Miskraam

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo
Ik ben Isabelle en ik heb twee maand geleden een miskraam gehad. Ik was toen 14 weken zwanger en bij controle bij de gyneacoloog bleek dat ons kindje maar 9 weken geleefd had. Ik heb een currettage moeten laten uitvoeren, want het vruchtje wou niet spontaan afkomen. Het was een heel zware periode voor mijn vriend en ik, en er zullen nog moeilijke periodes komen.
We zijn nu opnieuw aan het proberen en hopen dat we vlug opnieuw zwanger zullen zijn. Maar dan komt nog het zwaarste denk ik. Die eerste 3 maanden zullen we beleven vol met angst, maar ik heb me voorgenomen om met 100 % proberen te genieten van de nieuwe zwangerschap hoe bang ik ook ben.
Groetjes en sterkte voor diegene die weten wat het is ...
 
het vervelende is dat je na zo'n ervaring inderdaad nooit meer onbevangen zwanger bent. Althans dat is mijn ervaring. Ik ben in 97 bij 17 weken mijn tweeling verloren. Nu ben ik sinds 4 mnd de trotse moeder van mijn dochtertje kim. pas toen ik over de termijn heen was, dat het toen fout ging, kon ik genieten, maar ik bleef altijd beseffen dat het een wonder is als de baby gezond in het bedje zou liggen. Maar het gekke was dat ik altijd vertrouwen in mijn zwangerschap heb gehad, ik had echt zoiets van; dit keer komt het goed en dat was dus ook zo.

heel veel sterkte en blijf moed houden he?

groetjes sandra
 
Hallo Sandra,

Bedankt voor je reactie op mijn mailtje. En proficiat met je dochtertje!

Ik moet normaal na dit weekend mijn maandstonden krijgen, dus das wel spannend! Heb jij lang moeten wachten voor een nieuwe zwangerschap na het verlies van je tweeling? Ik ben verschrikkelijk bang hoe alles nu zal verlopen ... behoorlijk wat gemengde gevoelens.

Groetjes
 
Hoi Isabelle.

Ik ben Monique, en heb 26-04 j.l. bij het maken van de echo te horen gekregen dat ons kindje maar 7 weken geleefd heeft, terwijl we dachten dat ik al ruim 12 weken was. Een flinke tegenvaller dus.Ik ben al bij de gyneacoloog geweest, en het ziet er niet naar uit dat het vanzelf afkomt. Dus moet ik a.s. donderdag naar het ziekenhuis voor een curretage.Ik zie er erg tegenop omdat het dan zo definitief is. Toch vind ik het fijn dat ik hier kan lezen dat ik niet de enige ben. In mijn omgeving ken ik geen mensen die dit ook overkomen is, dus ben ik blij dat ik mijn verhaal kwijt kan bij mensen die weten wat je doormaakt. Mijn vriend en ik hopen dat straks,als alles achter de rug is,we toch weer snel zwanger raken (ik was namelijk na 4 weken "proberen" al zwanger)maar dit wil natuurlijk niks zeggen over een volgende zwangerschap.Ik wens je heel veel sterkte en succes met een (hopelijk snel en onbezorgde) volgende zwangerschap. Groetjes van Monique.
 
Hoi Monique,
Ik begrijp je volkomen, het is alsof de grond van onder je voeten weg zakt. Ik heb onmiddellijk om een curretage gevraagd, misschien klinkt het raar maar ik kon niet langer rondlopen met een levenloos wezentje in me.
Ik heb de laatste tijd het gevoel dat het al van in het begin misgelopen is met ons kindje, want toen ik de eerste maal op controle ging (ik was toen 9 weken) heb ik nooit het hartje horen kloppen. Dit was mijn eerste zwangerschap en ik wist niet wat ik moest verwachten, maar na verhalen van vriendinnen drong het tot me doordat er toen al iets niet klopte. Misschien heeft mijn gyneacoloog het niet willen zeggen omdat ze misschien dacht dat het vanzelf ging afkomen ...

Ik moet normaal morgen mijn maandstonden hebben, dit is de tweede maal na mijn curretage ... spannend hé!

Veel sterkte en succes

Groetjes
 
Hoi Isabelle,

Ik ben met 11 weken bij de verloskundige geweest om het hartje te horen. Toen kon ze ook niks vinden. Maar ze zei dat het wel vaker voorkomt, en dat het nog niks wil zeggen. Toch was ik toen niet gerustgesteld en had steeds het idee dat er iets mis was. Helaas werd mijn vermoeden een week later werkelijkheid. Ik ben wel blij dat ik a.s. donderdag al aan de beurt ben voor de curretage. Dan kunnen we het gaan afsluiten,hoe moeilijk het ook is. Nu zit ik er alleen maar tegenaan te hikken want ik loop nu al bijna 7 weken met een dood kindje rond. Eng idee.Ik laat je nog wel weten hoe het gegaan is. Groetjes van Monique.
 
Hai Isabelle en Monique

Monique wat vreselijk voor je, heel veel sterkte donderdag!
Ik heb 4 maart te horen gekregen dat ons kindje niet meer leefde (was toen 10 weken zwanger) en heb 11 maart een curretage gehad. Wij zijn nu ook weer aan het proberen zwanger te worden. Ik ben er zo ontzettend mee bezig! Ik wil wel aan andere dingen denken, maar het lukt me gewoon niet. Ben ook bang dat de teleurstelling heel groot zal zijn als ik weer ongesteld zal worden. En ja Isabelle, we zullen vreselijk bang zijn die eerste drie maanden, maar toch maar proberen ervan te genieten he, want het zwanger zijn vond ik geweldig.

Jacqueline
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan