moeder en werken

Ja   dit zal erg van de persoon afhangen. Wij hebben ( ik en mijn man ) allebei een goed betaalde baan.
Ik moet er op dit moment niet aan denken om helemaal niet meer te werken en volledig thuis te zitten. Ik vindt mijn werk veel te leuk en haal daar veel waardering uit. Ook vindt ik het fijn om mezelf uit te blijven dagen op dit gebied.

Ik zeg op dit moment, want ik ben zwanger van de eerste. Ik denk dat je wereld opeens heel anders zal zijn als de kleine er is. Misschien wil ik dan wel een poosje thuisblijven. Ik vind het moeilijk om daar nu al over te beslissen.

Feit blijft, we hebben een hypotheek die betaalt moet worden en dat lukt niet van een salaris. Ik ga 3 dagen werken en mijn man 4. Zo kunnen we ( hebben we berekend ) net rondkomen. Nou ja net. Het is ook maar wat je gewend bent. Nu letten we niet op onze uitgaven, dat zullen we straks wel moeten doen. Dan kunnen we niet zomaar meer effe kleding gaan shoppen of iets anders. Nu doen we dat regelmatig. We hebben ook wat spaargeld achter de hand. Toch vind ik het beangstigend dat we straks zo weinig ruimte hebben. Misschien moeten we toch nog eens goed naar onze vaste lasten kijken en nog wat schrappen.

Succes met het maken van een beslissing
 
Hoi,
Ook ik, moeder van twee kids, en bezig voor een derde..zou niet snel stoppen met werken.
Ik werk 24 uur per week, en mijn partner wel 60/70 ivm eigen bedrijf.
Een eigen bedrijf is toch vaak een onzekere factor, en daarom wil ik gewoon dat basisinkomen blijven houden.
Als ik zou stoppen,  en jij ws ook, heb je niet zomaar weer een vaste baan terug.
Dat is me wel wat waard in deze tijd.
We hebben altijd drie dagen kdv gehad, lijkt veel,en duur, maar dat gaat voor ons niet op juist ivm eigen bedrijf.
We betalen erg weinig daarvoor, en ik werk zelf op het kdv, en mistte dus weinig van de kids.
Nu gaan ze bijna alle twee naar school. Oma past twee dagen op en de derde regelen we zelf, de een brengt, de ander haalt en is dan de middag thuis.
Daar gaan we dus geld overhouden straks.
Denk inderdaad ook niet dat je zomaar in de bijstand kan hoor, en al helemaal niet als je nu een baan opgeeft uit vrije wil.
Ze willen liever dat je je eigen geld verdient.
Uitgaven kun je verder best een beetje in de hand houden. Tuurlijk veranderd het wel als je een kind krijgt.
Maar ik vind het best meevallen.
Wij hebben het niet slecht met twee inkomens, maar het is altijd onzeker, en je bent afhankelijk of klanten betalen..daar kennen we ook hele slechte voorbeelden van.
Dan is het even stressen, maar we komen meestal weer goed uit.
Zet alles op een rijtje voor jezelf!!
Succes met je beslissing, maar doe het niet te snel.
Groet R
 
net voor ik zwanger werd moest ik genoodzaakt stoppen met mijn werk.
al met al ben ik 2'5 jaar thuis geweest.
het begin was heerlijk hoor genieten van de zwangerschap en na de bevalling lekker lang elke dag ge nieten van mijn kleine meid.
maar op den duur begon het me flink tegen te staan, ik was alleen maar meer moeder, vrouw en huisvrouw.
je wereldje is dan een stuk kleiner en je mist de sociale contacten, ik ben nu inmiddels weer een jaar aan het werk 3 halve dagen en het bevalt me prima.
mijn dochter gaat naar een hele lieve oppas en moeders is er even uit.
dus zeg je baan zeker niet op!!!!!!!!!!

letteke
 
Hoi,

Na de geboorte van onze eerste ben ik 18 uur gaan werken (daarvoor full-time  36 uur). Toen 2 jaar later nr 2 geboren werd heb ik dat teruggedraaid naar 16 uur. Dat heb ik een jaar of 4 gedaan. Toen onze derde geboren werd, was er op mijn werk een reorganisatie. Om mijn funktie te behouden moest ik min. 24 uur gaan werken. Door het opnemen van ouderschapsverlof heb ik nog een half jaar 16 uur gewerkt, toen zag ik mij genoodzaakt (door meerdere factoren) mijn baan op te zeggen. Sinds een half jaar ben ik nu een zgn. thuisblijfmoeder. Ik heb altijd met veel plezier gewerkt, en heb nog wel een hele tijd rondgekeken naar parttime banen maar helaas liggen die niet voor het oprapen en zijn er vele gegadigden. Nu ben ik zwanger van de vierde en heb het zoeken naar een andere baan voorlopig opgegeven. Financieel kunnen we het redden van 1 inkomen. Maar ik moet zeggen dat we ook in al die jaren dat we wel 2 inkomens hadden het geld niet over de balk hebben gesmeten en daardoor hebben we nu een leuke reservepot.
Je moet wel keuzes maken, wij stellen bv geen hoge eisen aan vakanties ed. We gaan wel, maar da 'gewoon' in Nederland op een camping bijvoorbeeld.

gr, HP
 
Hoi,

Ik vind (maar dat is mijn persoonlijke mening) dat de bijstand er is voor mensen die door omstandigheden (tijdelijk) niet aan een baan kunnen komen. Heel fijn dat dit soort voorzieningen er zijn, maar ik kan me er boos om maken dat dit veel 'misbruikt' wordt. Daar gaat al ons belastinggeld!
Als je in staat bent om te werken vind ik dat je ook in je eigen levensonderhoud moet voorzien. Je moet van de sociale dienst trouwens ook actief blijven zoeken naar een baan. Dus tenzij je hun wilt gaan bedonderen is de bijstand geen optie.

Gr. Aslan
 
Ik denk vooral dat je moet doen waar jij je goed bij voelt.

Ik heb altijd gezegd dat ik het wel zo zien als de kleine er eenmaal was, omdat ik van tevoren niet kon inschatten hoe ik het zou vinden om mijn kind weg te brengen.

Nu 3 jaar later heb ik nog geen spijt van mijn keuze om te blijven werken. Mijn kind vindt het kinderdagverblijf erg leuk en ik mijn werk.
Ik ben een leukere moeder nu ik werk.

En over de kosten? Tja van tweeverdieners fulltime naar 5 en 3,5 dag, was even gek.
Toen ik de kosten op een rij zette had ik zoiets van: dat gaan we niet redden, hoe kan dat nou?

Nu wonen wij in een ander (duurder) huis en redden we het nog. We zijn wel iets meer gaan verdienen, maar de kosten zijn ook gestegen en nu komt zelfs nummer twee. Mijn man gaat nu iets minder werken zodat hij ook een dag zorg op zich kan nemen.
Dat betekent nog iets minder inkomen en hogere kosten, maar ik maak mij daar geen zorgen over.

Ik vind het niet zo belangrijk om elk jaar op vakantie te kunnen, het geluk van dat kleine grut vind ik belangrijker.

Succes met je keuze!
gr Sandra
 
Tsja, het is een hele moeilijke keuze!!!

Ik werk nu fulltime en mijn vriend heeft een eigen bedrijfje.
We leveren ieder 1 dag in zodat het kindje 3 dagen naar de opvang gaat.
We blijven dus beide 4 dagen werken, dat is best veel maar ik vind het ook belangrijk dat ik duidelijk aanwezig blijf in het bedrijf waar ik werk! Daarnaast vind ik mijn werk ook erg leuk, ik moet er niet aan denken iedere dag thuis te zitten!

De opvang is trouwens wel erg leuk, het is een Kids & Animals opvang, op een boerderij waar ze ook met de dieren in aanraking komen, mogen helpen en kunnen spelen in de hooischuur!

Ik denk dat ik leuker en gelukkiger ben als ik werk, en ik denk dat het voor de ontwikkeling van een kind helemaal niet verkeerd is om naar een opvang te gaan!

Misschien moet je ook proberen wat verder vooruit te kijken, denk je dat het over een paar jaar weer makkelijk is een baan te krijgen?

Succes met deze moeilijke beslissing!!!
 
Wij gaan ook allebei minder werken.
M'n man werkt nu fulltime (40 uur) en ik bijna fulltime (90%, dus 36 uur, oftewel om en om weken van 4 en 5 dagen). M'n man gaat 1 dag per week minder werken (ouderschapsverlof) en ik wil na m'n verlof nog 3 dagen/week werken, dus ga 1,5 dag minder werken (ook deels met ouderschapsverlof).
Ons kindje gaat straks dus 2 dagen per week naar de opvang (waarschijnlijk gastouderopvang).
Hoe we het gaan doen als het ouderschapsverlof afgelopen is weten we nog niet. Eerst maar eens zien hoe het straks allemaal gaat lopen.
Financieel leveren we aardig wat in (m'n man moet bijvoorbeeld ook nog eens 20% van z'n lease auto zelf gaan betalen als hij 1 dag /week minder gaat werken), maar wij bevinden ons in de gelukkige situatie dat dat wel kan. Waarschijnlijk komt het neer op minder (of zelfs helemaal niet meer) sparen en minder vakanties. Maar dat heb ik er graag voor over. We hebben leuke jaren gehad met z'n tweetjes en nu begint er gewoon een nieuwe fase in ons leven met andere prioriteiten, maar daarom niet minder leuk.
Helemaal stoppen met werken zie ik persoonlijk niet zo zitten. Heb bij anderen ook gezien hoe moeilijk het is om na een aantal jaren weer te beginnen.

Groetjes, Karin (37w+6d)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan