moeder en werken

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

ff een vraagje: aanstaande moeders; hoe gaan jullie dat straks doen als jullie bevallen zijn met jullie werk? hoeveel dagen blijven jullie werken? Ik werk nu 5 dagen en wil straks maar 2 dagen werken of misschien nog minder. Zijn er ook aanstaande moeders die hun baan opgeven? En misschien een hele persoonlijke vraag.... (lijkt me moeilijk om rond te komen van 1 loon) dan is het toch super zuinig leven??

Wie heeft hier verstand van? Als ik mn baan op zou geven dan kom ik in de bijstand (en  hoeveel zou dat zijn)  en krijg ik 4x per jaar kinderbijslag (zoiets heb ik gehoord tenminste) wie kan mij helpen??

Alvast bedankt,

Groetjes Arianne
 
Ik ben bij na de geboorte van mijn eerste dochter van 4 naar 2 dagen gegaan (nu weer 2 1/2 dag), maar heb ondertussen een avondstudie gedaan, waardoor ik nu met 2 1/2 dag net zo veel verdien als toen met 4 dagen.
Als je echt stopt met werken zitten er geloof ik ook nog wel belastingvoordelen aan, maar hoeveel precies zou ik niet weten.
 


quote: arie123 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('20-10-2006 22:25:51'));

Hoi,

ff een vraagje: aanstaande moeders; hoe gaan jullie dat straks doen als jullie bevallen zijn met jullie werk? hoeveel dagen blijven jullie werken? Ik werk nu 5 dagen en wil straks maar 2 dagen werken of misschien nog minder. Zijn er ook aanstaande moeders die hun baan opgeven? En misschien een hele persoonlijke vraag.... (lijkt me moeilijk om rond te komen van 1 loon) dan is het toch super zuinig leven??

Wie heeft hier verstand van? Als ik mn baan op zou geven dan kom ik in de bijstand (en  hoeveel zou dat zijn)  en krijg ik 4x per jaar kinderbijslag (zoiets heb ik gehoord tenminste) wie kan mij helpen??

Alvast bedankt,

Groetjes Arianne



Allereerst heb ik een persoonlijke vraag aan jou, waarom zou je in de bijstand komen, word je een alleenstaande moeder? Als je wel een partner met inkomen hebt, kom je niet in de bijstand.

Ja als je stopt met werken dan moet je hoe dan ook een stap terug doen, maar dat is een keuze die je maakt en alleen jij kan bepalen of dat in jouw situatie mogelijk is.

Zelf zou ik er nooit voor kiezen om te stoppen met werken. Je weet namelijk nooit wat de toekomst brengt en het is altijd fijn om een basisinkomen te hebben. Hoeveel je dan wel blijft werken is ook een eigen keuze.

Via de site van de belastingdienst kun je via allerlei programma's je gegevens invullen, zodat je een indicatie kan krijgen van wat je aan zorgtoeslag, belastinggeld etc. kan krijgen. Verder krijg je voor je kindje eens per kwartaal ca. 175 euro (wordt volgend jaar iets meer).

Wat je ook doet het is jouw keuze, en vraag je bij je keuze af of het past in jouw situatie. En ook al willen we niet nadenken over sommige vervelende dingen die zouden kunnen gebeuren, toch is het goed daar ook even bijs til te staan. Wat zou bijv. het overlijden van je partner betekenen voor jouw financiële toekomst. Wil je dan bijstandsmoeder zijn, hoe makkelijk kan je weer aan de slag etc. etc.

Succes met het maken van je beslissing.

Miep
 
Hoi Arianne,



Na de geboorte van de oudste zijn mijn man en ik allebei minder gaan
werken, omdat ik onregelmatig werkte hadden we ongeveer 1,5-2 dagen
opvang nodig.

Na de tweede heb ik eerst (onbetaald) ouderschapsverlof opgenomen en
heb na twee maanden werken besloten helemaal te stoppen. Verschillende
omstandigheden speelden hierbij mee.

Natuurlijk moet je een stap terug maar dat is ons wel waard. Wij hebben
eerst goed zitten minnen en plussen. Wat zijn onze maandelijkse
uitgaven, waarop zouden we kunnen bezuinigen (tweede auto de deur uit
bijv.) De opvangkosten vielen natuurlijk ook weg. Wij kwamen tot de
conclusie dat het met een salaris geen vetpot is maar dat we wel rond
zouden kunnen komen zonder al te veel te hoeven in leveren.

Het argument 'wat al je man wegvalt' heb ik ook lang voor mezelf
gebruikt om niet te stoppen met werken. Ook vond ik het in het begin
lastig om 'afhankelijk' te zijn van zijn salaris (en bijv. overdag te
gaan sporten als hij werkt). Er zijn zoveel dingen in het leven die je
niet kunt voorzien en om maar te blijven werken voor het geval dat....

Ik ben heel blij dat ik er nu kan zijn voor mijn kinderen en als alles
naar school gaat zie ik wel weer verder. Ik heb wel het geluk dat ik
als verpleegkundige altijd wel ergens aan het werk kan.

Voor ons (mij) geen eenvoudige keuze en het heeft wel even geduurd
voordat ik mijn draai helemaal gevonden had thuis maar ik ben nu heel
blij met mijn positie van 'thuisblijfmoeder'.



Judith






 
Als er een kleintje komt, dan zul je altijd geld in moeten leveren. Als je besluit om net zo veel te blijven werken als daarvoor, dan zul je geld kwijt zijn aan opvang. En als je minder gaat werken, dan komt er minder geld binnen. In alle situaties zul je een stapje terug moeten doen, maar dat is voor iedereen anders.
De een zal minder kunnen sparen in de maand en de ander zal op zijn uitgaven moeten letten en/of moeten bezuinigen op dingen. Dat is afhankelijk hoe hoog het salaris is van je partner.

Ik heb zelf altijd gezegd dat ik wilde blijven werken. En niet omdat ik niet afhankelijk wilde zijn, maar gewoon omdat ik mijn werk zo leuk vind. Helaas kan ik door een chronische ziekte helemaal niet meer werken. Mijn partner heeft een goede baan, dus financiele zorgen hebben wij gelukkig niet gekend.
Je kan nooit alle situaties in het leven voorzien, dus dat vind ik geen motivatie om te blijven werken.

Zet alle situaties goed op een rijtje. Wees reeel in je uitgavenpatroon en probeer ook (als dat kan) om wat reserves achter de hand te houden. Dan kun je tot een beslissing komen waar jullie je in kunnen vinden.
Eventueel neem je eerst ouderschapsverlof op om er achter te komen of je inderdaad wilt stoppen met werken en hoe dat bevalt.
En als je besluit om te stoppen met werken en je partner heeft een inkomen, dan kom je inderdaad niet in de bijstand terecht. En heb je ook geen recht op een WW-uitkering.

Succes met de beslissing!

Groeten, mam van Laura
 
Hallo,

Ik ben een alleenstaande moeder ben bewust zwanger geworden van nr 2 van dezelfde papa trouwens. Maar kies ervoor om allen te doen omdat samen voor mij niet lukte. Als je minder gaat werken als alleenstaande moeder word je aangevuld door de sociale dienst ja. Volgens mij krijg je als alleenstaande moeder ongeveer 1000 euro per maand daar gaat nog het bedrag af dan wat je via je werk verdient.

Ik zelf werkte nu full-time met mijn eerste kind hij is trouwens 4 gaat nu naar de basisschool maar ik wil straks wanneer de baby er is ook gewoon full-time blijven werken dan gaat de baby naar Kinderopvang.

Ik vind het leuk om te werken en het is nodig als ik meer dan die 1000 euro per maand wil dan dat ik van de sociale dienst zou krijgen. Sociale dienst heeft voor en nadelen.
Voordeel: Je krijgt elke maand geld zonder er iets voor te hoeven doen
Nadeel: Je moet eens in de zoveel tijd alles voor ze kopieren en bewijzen van bankafschriften etc.

Zelf heb ik toen mijn eerste kindje geboren werd ook in de sociale dienst gezeten maar toen hij 2 jr werd heb ik een opleiding gevolgd en ben ik full-time gaan werken. Ik zou mijn werk echt niet op willen geven. En zou ook echt niet meer in de Sociale dienst terecht willen komen. Hou van mijn privacy.

gr. debora
 
Hoi,
Dit is een erg persoonsafhankelijke vraag. Het hangt van zoveel dingen af wat je doet.
Toen wij hebben besloten dat we graag kinderen wilden ben ik 32 uur gaan werken.
Dat doe ik nu nog steeds en het bevalt prima. Mijn vriend werkt ook 32 uur.
Wel moet ik erbij zeggen dat wij allebei onregelmatig werken en dat mijn vriend
zelf zijn rooster in kan vullen. Dus ik ben me ervan bewust dat dit een luxe is.
Wel hebben we een oppas achter de hand en de oma's omdat het soms niet anders
kan. Maar zelf ben ik geen persoon om thuis te zitten. Ik wordt er alleen maar chagi
van en daar heeft niemand wat aan. Bovendien verdienen we samen goed en kunnen
daar dus goed van leven.
Maar als jij thuis wilt blijven is dat natuurlijk je goed recht. En idd als je partner wel
een baan heeft krijg jij geen uitkering. Logisch ook. toch?
Succes met het maken van je keuze. Zeg alleen niet te snel je baan op. Dit kun je
altijd nog doen. Als je het eenmaal hebt opgezegd kun je nl niet meer terug als je
spijt krijgt.
Liefs Melanie
 
Hoi, ik wordt ook waarschijnlijk een alleenstaande moeder ( dit klinkt een beetje vaag, maar mijn partner heeft nog steeds niet kunnen beslissen wat hij van mijn zwangerschap vindt en  bovendien kan ik financiëel en anderszins niet van hem afhankelijk zijn)

Ik zal mijn bijbaantje wat meer opvoeren naar iig twee hele dagen per week. daarnaast zal ik wat oppas moeten regelen voor mijn muziek-activiteiten.

Als alleenstaande moeder zijn er belastingvoordelen, bovendien krijg je met een relatief laag salaris bijna alles van de reguliere kinderopvang terug van de belasting. Kinderbijslag vind ik niet zo veel voorstellen voor die kleintjes.

ik zou zelf niet zo snel in de bijstand gaan omdat het een vreselijke respectloze instantie is waar je soms een dagtaak aan hebt om uberhaupt een uitkering te krijgen of wel te behouden. ( ik spreek uit ervaring). Bovendien is het niet goed voor je positie op de arbeidsmarkt, en je kindje wordt toch groter op een dag. ik zelf kies dus voor een minimum basis inkomen aangevuld met schnabbels in de muziek.

maar alles hangt toch helemaal van de omstandigheden af en waar je je zelf goed bij voelt.

bedenk wel: als je ZELF stopt met werken heb je GEEN recht op ww  en waarschijnlijk ook niet op  bijstand. Zoals Miep als zegt: als de vader meehelpt aan het kind dan heb je waarschijnlijk zowiezo geen recht op bijstand ( hangt natuurlijk van jullie situatie af). ook alimentatie wordt gezien als inkomen.

succes er maar mee, ik denk dat het voor iedereen wel spannend is hoe het met een kindje zal zijn, en iedereen zal op een of andere manier moeten inleveren, maar gelukkig krijgen we er wat voor terug
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan