Misselijk, mentaal instabiel

G

Gebruiker10067599

Hallo allemaal,

Hier zit ik dan al sinds 6 uur sochtends misselijk op de bank.

Na het overlijden van mijn moeder heb ik besloten dat ik jong kinderen wou, ik heb 4 jaar paniekaanvallen gehad en die zijn sinds oktober gestopt en in januari hebben we besloten om het te gaan proberen. Ik was bij de 2e eisprong al zwanger. Ik voel me onwijs gelukkig en kan het nauwelijks beseffen.

Nu ben ik sinds zondag elke ochtend misselijk en het wordt met de dag erger en die misselijkheid lijkt heel erg op her gevoel wat ik had toen ik paniek aanvallen had. Tijdens die misselijkheid begin ik dan ook ineens aan alles te twijfelen. Of ik de zwangerschap en bevalling wel aan kan en of ik niet beter toch nog had kunnen wachten. Zodra die misselijkheid over is zijn deze gedachte ook weer weg en voel ik me gewoon top en zelfverzekerd. Ik vind dit mentaal gewoon heel heftig en mn vriend kan er ook niet veel mee.

Herkent iemand dit? Of ben ik de enige die mentaal instabiel wordt tijdens de misselijkheid.
 
Dat constante misselijk zijn is vreselijk en maakt je bijna een compleet ander persoon. Vanaf ongeveer de innesteling was ik ook de hele dag/nacht ongelofelijk misselijk. Ik ben in week 8 toch maar naar de HA geweest voor pilletjes, niet dat alles erdoor wegging maar het werd wel draagzamer. Ik kwam de dagen weer redelijk door en kon ook weer wat beter functioneren voor mn andere kindjes. 
Ik zit nu op 12 weken en een beetje en de misselijkheid komt soms alleen in vlagen voorbij. Alleen de tijd uitzingen en het beste ervan maken
Ik heb mezelf wel wat dingen aangeleerd, ookal denk ik wel dat het erg persoonsgebonden is
Zoals: noooit te lang niets eten, vanillevla helpt tegen misselijk zijn, limonade werkt beter dan water en alles waarvan je de kriebels krijgt qua eten vermijden! 
Als je denkt dit gaat eigenlijk echt niet meer, misschien toch even langs een arts voor een hulpmiddel?
Denk vooral niet dat je je aansteld, als je je zo beroerd voelt is dat vreselijk
Heel veel succes de aankomende weken en sleep jezelf er doorheen
 
Hey!
Je bent echt niet de enige! Ik had het ook heel zwaar in het 1ste trimester, misselijk de hele dag, duizelig en overgeven. Was zelfs afgevallen. Er ging van alles door me heen, maar zodra de 2de trimester was gekomen, ging het veel beter en kon ik pas echt genieten van de zwangerschap. 
Keek niet meer terug en ga er nu echt volledig voor! 
Het komt goed, dit is heel normaal omdat het allemaal nog een beetje onzeker is en zwaar op je valt (mentaal en fysiek).
Mijn vriend kon me ook niet verder helpen dan me haar vast houden en soep maken of halen voor me.
Dikke knuffel!
 
Hey!
je bent zeker niet de enige. Ook ik word nog elke misselijk wakker inmiddels 14weken..het gaat zeker vervelen. Ik kan er echt heel agressief van worden,ook omdat het elke dag weer t zelfde is.
Als je eenmaal niet zo lekker in je vel zit ga je aan minder leuke dingen denken. Oh! Niet te vergeten de hormonen hebben de macht :)
Vergeet niet dat de misselijkheid niets te maken heeft met je verleden maar juist met een nieuwe fase in je leven! 
 
 
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben! Dacht echt dat het mentale gedeelte aan mij lag en dat dat niet gebruikelijk is! De roze wolk is een beetje weg af en toe maar ben natuurlijk wel heel gelukkig dat het gaat gebeuren. Ik ga gelijk vla inslaan!
 
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben! Dacht echt dat het mentale gedeelte aan mij lag en dat dat niet gebruikelijk is! De roze wolk is een beetje weg af en toe maar ben natuurlijk wel heel gelukkig dat het gaat gebeuren. Ik ga gelijk vla inslaan!
 
Zo herkenbaar. Vreselijk vond ik het, ook mentaal. Iedereen zegt dan dat het beter wordt na 12 weken, dat je moet doorzetten. Maar zo moeilijk vond ik dat! Dat duurt gewoon echt lang, je voelt je rot en als je er dan mentaal ook nog eens doorheen zit wordt het er niet makkelijker op. 
Toch merkte ik dat zo rond de 12-14 weken alles wat stabieler werd. Ik kon merken dat alle hormonen hun plekje beter hadden gevonden. Was niet meer zo misselijk en kon alles ook weer beter relativeren. 
Het is dus echt een kwestie van doorzetten, en hou jezelf voor dat dit komt door je hormonen, door het kleine kindje in je buik, niet door het verleden. Lastig, maar écht te doen. 
En wat mij hielp bij de misselijkheid: continu eten. Ik at heel veel crackertjes, of steeds kleine stukjes fruit. 
 
Je bent zeker niet de enige! Ik ben nu 38 weken zwanger en voor mijn zwangerschap vond ik mijzelf een redelijk stabiele vrouw en had ik alles goed op een rijtje. Ik ben de eerste 28 weken misselijk geweest en heb 24/7 overgegeven. Mentaal helemaal uitgeput en een emotioneel wrak. Nu het misselijk zijn veel minder is weet ik dat al die gevoelens echt door de hormonen en de misselijkheid komen. Je stelt je zeker niet aan en als je het niet trekt ga dan naar de huisarts en bespreek dit ook met je verloskundige. Niks om je voor te schamen en kan iedereen overkomen. Ik duim voor jou dat je er na het eerste trimester vanaf bent en je je weer wat beter gaat voelen. 
Vanille vla in de ochtend werkte bij mij ook magisch! Er zijn weken geweest waarop ik leefde op vla! Water drinken werd ik ook misselijk van maar probeerde water ijsjes te eten om vocht binnen te krijgen! Zorg dat je niet met een lege maag komt te zitten want dan word je direct weer misselijk! Neem sultana, toastjes of crackers mee in je tas en als je ook maar ergens zin in denkt te hebben probeer het gewoon. Vaak gaat je lichaam wel aangeven waar het behoefte aan heeft en dat kunnen de gekste dingen zijn! Ik kon dagen spugen en dan ineens echt een kaassoufle MOETEN! Die bleef er dan gek genoeg soms nog in ook! 
Sterkte en geloof me mooiere tijden komen er echt aan. Ook voor jou! 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan