moeder zonder moeder

Hoi Daisy,

Ik ben een moeder zonder vader....
Hij is nu bijna 6 jaar geleden plotseling overleden aan een herseninfarct, 55 jaar is hij geworden.

Op die bewuste dag hebben mijn moeder, vader, Marc en ik gezellig aan tafel gegeten.
Om 13.00 uur ging mijn vader weer werken, om 16.00 uur kregen we een telefoontje dat mijn vader in het ziekenhuis opgenomen was en dat we maar moesten komen omdat ze nog niet wisten wat er aan de hand was.
Om 18.00 uur is hij overleden....
Tja, en nu ook weer bij alles wat Yari kan ( bijv het omrollen ) wil ik het zo trots aan mijn vader vertellen....

Hij heeft helaas hele mooie momenten van ons niet meegemaakt, Trouwen, Yenna en Yari geboren. Maar een maand voordat hij stierf zijn we in ons huisje getrokken die hij mee opgeknapt heeft....Tja, ik zeg altijd, mijn vader weet wel waar wij wonen, kan hij van boven ons toch vinden......
( al ben ik er niet zo zeker van dat er boven iets is. )

Poeh, al met al is het een heel verhaal geworden .....Sorry daarvoor...

Maar ik kan het gemis van een ouder heel goed voorstellen.

Groetjes Marina.
 
Hoi Daisy

Ik kan er jammer genoeg wel over meepraten
mijn moeder is 4 jaar geleden overleden.
Ik ga haar ook weer erger missen nu ik zelf moeder ben geworden.
Af en toe wil ik wel is vragen hoe ik als baby geweest ben
Mijn vader kandaar niet alle antwoorden op geven.
Ik vind het ook jammer dat ik haar heb moeten missen in al mijn mijlpalen van mijn leven
trouwen geboorte van Jesse .
Toch heb ik het gevoel dat ze van boven meekijkt en dat geeft mij een goed gevoel

Groetjes Tamara mv Jesse 20-07-2006
 
Hoi,

Ik begrijp het heel goed, mijn vader is 8.5 jaar geleden overleden, ook heel plotseling, nachts.Hij is 44 jaar geworden.  Ik mis hem ook nog elke dag, en mijn vader was een echte kinder vriend, dus volgens mij zou hij het opa schap heel   leuk gevonden hebben.
 Ik heb de laatste tijd vooral dat ik heel erg bang bent dat er wat met mijn moeder gebeurt, en  ik heb zoveel aan haar en ze staat ook altijd voor me klaar, dat ik bij de gedachte al gek word!! Ik probeer het wel van me af te zetten, maar soms besluimerd dat gevoel toch....ik denk ook wel dat doordat we nu zelf ouders zijn we nog meer waarde hechten aan onze eigen ouders en vinden jullie het ook niet een heerlijk gezicht, als je oma's of opa's gezicht ziet als ze die kleine weer zien, heerlijk!!! Ja mij moeder is helemaal weg van haar! Ze geniet gewoon dubbel, ook gelijk voor mijn vader!

Groetjes Elise mv Chelsey

 
hallo daisy ik kijk allanger naar de forum maar ik had me niet ingelogd,maar ik dacht laat ik dat toch maar eens doen ik heb ook geen moeder en vader meer vader is in 2000 overleden,en mijn moeder in 2004 en ze was nog maar 57 dus bij mij het zelfde ik mis haar ook enorm.onze kleine meid is nu bijna 5 maanden en de eerste weken ging het nog wel maar toen bij de 7 week ging het bij mij helemaal mis iedereen kwam toen met advies terwijl ik alleen mijn moeder maar wilde voor advies dus meid ik weet hoe jij je voelt
gr cristha
 
He meiden,

Bedankt voor jullie reacties. Het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben in deze situatie. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Maar soms overmant me een heel eenzaam gevoel. Begrijp me goed ik ben echt superblij met onze zoon en ook nog eens supertrots, maar het feit dat ik dit gevoel nooit met haar zal kunnen delen doet erg pijn. En wat   iemand ook al schreef, mijn vader weet inderdaad ook niet zoveel meer van toen ik klein was. Gelukkig heb ik nog een tante (zus van mijn moeder) en zij weet nog wel dingen, zoals bijvoorbeeld dat ik geen borstvoeding heb gehad en het waarom daarvan. Maar zij kan ook niet op alle vragen antwoord geven.
Ik wens jullie van mijn kant ook veel sterkte met jullie eigen verliezen. We kunnen elkaar natuurlijk wel oppeppen op deze site!
Nogmaals bedankt!

Liefs,
Daisy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan