MK.... maar vruchtje nog niet verloren. Wat te doen?

A

Anoniem

Guest
Hallo dames,

Kunnen jullie mij helpen?  Na 8 weken zwangerschap en een vervroegde echo na een bloeding is geconstateerd dat mijn zwangerschap niet levensvatbaar is. Het (lege)vruchtzakje bevindt zich echter nog wel in de baarmoeder. Inmiddels zit ik in t medische circuit. De opties bestaan nu uit afwachten, met medicijnen contracties opwekken of de welbekende  currtetage. Dit laatste lijkt me erg vervelend ( zijn er mensen die hier ervaring mee hebben??). Bovendien wil ik natuurlijk veel liever dat het op een natuurlijke manier wordt afgebroken. Hebben jullie misschien nog tips voor mij om dit op gang te brengen. Ik heb inmiddels al voetreflexmassage gehad, drink een glaasje rode wijn per dag, maar misschien kunnen jullie mij aan meer tips helpen?

Mijn dank is groot!!

Liefs,
Kuki
 
Hoi,  spijtig dat je een miskraam gaat krijgen.
Ik heb zelf 6 jaar geleden met 11 weken een miskraam gehad.Ik kreeg een bloeding en d.m.v. een echo was er te zien dat het kindje bij 9 weken gestopt was met groeien.
Ik heb ervoor gekozen om het zelf te laten komen,dit gebeurde na 10 dagen.
Ik had zelf het gevoel dat ik er zo beter afscheid van kon nemen.
Heb best wel veel pijn   gehad,je krijgt bij het afstoten van het vruchtje echte weeën,maar ik ben blij dat ik niet voor een curettage heb gekozen.

Maar kies waar je zelf een goed gevoel bij hebt.

Sterkte en neem de tijd om het te verwerken.
 
Lieve Kuki,

Meid, wat een vervelend nieuws! Heel verdrietig allemaal...

Wij hebben het ook meegemaakt: tijdens de eerste echo was er geen hartje en blijkbaar was het 2 weken daarvoor al gestopt... Ikzelf vond het juist een heel naar idee om de natuur zijn werk te laten doen. Ook omdat het er al zolang zat. En omdat je het dan toch zou zien op het toilet. Dat leek me juist heel naar. Ook schijnt je lijf dat te doen door middel van weeën, wat natuurlijk ook flink zeer doet.

Daarom heb ik gekozen voor curettage. En daar heb ik totaal geen spijt van. Het viel echt reuze mee! Ik mocht kiezen tussen een ruggenprik of algehele narcose. Ik heb gekozen voor narcose, want ik wilde er niks van meemaken. Het was zo voorbij, en viel reuze mee, echt waar. Een collegaatje van me vond het ook reuze meevallen. De dag daarna een beetje beurs, maar goed te dragen. Gelukkig heb ik daarna ook nauwelijks gevloeid, maar dat is weer bij iedereen anders.

Nou, ik hoop dat je hier wat aan hebt, maar wat je ook kiest: heel veel sterkte in dit rouwproces! Wel moed houden hoor! (Wij waren in ronde 3 weer in verwachting; nu bijna 6 weken!)

Liefs, Vennie
 
Hi,

Dank voor je reactie. Het beste gevoel heb ik zelf ook bij het op een natuurlijke manier laten afbreken. Maar het is nu bijna twee weken na de bloeding en een week na de conclusie dat het niet levensvatbaar is. Ik heb nu nog een week 'bedenk/afwachttijd afgesproken met de gyna n natuurlijk hoop ik heel erg dat het in de tussentijd spontaan afgebroken wordt. Dan doet je lijf t zelf en dat is toch t beste. Afijn, voel me nog steeds een vat vol hormonen, dus dat maakt t er allemaal ook niet echt makkelijker op. Gewoon maar afwachten dus, vrees ik...:(

Liefs,
Kuki
 
Hoi,

Als ik zoiets weer moest meemaken zal ik niet meer voor curetage gaan. Dit gebeurde bij mij zonder enige verdoving en was erg pijnlijk. En daarna heb je toch nog naweeen, en moet je antibiotia slikken (heb een allegie voor). Ik was 11 weken zwanger maar vruchtje was al bij 7 weken overleden, en mijn lichaam deed helemaal niks om dit af te stoten. Ik wist niet eens dat je een keuze had?? Dit was mijn tweede mk, de eerste is bij 15 weken overleden en de derde met 7 weken maar die gingen vanzelf weg. Nu naar 5 jaar eindelijk weer  zwanger deze zal het waarschijnlijk wel redden.

Ik hoop voor je dat het niet lang meer gaat duren voordat je weer zwanger wordt, en ik wil je veel sterke wensen in deze moeilijke tijd. Ik leef met je mee!

grt Suuz 33,5 weken
 
Jeetje Suuz, ik weet niet wat ik lees: zonder verdoving???? Wat een eng verhaal! En antibiotica? Ik mocht paracetamol als ik dat wilde.... Wat moet dat een vreselijke tijd zijn geweest! Tsjonge....

Ik wens je veel geluk in je verdere zwangerschap!! Nog een paar weekjes: spannend hoor!

Liefs, Vennie
 
HOi Kukie

Wat erg voor je!!

Zelf heb ik ook een miskraam gehad 4 jaar geleden.
Ik wilde het ook zelf laten komen, maar het gebeurde maar niet, na 3 weken ben ik gecureteerd, in het ziekenhuis, gewoon onder narcose.

Dus wel verdoving.
Ik was hier blij om (nou ja... het was een opluchting) dat het over was.
Ik kon weer proberen de draad op te gaan pakken.

Een advies, neem er de tijd voor!!!

Veel sterkte!

Jeannette
(moeder van een uk van 2 jaar)
 
Inderdaad zeg...zonder verdoving, dat is gewoon bruut!! Bij mij in t ziekenhuis is t verplicht onder narcose, dus ik merk er dan sowieso niets van.

Maar wat fijn dat het nu inmiddels goed gaat met jou en de baby. Sterkte de laatste paar weekjes en een goede bevalling vast!

Liefs, Kuki
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan