Ik werk 2 dagen, maar zou het liefst de hele week thuis zijn, al weet ik dat dat voor mijn ontwikkeling misschien slechter is. Bovendien kunnen we het niet betalen. Ik vind mijn carrière helemaal niet belangrijk. Ik geniet elke dag dat ik met mijn kindje ben (natuurlijk zijn er ook vervelende momenten, maar dat is in m'n werk ook wel eens).
Wat ik jammer vind, is dat het moeders bijna onmogelijk wordt gemaakt om thuis te blijven. Daardoor heb ik voor mijn gevoel niet de kans om te kiezen wat ik het fijnst zou vinden.
Ik denk niet dat veel werken slecht is, maar wel hoe je je kind daarbij behandeld. Als mensen nooit tijd voor ze hebben, vraag ik me af waarom ze kinderen hebben. Wat ook meespeelt is of een kind de hele week naar een crèche gaat of dat de partner of een ander familielid het opvangt.
Ik vind moeders die hun eigen leven helemaal voor dat van hun kind stellen (dus alleen met zichzelf bezig zijn) slechte moeders. Dat kunnen vrouwen zijn die helemaal opgaan in hun carrière en ook thuis nog aan hun werk denken, maar ook thuisblijvers die op de bank voor de tv hangen en hun kinderen geen aandacht geven. Als je kinderen hebt veranderd je leven nou eenmaal. Als je dat niet wilt, waarom heb je ze dan?