Mischien beetje een rare vraag maar hebben jullie dat ook? Omdat het de eerste word heb ik totaal geen benul hoe het straks zou zijn om voor ons ukje te zorgen.. zou het tegenvallen? Zou mn relatie in stand blijven zou ik wel een goede moeder worden? Als k naar nu kijk heb ik amper energie om voor t huishouden te zorgen. Hoop da dat terug komt.
moeder gevoel??
- Onderwerp starter girl-mom
- Startdatum
Heel herkenbaar, wat ik me het meest afvraag is inderdaad hoe is het dalijk met de kleine erbij, doe ik het allemaal wel goed,
nog even en dan weten we het
nog even en dan weten we het
Ik kan me er niets bij voorstellen om straks een 'echte' baby te hebben, lijkt me zo apart, ik denk dat je moeder gevoel je overvalt op het moment dat hij of zij er is!
FF een boost voor alle freshmamas, en bedenk voor degene die het al kennen, elk kind is anders en opnieuw een zoektocht, alles is ook weer nieuw voor ons hoor. Er bestaat geen supermama! verwacht dan ook niet alles van jezelf.
Tip 1: volg je gevoel!!
Je hebt je normaal gezonde verstand en je bent volwassen en in staat om goed voor jezelf te zorgen. (onthoud deze goed!!!)
Met de kleine uk is alles even nieuw en klein en wennen maar daar ga jij je best mee redden!
op werk ben je ook in staat om snel iets nieuws te leren dus dit lukt ook wel
Het zal niet een rose wolk zijn, je bent straks moe en twijfelt aan jezelf en iedereen geeft ongevraagd ander advies, Laat dit over je heen komen en zoek je eigen weg.
Heb je een meltdown bedenk dan van te voren wie jou het beste kan steunen, wie kan je direct bellen en steunt jou, wat kalmeert jou dat je er weer even tegenaan kan en bij je eigen keuzes blijft.
Ik had een vriendin die ik altijd kon bellen en die heel nuchter is, als ik mij heel erg ongerust maakte om Mara maar ergens ook wel wist dat het wel goed ging kon ik haar bellen en tot rust komen. Want het is best wel eng als ze de 1e keer koorts heeft bijv. Of dat ze maar blijven huilen. Na 1,5 uur zit je er dan door en laat je man het dan even overnemen en bel je vriendin om tot rust te komen. Wissel elkaar af.
Zo gaat iedereen het wel redden hoor!
En als iets niet lukt, geef het toe, Als je denkt dat je misschien een postnatale depressie hebt, ga er dan achteraan.
Maar vooral, er is geen enkele mama die direct voor haar kind kan zorgen, het hele huishouden weer direct oppakt, alle boodschappen doet en fulltime werkt. Ga het in delen oppakken.
Mijn plan: Genezen en weer mama zijn, Tamarah blijft nog een paar maand bij ons poetsen. Daarna wil ik de boodschapjes niet weer alleen op mij nemen, mijn man moet er wat voor terug doen. Na een paar weken komt werk erbij, dat is ook erg wennen. ik laat het sociaal leven lekker voor wat het is.
Hou dit in je achterhoofd en dan gaan we het allemaal wel redden hoor
Tip 1: volg je gevoel!!
Je hebt je normaal gezonde verstand en je bent volwassen en in staat om goed voor jezelf te zorgen. (onthoud deze goed!!!)
Met de kleine uk is alles even nieuw en klein en wennen maar daar ga jij je best mee redden!
op werk ben je ook in staat om snel iets nieuws te leren dus dit lukt ook wel
Het zal niet een rose wolk zijn, je bent straks moe en twijfelt aan jezelf en iedereen geeft ongevraagd ander advies, Laat dit over je heen komen en zoek je eigen weg.
Heb je een meltdown bedenk dan van te voren wie jou het beste kan steunen, wie kan je direct bellen en steunt jou, wat kalmeert jou dat je er weer even tegenaan kan en bij je eigen keuzes blijft.
Ik had een vriendin die ik altijd kon bellen en die heel nuchter is, als ik mij heel erg ongerust maakte om Mara maar ergens ook wel wist dat het wel goed ging kon ik haar bellen en tot rust komen. Want het is best wel eng als ze de 1e keer koorts heeft bijv. Of dat ze maar blijven huilen. Na 1,5 uur zit je er dan door en laat je man het dan even overnemen en bel je vriendin om tot rust te komen. Wissel elkaar af.
Zo gaat iedereen het wel redden hoor!
En als iets niet lukt, geef het toe, Als je denkt dat je misschien een postnatale depressie hebt, ga er dan achteraan.
Maar vooral, er is geen enkele mama die direct voor haar kind kan zorgen, het hele huishouden weer direct oppakt, alle boodschappen doet en fulltime werkt. Ga het in delen oppakken.
Mijn plan: Genezen en weer mama zijn, Tamarah blijft nog een paar maand bij ons poetsen. Daarna wil ik de boodschapjes niet weer alleen op mij nemen, mijn man moet er wat voor terug doen. Na een paar weken komt werk erbij, dat is ook erg wennen. ik laat het sociaal leven lekker voor wat het is.
Hou dit in je achterhoofd en dan gaan we het allemaal wel redden hoor
komt echt best goed! als je zon uk straks in je armen hebt komt het wel sommige ook later maar je voel je gelijk aan zon ukkie verbonden en voelt je ook verantwoordelijk tis zo leukk.. tenminsten vind ik.. kan ook zoals sweetwicca zegt dat is ook zo.
kijk moet altijd zeggen dat ik het op het moment dat zuster weggaat ook altijd een traantje moet wegpinken en zoiets heb van oh hoe gat kdit doen en de eerste dagen als je echt weer op bent is echt pittig hoor.. maar gewoon je rust nemen en idd je gevoel volgen.. komt echt goed.
kijk moet altijd zeggen dat ik het op het moment dat zuster weggaat ook altijd een traantje moet wegpinken en zoiets heb van oh hoe gat kdit doen en de eerste dagen als je echt weer op bent is echt pittig hoor.. maar gewoon je rust nemen en idd je gevoel volgen.. komt echt goed.
Oh wil niet alleen over moeilijke tijden hebben hoor!
zo;n ukkie is echt een klein wonder en zo mooi om mee te maken!
Als je maar voorbereidt bent op je twijfels en onzekerheden.
Dan kun je nog meer genieten!!!!!
Nu na 20maanden vind ik Mara nog een klein wondertje en geniet ik er zo van,
Ik kan het nog niet geloven dat zij uit mij gekomen is, en dat wij haar gemaakt hebben,zoiets moois!!!
Groetjes Sabine
zo;n ukkie is echt een klein wonder en zo mooi om mee te maken!
Als je maar voorbereidt bent op je twijfels en onzekerheden.
Dan kun je nog meer genieten!!!!!
Nu na 20maanden vind ik Mara nog een klein wondertje en geniet ik er zo van,
Ik kan het nog niet geloven dat zij uit mij gekomen is, en dat wij haar gemaakt hebben,zoiets moois!!!
Groetjes Sabine
Zodra je kleine op je borst ligt ben je gelijk zijn of haar mama en dat gevoel is zo fijn en mooi. Was bij de eerste ook bang, kom je thuis met je kind en wat moet je dan...het ging allemaal zo vanzelf en natuurlijk.
Ik heb die twijfels ook, fijn dat hier zoveel positieve dingen staan. Natuurlijk zullen we onze draai wel vinden, maar het is voor mij ook echt nog moeilijk voor te stellen hoe het gaat zijn. En zonder dat je het ervaren hebt kan dat natuurlijk ook niet. Maar we moeten deze berichten maar in ons achterhoofd houden en als er iets is dan weet ik jullie te vinden! 