Moeder verklapt zwangerschap

<p>Ugh! Ik ben nu 11 weken zwanger en al een aantal weken weten onze ouders en broers/zussen het. We hebben duidelijk gezegd dat het nog een geheim moet blijven tot na de 12 weken en tot na de nipt test. Dan mag de hele wereld het weten. </p><p>Nu ben ik er dus achter gekomen dat mijn moeder het aan haar collega heeft verteld.</p><p>Fijn dat ze enthousiast is dat ze oma gaat worden, maar ik ben echt boos dat ze mijn wensen dus gewoon niet accepteert! Ze hoefde nog maar 1 weekje te wachten! Hooguit 2...</p><p>Dit is onrespectvol! Ik ben boos, maar heb ook geen zin in ruzie. Mn moeder heeft waarschijnlijk niet eens door dat ik het weet dat ze het heeft verklapt.</p><p>...Hoe gaat dat straks als de kleine er is? Als ze oppast en ik vraag haar om iets op een bepaalde manier te doen? Wuift ze dat dan ook gewoon in de wind en trekt ze haar eigen plan? Ik ben bang van wel. Ik baal als een stekker en weet niet wat ik moet doen...</p><p>Wat zouden jullie doen?</p>
 
Ik zou t ook zeer zeker niet waarderen. Maar ik denk dat t gewoon echt enthousiasme is geweest. Ik zou wanneer je gekalmeerd bent hier toch even over praten.
 
Het is inderdaad niet leuk maar waarschijnlijk heeft ze er niet bij stil gestaan en inderdaad uit enthousiasme het verteld. 
Je kan haar vragen waarom ze het toch al verteld heeft. Lijkt mij niet meteen een reden voor ruzie. Grote kans dat ze je wel begrijpt. 
 
Ik zou duidelijk maken dat je het niet leuk vindt omdat je het niet voor niets aan haar had gevraagd om het stil te houden. Vraag haar hier rekening mee te houden ook als het kindje geboren is en jij het graag kenbaar wil maken voordat anderen dat doen (op social media bijv). Wat betreft oppassen lijkt me dat anders, en zou ik me niet zon zorgen maken.
 
Ik weet precies hoe je je voelt. Wij hadden vakantie plannen met mijn schoonmoeder en zus en we hadden dus een datum staan bij het reisbureau. Maar omdat de reis voor ons natuurlijk niet meer zou lukken dus ook al vrij vroeg verteld van de zwangerschap en dus ook mijn ouders verteld op voorwaarde dat ze dus tot de 12 weken en na ons seintje ze het voor zichzelf moesten houden.
Had ik mijn moeder gevraagd of ze met ons mee wilde naar een echo, ja dat wilde ze dolgraag maar ze moest werken. Geen probleem zei ze dan begin ik wat eerder dan kan ik er bij zijn.  Week later zegt ze; o ik ben vrij hoor voor de echo! Dus ik vraag hoe zo dat dan? Ja ik heb mijn collega gevraagd of ze wilde ruilen zodat ik mee kon naar de echo. Had ze het dus verteld van de zwangerschap! Ik was ook zo ontzettend boos op mijn moeder, omdat  wat jij ook zegt ze onze wens niet heeft gerespecteerd. Ik heb er wel over geprobeerd te praten, maar ik werd alleen maar bozer omdat mijn moeder er heel luchtig over deed zo van "ja maar alleen die collega weet het verder niemand." Toen ze me vervolgens "hormoontje" noemde was ik er helemaal klaar mee, en heb ik heel wat woorden moeten inslikken want ik wilde ook geen ruzie..
Mijn advies wacht tot je boosheid wat minder is geworden want de combi boosheid en hormonen deden bij geen goed ;) en ga daarna met je moeder in gesprek. Vertel hoe jij je voelt en bespreek ook je zorgen over hoe ze dat dan straks met opassen wilt gaan doen als ze jouw wensen nu al negeert. Waarschijnlijk heeft ze idd  door haar enthousiasme niet eens door wat het met jouw gevoelens doet. 
Succes!
 
Ik begrijp dat je ervan schrikt en dat je het gelijk doortrekt naar later maar probeer het echt los te zien! ik zou dus zeker niet boos worden. Praat erover met haar en vraag ook eerst hoe het gegaan is. Ik weet bijna zeker dat het enthousiasme is geweest en misschien is het per ongeluk gegaan. Misschien heeft ze zich ook versproken, dat is namelijk ook een risico die je zelf al neemt door het anderen te vertellen...
Succes en hopelijk kunnen jullie snel het mooie nieuws met iedereen delen en samen genieten van deze wonder :)
 
 
Bedankt voor jullie reacties❤ Ik ben inderdaad even afgekoeld en dat ze het heeft gedaan uit enthousiasme begrijp ik eigenlijk ook wel.. Misschien was mijn eerste reactie wat te heftig en ben blij dat ik haar niet meteen heb opgebelt. En ik vind het ook wel heel lief dat ze het zo leuk vindt. Dus ik heb gezegd dat we dit niet hadden afgesproken en dat ik het niet leuk vond. Ze reageerde goed en heeft sorry gezegd. Ik heb gezegd dat ik het niet erg vind dat haar ene collega het weet, maar dat ze het verder nog niet mag vertellen. Dat begreep ze. Dus het is helemaal goed? 
 
Hoi!
Het kan altijd erger! Mijn moeder gooide het gewoon in de app. Moest ik s avonds laat mijn eigen zus opbellen, zodat ik haar op die manier nog zelf kon vertellen dat ik moeder werd. Gelukkig had ze de app nog niet gelezen, maar balen deed ik natuurlijk wel. Was toen 11 weken zwanger. Ze deed niet expres ofzo, maar toch. Ik heb het haar vergeven, maar leuk was het niet. 
 
Terug
Bovenaan