miskraam

A

Anoniem

Guest
hallo, allemaal
Ik ben vandaag toch maar naar de huisarts geweest. Ik was wel zwanger, maar heb een spontane abortus gehad.
Hij heeft mij verder niet onderzocht, maar vanwege mijn klachten dacht hij daar aan. Ik heb vanavond weer krampen gehad en weer wat donker bruin bloed verloren. Ik ben nu heel verdrietig.
Mijn man was hier al bang voor. Heeft iemand dit ook meegemaakt en hoe ga je er mee om?
Liefs kaatje.
 
He meisje,\Ik heb hier geen ervaring mee , maar wil je wel even alten weten dat ik het heel rot voot je vindt
 
Dat is heel erg lief van je.
Dank je wel Inge.
Liefs kaatje
 
Hoi Kaatje,

"Helaas" kan ik je niet helpen, maar wilde je even laten weten dat ik het echt K.... voor je vind.

Liefs Joanna
 
Heb ik ook gehad na zo'n 5 weken. Ook niet onderzocht maar hevige ongi, lang overtijd etc. wezen erop. Plus dat ik zwangerschapsverschijnselen had, zoals heftig zweten etc. Mijn test was echter nega, en huisarts dacht dat ik te weinig hormoon had aangemaakt en daarom die miskraam heb gehad. Ik was ook heel verdrietig, maar dacht ook: ik kan dus zwanger worden!!

Sterkte en liefs
Martine
 
Ik weet echt niet hoe het is, maar ik vind het erg vervelend voor je.

Heel veel sterkte

Groet leeuwtje
 
Ik weet wat het is. Een positieve test, en daarna toch een "vroege miskraam". De mijne was met 7 weken ontdekt. Ik had een leeg ei van ong. 4 weken oud. Had op zich gewoon ongesteld moeten worden, maar mijn lichaam dacht daar anders over. 7 weken zwanger geweest met alles erop en eraan. Allerlei kwalen gehad, en dan is er gewoon niks! Ik heb behoorlijk gehuild en ben een tijdje flink van slag geweest. Ook omdat het na 2 weken wachten op spontaan eruit komen, er ook nog eens een curretage aan te pas kwam. Gelukkig was ik na 4 maanden weer zwanger. Maar ik was pas minder ongerust toen ik met 8 weken een kindje en hartje zag en hoorde. Dit keer ging het goed. Inmiddels is ons mannetje bijna 2.
Ik kan je alleen maar adviseren om te voelen wat je voelt. Dus huil en rouw erom. Het lucht uiteindelijk op. En ja, je kunt zwanger raken. Maar dat wil je nu waarschijnlijk niet als troost horen. Je wilde deze baby! Hoe kort ook, je bent er al aan gehecht. Dus neem ook goed afscheid. Dat maakt het straks makkelijker als het wel goed gaat, en je weer een prachtig klein wondertje bij je draagt.
Voor nu veel sterkte! Ik hoop dat je je gauw weer iets beter gaat voelen.
Groetjes, Kat
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan