Missed abortion

[Nina Poppe]

Waar ik gisteren vol goede moed naar het ziekenhuis ging voor een echo kreeg ik daar het k*t nieuws dat het hartje niet meer klopte..
Natuurlijk hou je dit de eerste weken wel in je achterhoofd maar na 2 goede echo's met n prachtig kindje en bijna 10 weken ging je toch steeds meer naar de 'veiligere' zone toe..

En nu ineens is het voorbij, het geluk de blijdschap het kindje dat zo welkom was leeft niet meer , maar zit nog wel in mij. Ik geef de voorkeur aan de natuur en wil graag even wachten of het kindje er vanzelf uit komt curratage zie ik niet zo zitten...
Zijn er voortekenen dat het opgang komt? Ik heb een soort kramp maar niet echt menstruatie kramp en toch voelt het alsof het een soort van samen trekt en voel ik een soort gevoeligheid uitstralen naar mijn vagina.
Ik heb enorm de behoefte naar ervaringen van andere te luisteren(lezen) omdat ik niet goed weet wat ik moet verwachten..

Wat vreselijk frustrend de eerste keer zwanger zijn en dit zo bam op je bord krijgen.. Ik voel me ellendig gefaald en heb echt helemaal nergens zin in..
Bedankt..

 

[Mali]

Hoi Nina,
Wat vreselijk voor jullie. Heel veel sterkte. Neem de tijd om dit te verwerken en een plekje te geven.
Ik heb in juni met bijna 9 weken een miskraam gehad.  Ik wist nog niet dat mijn lichaam het kindje al af aan het stoten was maar ik kreeg vreselijke krampen, niet als menstruatiekramp. Achteraf bleken het weeën te zijn. Ik kreeg het echt n vlagen. Bij mij heeft het een week geduurd totdat ik bloed ging verliezen. De eerste 3 dagen heel veel, ik moest me elk half uur verschonen en daarna als een gewone menstruatie. Ik wil je niet van slag maken maar het was erg heftig. Daarna heeft het 6.5 week geduurd voor de eerste menstruatie weer kwam en die was gewoon weer normaal. 
Binnen een dag of 3 waren bij mij alle zwangerschap kwaaltjes verdwenen.
Ik kreeg na de miskraam ook een vette huid en veel puistjes op mijn gezicht en rg dit had ik nog nooit eerder gehad.
Nu heb je een beetje een beeld hoe het er bij mij uitzag maar elk lichaam reageert weer anders. Ik heb er nu nog veel moeite mee en af en toe huil ik nog wel eens, maar k heb het wel een plekje gegeven.
 
Heel veel sterkte! 

 

[Nina Poppe]

Dankjewel mali.. 
Ik voel wel steeds wat maar kan niet spreken over hele erge pijnen. Misschien dat dit het begin is.. Vind t ook echt vreselijk maar aan de andere kant zou ik het ook 'fijn' vinden dat het voorbij is. Al is dat het in mn hoofd natuurlijk nog lang niet. 
Je hebt me idd niet bang gemaak hoor.. Deze dingen las ik ook maar vind t dowieso eng omdat je niet weet wat je echt gaat voelwn..
 
Xx

 

[Nathaliexxx]

Hoi Nina,
Allereerst heel verdrietig nieuws. Neem ook de tijd om het een plaatsje te geven die bij jullie past. Ik heb zelf vorig jaar en eerder dit jaar met 10 en 11 weken hetzelfde meegemaakt (tweede echo bleek beide keren het hartje niet te kloppen).
 
Ik heb de miskraam opgewekt met Cytotec. Dit is een hele sterke maagbeschermer waarmee weeen worden opgewekt. Dan heb je alsnog een natuurlijke manier waarop je lichaam her vruchtje afstoot. Het is natuurlijk geen leuk proces maar wel iets dat ik je kan aanraden. Mijn gynaecoloog adviseerde dit ook met nadruk omdat de natuurlijke manier weken tot maanden kan duren (zeker als het al 10 weken is), en dan duurt het verwerkingsproces ook lang. Curretage brengt risico's met zich mee, maar is soms onvermijdelijk. Ik kan je de pillen Cytotec aanrader, maar neem het in ieder geval in overweging.
Sterkte de komende tijd!

 

[Nina Poppe]

Dankjewel. Ik lees ook veel vrouwen die alsnog curratage krijgen na de medicatie. En inderdaad de tijd die je moet wachten maakt het erg lastig. 
Maandag een afspraak met de gynacoloog dan zal ik meer horen.. 
 
Vind het gevoel dat ik hoop dat het toch nog klopt ook zo verrot moeilijk.. Het klopte echt niet meer maar ik voel me nog zo zwangwr..
Sterkte?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Wat erg dat je dit moet meemaken... Voor de geboorte van mijn dochter heb ik ook een miskraam gehad. Ik was net over 8 weken en dan denk je inderdaad dat het grootste gevaar geweken is. Maar toch kan het nog... De gynaecoloog raadde mij destijds meteen een curettage aan en ik ben toch wel blij dat ik daarvoor gekozen heb. Zo hoefde ik na alle emotionele pijn niet ook nog eens af te wachten hoe lang het zou duren eer het vruchtje volledig afgestoten werd. Ik wens je het allerbeste toe en veel moed.

 

[EmsieB]

Hoi Nina,
Allereerst: wat een verdrietig nieuws, ongelooflijk naar om doorheen te moeten. In januari heb ik met 9,5 week te horen gekregen dat ons kindje met 7 weken al gestopt was met groeien. Ik toen ook gelijk gekozen voor een curettage omdat ik bang was dat het mentaal niet aan zou kunnen. Hier heb ik geen spijt van gehad. 3,5 maand daarna was ik weer zwanger, maar helaas is deze ook in een miskraam geeindigd. Gelijk daarna weer zwanger en ondertussen 12.2 weken onderweg.
Doe wat jij denkt dat goed is, blijf over je gevoel praten en neem alle tijd voor de verwerking. Zelf heb ik heel veel aan de meiden hier op het forum gehad, ontzettend fijn om mee te praten ?
Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd ?
 

 

[baboon]

Hi Nina,

Wat een triest nieuws. Heel veel sterkte! Ik heb vorig jaar november ook een miskraam gehad, met 12 weken uiteindelijk. Vruchtje was na 10 weken al gestopt met groeien. Ik wilde ook graag dat de miskraam natuurlijk op gang zou komen. Dat voelde voor mij beter. Heeft een kleine 2 weken geduurd. Ik stond eigenlijk net op het punt om toch contact op te nemen met de vk voor medicatie of een afspraak voor curretage. 

Bij mij begon het met menstruatie-achtig kramp en licht donkerbruin bloedverlies. Ik schatte in dat ik die dag nog wel kon werken (was echt maar een beetje), maar dat was een slechte keuze... op mn werk kreeg ik weeën en heel heftig bloedverlies. Viel echt met niks op te vangen. Met een hele stapel handdoeken om op te zitten toch thuis gekomen. Mn vriend gebeld die ook direct naar huis kwam. Was ook echt nodig. Mijn bloedverlies was zo heftig dat ik ruim een uur alleen maar op de wc kon zitten. Heel bloedbad in de badkamer. Mn vriend snel naar de drogist geweest om kraamverband te halen (misschien handig om voor de zekerheid vast te halen). Toen er geen stolsels meer waren, in bed gaan liggen de rest van de dag en de buikpijn heeft toen nog wel even aangehouden. Ik had een aantal dagen erg last van bloedarmoede en heb daar staalpillen voor gehad. Kon niet eens zelf opstaan om naar de wc te gaan. Heb het er wel echt zwaar mee gehad. Naast lichamelijk ook emotioneel. Het is niet bij iedereen zo heftig, dus hoop voor je bij jou niet...

Het goede nieuws is wel dat ik na de miskraam weer vrij snel zwanger was. Inmiddels 31 weken en nu lijkt alles goed te gaan.

 

Sterkte!!!