moeder zijn

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dag allemaal, ik ben een jonge moeder van 27jaar. Ik heb drie kinderen(3,5/2,5 en 1,5) waar ik heel erg veel van hou. Ik ben altijd bij hun want ik ben bewust thuisblijfmoeder.
Voordat ik aan kinderen begon had ik een druk leven: werk, studie, veel ondernemen enz. enz.
Nu is het compleet anders dit leven.
Het bevalt me erg goed, maar ik heb momenten dat het me erg zwaar valt allemaal. Dan voel ik me soms dagen erg moe en lusteloos en ben ik sjagerijnig.
Dan heb ik nergens meer zin in en voel me gewoon erg vervelend.
Ik doe dan ook niet veel met de kinderen , laat ze lekker thuis spelen of knutselen enzo.
Ik voel me er wel erg schuldig over dat ik dit heb, en ik weet ook niet zo goed wat ik eraan zou kunnen doen,maar het wordt me gewoon eens in de zoveel tijd allemaal te veel lijkt het wel.
Ik heb ook niet zoveel mensen in mijn omgeving waar ik op kan terug vallen, dus dat maakt het ook lastiger.

Zijn er andere moeders die dit ook wel eens hebben en is het wel normaal?
Soms wordt ik er helemaal radeloos van en denk ik dat ik een slechte moeder ben als ik me zo voel.

Alvast bedankt, groetjes van Kitty
 
Hoi Kitty,

Je moet je absoluut niet schuldig voelen hoor !! Volgens mij kent iedere moeder dat wel en zeker als je drie kinderen hebt die nog zo jong zijn !!! Het is gewoon een feit dat je kinderen veel meer energie hebben dan jij, tenminste zo ervaar ik dat. Ik heb zelf maar 1 docher van 2 jaar, maar ik ben ook met vlagen wel moe, dan merk ik dat ik weer wat eerder naar bed moet (zelf) en soms heb ik ook gewoon last van pms. Voor kinderen schijnt het wel goed te zijn, dat ze niet alleen je vrolijke kant zien maar ook zien dat je moe bent. Dat hoort ook bij het leven. Ik hoor om me heen steeds dat het vanaf 4 jaar pas minder vermoeiend wordt, dus we hebben nog even voor de boeg. En toch geniet ik nu ook wel volop omdat ik het mooi vind hoe mijn dochter ontwikkelt en ik hou ontzettend van haar, maar toch ben ik regelmatig moe, ik accepteer het maar en probeer af en toe wat slaap in te halen, zodat het iets beter gaat.
Groetjes Jacquelien
 
Ik herken dit ook, ik heb maar 1 docherje van net 2 maar sinds ik moeder ben heb ik heel weinig energie, 's middags wanneer zij slaapt, zo'n 1,5 tot 2 uur, rust ik ook altijd (soms echt een uurtje slapen), verder werk ik 4 ochtenden in de week en sport ik 2 keer in de week, maar voel me eigenlijk constant moe, ga dan wel weer vrij laat naar bed (rond 11.30 en altijd even lezen tot 12.00/00.30), ik ga 's middags regelmatig met haar in bad, daar trekken we soms 1,5 uur voor uit, zolang zij zich maar vermaakt en ik geen andere bezigheden met haar hoef te doen die vermoeiender zijn, ze kijkt ook bijna dagelijks een klein uurtje TV, zodat ik me dan 100% even met andere zaken kan bezighouden (huishouden) want dat vind ik het nog het meest vermoeiendst en het moeilijkst: tegelijkertijd bezig zijn met de huishouding (terwijl je dus moe bent) en mijn dochter die de nodige aandacht vraagt. Graag wil ik nog een 2e kindje, maar ik zie er erg tegen op, ik heb verder ook helemaal niemand waar ik op terug kan vallen (bahalve kinderdagverblijf wanneer ik werk). Petje af dus dat je er 3 hebt en allemaal nog zo klein, ik vind je "probleem" dus heel erg normaal, ik zou dus zoveel mogelijk rust nemen wanneer dat maar mogelijk is (wel erg moeilij kmet 3 kleintjes, dat begrijp ik wel) en misschien zelf een nachtje uiit gaan logeren en je partner met de kinderen laten.... heb ik tot nu toe ook 1 keer gedaan en binnekort ga ik 3 nachten alleen weg naar een vriendin (ik woon in Spanje en ga naar NL), daar kijk ik echt naar uit en als ik op de "moeilijke" momenten daar aan denk, dan kan ik er weer tegen aan, dus misschien af en toe de boel de boel laten en jeezelf lekker verwennen...
 
Hoi,
Als je wat verder naar beneden leest dan zie je dat er veel meer zijn met dit "probleem" en zelfs nog veel erger dan een paar dagen. Het is niet erg, zo leren je kinderen ook dat je niet altijd even vrolijk bent en leren ze de stemmingen van mensen inschatten. Zorg even voor wat tijd voor je zelf, doe iets ontspannends, laat de kids lekker boven spelen en ga op bed een boek lezen of zo, en laat jezelf lekker op.
Ik zelf weet heel goed wat je bedoelt, ik heb 3kids en de vierde is onderweg. Mijn kids hebben de leeftijd van 4 (vandaag jarig), bijna 3 (27 feb), anderhalf en de baby verwachten we in februari, dus ik kan heel goed met je meevoelen. Ik zorg iedere dag voor even "alleen" tijd, waarin de kids een eigen boekje moeten lezen en even mama met rust moeten laten. Als ze zo jong zijn duurt dit natuurlijk niet langer als een kwartier, maar het is zo leuk als het lukt.
Hopelijk voel je je wat beter...
Voel je zeker niet schuldig.
Liefs Lin
 
Het berichtje waar ik het over heb is van 2 januari en staat op de vorige pagina. Het heet "Kinderen leuk?"
Daarbij vallen die paar dagen dat wij ons lusteloos voelen echt bij in het niet.
Liefs Lin
 
Hoi Kitty,

Wat mij trouwens ook wel vaak energie geeft en waarvan ik achteraf altijd weer denk : dit moeten we vaker doen : samen met je man uit eten. En ik wil je toch nog even meegeven, dat ik ontzettend bewondering voor je heb, met je drie kinderen op die jonge leeftijd en dan af en toe een paar dagen moe. groet Jacqueline
 

Hoi Jacquelien, Anneke en Linda,

Heel erg bedankt voor jullie berichtjes,
dat doet me goed.
Prettig om te weten dat ik me er niet voor hoef te schamen en ik zal het gaan proberen om tijd voor mezelf in te lassen.

Linda van harte gefeliciteerd met je oudste vandaag!!

Nou meiden fijn dat jullie even de tijd namen om te schrijven, liefs van Kitty
 
Hoi Kitty.

Naast dat je moeder bent, ben en blijf je natuurlijk ook gewoon Kitty. Soms heb je gewoon wat tijd nodig om jezelf weer wat op te laden. Want het vergt soms heel wat van je, zeker als je jezelf wegcijfert. Ik heb hetzelfde hoor, ik doe alles voor de kinderen, geniet enorm van ze (ben 27 en heb twee dochters van 2 jaar en een van 7 maanden)doe veel met ze, en vindt het heerlijk dat ze er zijn. Het kostte wat moeite ze te krijgen, maar dat staat er los van. Ik herken het gevoel ook, maar dat komt omdat je jezelf soms tekort doet.
Ga, als dat lukt, eens een avondje of dagje er alleen op uit, zonder de kinderen. Dat kan al even een verademing zijn. Zelfs een uurtje in bad/onder de douche en even tutten kan ook al heel lekker zijn. Gewoon een momentje tijd voor jezelf vragen, dat is echt geen schande!
liefs,
Willemijn
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan