Hoi Esther (en partner, even zo belangrijk, maar vaak vergeten in dit soort situaties),
Kop op meid! Het valt nu even zwaar tegen. Ik ken het gevoel,want ik heb het zelf ook twee keer meegemaakt. Nu ben ik 40w4d zwanger van de eerste, dus het kan!!
Ik begrijp dat je dat nu misschien moeilijk vindt om te geloven, want je gevoel roept wat anders, maar uiteindelijk komt het allemaal goed. Zoals je zelf zal schreef, weet je nu in ieder geval dat je zwanger kunt raken en dat moet toch een bepaalde geruststelling geven. Want ook dat is niet voor iedereen weggelegd.
Ik wens jullie alle sterkte toe en vooral voor volgende week een onvergetelijke dag. Probeer er in ieder geval van te genieten, want het zou zonde zijn als deze toch bijzondere dag overschaduwd zou worden door jullie verdriet. Waak er wel voor dat je je verdriet niet wegstopt. Indien je er behoefte aan hebt om er over te praten, doe dat dan ook. Het is en blijft een ingrijpende gebeurtenis (ongeacht of de zwangerschap pas 6 weken oud was).
Groetjes een bijna-mama
