miskraam

hallo allemaal.

ik heb een miskraam vanacht gekregen nadat ik na een jaar eindelijk zwanger was!!!
ik weet gewoon niet hoe ik hier mee om moet gaan..ben er echt kapot van!!ik loop alleen maar te huilen enz enz..heeft iemand mischien raad voor mij?

gr maantje
 
hoi maantje,

Meis, het spijt me voor je dat het mis is gegaan hoor.

Probeer niet je verdriet te verdringen, maar aalt je tranen de vrije
loop. Praat er veel over met mensen die weten wat je doormaakt. (hier
weten we er ook alles van)

En als je het wat beter aan kan, probeer het dan een plekje te geven.
Onderschat het niet, een miskraam is iets wat he bijblijft.

Geeft het vooral de tijd om het te verwerken.

veel sterkte en liefs Hester  

 
Hi Maantje,


Wat ontzettend rot voor je dat je dit overkomt.
Ik kan je ook alleen maar aanraden om je emoties te tonen zoals jij dat wilt.
Zelf heb ik 4 miskramen achter de rug waarvan ik de eerste het meest ergste vond. Had er helemaal nooit bij stilgestaan dat het ook wel eens mis zou kunnen gaan. Helaas gebeurd dat dus wel en maar al te vaak. Ik heb heel veel steun aan mijn vriend, familie en vrienden gehad. Ik ben er zelf heel open over geweest (ook op mijn werk) zodat ze konden begrijpen als ik even niet lekker in mijn vel zat. Het heeft echt wel even geduurd voordat ik het een plekje kon geven maar iedereen gaat er anders mee om. Probeer in ieder geval toch naar de toekomst tekijken en blijf altijd postief (weet dat deze uitspraak nu nog een beetje vroeg voor je is)

Heel veel sterkte en ga je ook nog naar het ziekenhuis om te kijken of de miskraam wel volledig is geweest? echo laten maken)...

Knuffel,

Corina
 
Hoi Maantje,

Als 1ste wat jammer dat het mis is gegaan. Ik heb zelf 1 april mijn 1ste mk gehad en ben er nu wel weer een beetje over heen. Maar heb ook veel gehuilt en ook veel er over gepraat met mijn vriend, fam.,collega's en vrienden. Deed mij heel goed en zo heb ik het een plekje kunnen geven. Vergeten doe je het nooit! En er komen ook momenten dat je het ff heel moeilijk zult hebben maar daar kom je wel door!
Probeer er dus over te praten en zoek voor je zelf een plekje waar je het kunt bewaren.
En geef de moed niet op je bent niet alleen er zijn altijd wel meiden hier waar je met je verhaal terecht kunt en waar je je ff kunt ventileren.
Hou je taai en kop op.

Groetjes astrid
 
Maantje,

wat vreselijk voor je, en vooral wat vreselijk dat je er zo kapot van bent. Neem lekker de tijd om te huilen, verwen jezelf en knuffel veel met je mannetje. En praat.

Probeer wel jezelf op te peppen, want aan een depressie heeft niemand iets.

Sterkte
Miep
 
Hallo Maantje,

Had je begin deze week niet gefelciteerd, dacht ik toen niet dat je Chili was??? Nou ik ben meestal dus ook actief op dit forum.
Wat vervelend zeg, ben je eindelijk zwanger en dan komt er een einde aan die grote toekomstdroom.
Het is echt hartstikke rot en dan is het erg zacht uitgedrukt. Opmerkingen als je bent nog jong, en ach volgende keer beter, daar heb je gewoon helemaal niks aan, je wilde gewoon dit kindje.
Maar echt zoals alle meiden al zeggen, praten en open zijn is echt het beste en neem vooral de tijd ervoor. Natuurlijk wil je niets liever dan direct weer zwanger raken maar helaas heb je daar zelf geen invloed op. Je moet weer afwachten.
Het positieve vind ik dat je na lang wachten toch de bevestiging hebt dat je zwanger kunt worden, al heb je er op dit moment geen donder aan het is natuurlijk wel iets  positief. Je zult zien dat je vanzelf weer positiever wordt wanneer je het een plekje hebt gegeven maar tot die tijd moet je door deze rottige periode.
Heel veel succes voor alle vragen kun je hier natuurlijk terecht.
Sterkte!
Liefs van mij
 
Hoi Maantje,

Wat erg meid! Na de vreugde gelijk weer verdriet. Hier weten we allemaal helaas hoe het voelt. Ik kan je alleen maar adviseren de tijd te nemen om dit te verwerken. Bij mij hielp veel praten erover. Soms heb ik het nog met mijn vriendin over mijn eerste miskraam. (in 2002, 2E in april '05) Dat is nu 3 jaar geleden. Sommigen hier op het forum hebben met prachtige gedichten verteld over hun verdriet. Verwerk het op jouw manier. Blijf even thuis van je werk. Dat begrijpen ze best. En neem contact op met de HA. Dit om te zien of alles echt weg is.

Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd! Je bent hier altijd welkom om je hart te luchten.

Groetjes, Kat
 
Lieve Maantje,

Wat spijt me dat te horen!!!

Ik heb zelf 3 weken geleden een miskram gehad. Totdat ik het zelf had, heb ik me nooit kunnen voorstellen dat het zo erg kon zijn!! Ik heb er veel over gepraat met mijn man, maar ook hier op het forum en met 2 collega's die ook pas een miskraam hebben gehad. Vrouwen die het zelfde hebben doorgemaakt begrijpen veel beter wat je doormaakt.

Toch even een technisch/praktisch vraagje: ben je het het vruchtje ook verloren of heb je 'alleen' bloedverlies?? Bij bloedverlies (wat in 20% van de zwangerschappen voor komt) kan het namelijk zijn dat het vruchtje nog wel in orde is... Niet dat ik je valse hoop wil geven, maar het schijnt in 50% van de zwangerschappen met bloedverlies nog goed af te lopen.

Mocht je het vruchtje ook zijn verloren en je blijft buikpijn houden en veel bloedverlies kan het zijn dat nog niet alles eruit is. Ik sluit me dan ook helemaal bij de hierboven gegeven adviezen om gauw contact op te nemen met je huisarts of verloskundige!

Ik wens jou en je man heel veel sterkte om dit verlies een plekje te kunnen geven!

Leifs Nanda
 
Terug
Bovenaan