel zwanger, maar na 5-6 weken ging het mis. Meteen een menstruatie daarna werd ik (ongepland) meteen weer zwanger. We wilden eigenlijk die eerste mk eerst een plek geven voor we weer zouden proberen maar wat waren wij blij dat het weer gelukt was! Maar na 5 weken ging het opnieuw mis. Mijn man was er heel nuchter over maar ik durfde nu echt niet meer opnieuw te proberen. Dus we hebben daarna echt een tijd gewacht en ondertussen ook gewacht omdat ik een vast contract zou krijgen en we nog op een verre reis wilden. 
Na deze verre reis waren we in mei klaar voor een nieuwe poging. En het was meteen weer raak! Ik was nu niet meer onbezorgd zwanger. Ik heb in het begin ook bloedverlies gehad en mocht toen voor een echo komen, maar alles was gewoon goed. Toch voelde deze keer wel echt meteen beter dan vorig jaar. Inmiddels ben ik 26,5 week zwanger :) alles gaat goed! 
Ik snap dat je je zorgen maakt. Het kan weer gebeuren maar een mk hoeft niks te betekenen. Probeer het verlies eerst een plek te geven en spreek met de verloskundige over je angst. Maar wat positief is, is dat je wel zwanger kunt worden. Nu moet er alleen eentje komen die blijft zitten (dat zei ik steeds tegen mezelf). Hopelijk kunnen jullie de volgende keer genieten van een succesvolle zwangerschap ?
 
Hoi Joorst,
Wat een ontzettend verdrietig nieuws om te krijgen! Hopelijk kunnen jullie het een plekje geven en pakt je lichaam het weer snel op. Voor onze dochter heb ik twee maal achter elkaar een vmk gehad. Hierna was ik weer meteen in verwachting. Ik ging er vanuit dat ik wel in verwachting kon raken, maar de kindjes niet bleven zitten bij mij. Maar de derde keer bleef ze dus wel zitten en inmiddels is ze alweer bijna 5 jaar! Afgelopen maart besloten om voor nmmr 2 te gaan... Ik raakte meteen in verwachting, maar wat ik totaal niet had verwacht was dat ik opnieuw een vmk kreeg. Het was een klap in mijn gezicht en ik vroeg mezelf af wat ik me weer aan deed, al die onzekerheid opnieuw, was dat echt wat ik wilde, ik had toch al een mooie dochter??? Maar goed, de dagen en weken verstreken en ik had weer een eisprong waardoor je toch weer nieuwe hoop ontwikkeld! Opnieuw raakte ik in verwachting en inmiddels ben ik morgen alweer 30 weken in verwachting van onze tweede dochter! Dus alle onzekerheid is heel normaal en dat het confronterend is ook, ik ga heel hard duimen dat het weer snel raak is voor jullie!
 
Wat super vervelend en verdrietig. Mijn eerste zwangerschap is ook in een miskraam geëindigd. Met 11 weken bleek mijn kindje niet gezond en met 14 weken was het overleden en ben ik bevallen. Dit was een erg bijzondere zwangerschap (partiele mola) en het kindje was nooit levensvatbaar geweest. Dit maakte ons erg onzeker. Echter had ik al vanaf het begin van die zwangerschap het gevoel dat het niet goed zat. 5 maanden later weer zwanger en nu moeder van een prachtige dochter. In juni van dit jaar heb ik weer een miskraam gehad. Ik zou 8 weken zwanger zijn maar het vruchtje liep bijna 2 weken achter. Uiteindelijk heeft het vruchtje het niet gehaald en heb ik de miskraam met tabletten opgewekt. Weer een nare ervaring, maar ook bij deze zwangerschap had ik gelijk al het gevoel dat het niet goed zat. Inmiddels alweer 14 weken zwanger! Natuurlijk blijft de onzekerheid, maar deze zwangerschap voelt wel goed en dus ga ik er vanuit dat het ook goed komt. 
Een miskraam is ontzettend lastig, helemaal als het je eerste zwangerschap is .Maar een heel groot voordeel is dat je weet dat je zwanger kunt worden. En vergeet niet dat een miskraam heel vaak voorkomt, helemaal zo vroeg in de zwangerschap. Geef je verdriet de ruimte, het is echt niet niks. Maar houd ook hoop, ik denk dat het wel goed komt met jullie ?
 
[quote quote=10128934]Wat super vervelend en verdrietig. Mijn eerste zwangerschap is ook in een miskraam geëindigd. Met 11 weken bleek mijn kindje niet gezond en met 14 weken was het overleden en ben ik bevallen. Dit was een erg bijzondere zwangerschap (partiele mola) en het kindje was nooit levensvatbaar geweest. Dit maakte ons erg onzeker. Echter had ik al vanaf het begin van die zwangerschap het gevoel dat het niet goed zat. 5 maanden later weer zwanger en nu moeder van een prachtige dochter. In juni van dit jaar heb ik weer een miskraam gehad. Ik zou 8 weken zwanger zijn maar het vruchtje liep bijna 2 weken achter. Uiteindelijk heeft het vruchtje het niet gehaald en heb ik de miskraam met tabletten opgewekt. Weer een nare ervaring, maar ook bij deze zwangerschap had ik gelijk al het gevoel dat het niet goed zat. Inmiddels alweer 14 weken zwanger! Natuurlijk blijft de onzekerheid, maar deze zwangerschap voelt wel goed en dus ga ik er vanuit dat het ook goed komt. Een miskraam is ontzettend lastig, helemaal als het je eerste zwangerschap is .Maar een heel groot voordeel is dat je weet dat je zwanger kunt worden. En vergeet niet dat een miskraam heel vaak voorkomt, helemaal zo vroeg in de zwangerschap. Geef je verdriet de ruimte, het is echt niet niks. Maar houd ook hoop, ik denk dat het wel goed komt met jullie [/quote]
Bijzonder he. Hoe je eigenlijk al voelt dat t niet goed is
 
Bedankt voor jullie lieve en hoopvolle reacties! Het heeft nu 4 maanden geduurd, ik hoop dat het snel weer raak is. We zijn er zo klaar voor, maar nu eerst het verdriet verwerken. We hadden allebei niet verwacht dat het zo heftig zou zijn. Het voelt echt als rouwen..
 
Terug
Bovenaan