moeders (omas)

Even iets kwijt over mijn moeder..... Ik heb altijd een hele goede relatie gehad met mijn moeder. Maar het laatste jaar komt deze erg onder druk te staan. Ik heb echt geen steun van haar. Tijdens de zwangerschap bagataliseerde zij veel van mijn kwaaltjes. En nu mijn zoontje al wat ouder is, heeft zij hele bijzondere denkbeelden. Waarbij ik het idee krijg dat zij misschien wel jaloers is op mijn zoontje (7mnd). Soms plaagt zij hem. Zoals wel tien keer de fles uit de mond halen als hij honger heeft, hard in de handen klappen als hij net in slaap valt. Keihard met de wandelwagen rondjes draaien. Vorige week wilde zij hem chocolademouse geven en ananassap uit blik! Daar heb ik een stokje voor gestoken. Vandaag belde ik haar op, omdat ik even stoom wilde afblazen over mijn zoon. De laatste dagen is hij uit zijn hum... Voor het eerst van zijn leven begon hij beetje driftig te doen. Reactie van mijn moeder was, dat ik hem maar een koud glas water in zijn gezicht moest gooien. Het is nog maar een baby!!!...... Herkend iemand zich in dit verhaal? Ik vind het echt verdrietig, ik wil graag samen met mijn moeder genieten van mijn zoontje haar kleinzoon!
 
Nee ik herken het niet godzijgedank. Ik vind dit maar raar gedrag voor een volwassen vrouw. En bovendien een oma belachelijk. (sorry als ik je kwets) maar ik vind dit niet leuk en zou pislink worden als de oma van mijn kind zo zou doen.

Ik kan me voorstellen dat dit niet echt zo is als jij je had voorgesteld. Misschien moet je meteen eer lijk zijn en tegen haar zeggen dat je dit niet leuk vind?

groetjes joyce mama van Mara 7 maanden
 
Hoi,

Ik ben het eens met Joyce, moet ik eerlijk toegeven. Met verbazing heb ik je berichtje gelezen.
Ik zou dus ook heel erg boos worden als mijn moeder zoiets zou doen.
Gelukkig is dit dus niet het geval,maar ik zou het zeer zeker wel bespreken met je moeder waarom zij dergelijke dingen doet, want het is net wat Joyce zegt; dit getuigd nou niet bepaald van volwassen gedrag! Je moeder is oma, en geen obstinate puber meer!

Groetjes, mama van Mila (8 maanden)
 
Ben ook werkelijk geschrokken van je bericht. Dit is niet normaal.

Misschien voelt ze zich bedreigd door hem? Dat zij niet meer op de eerste plaats komt?

Ik zou je kind uit haar buurt houden tot je er echt met haar over praat en ze tot inkeer komt!

Sterkte
 
Ik vind dit ook geen normaal gedrag en als ze zich op zo'n manier nog nooit naar jou of jouw kind toe heeft gedragen, dan zou ik haast denken dat er iets in haar hoofd niet goed zit. Dementie?? Ik noem maar iets. En anders inderdaad een keer een goed gesprek met haar voeren. Maar mijn eerste gedachte was: dit spoort niet.
 
Waar is jouw moeder mee bezig zeg? Het is en blijft je moeder maar dit is echt geen normaal gedrag hoor. Heb je al eens met haar gepraat, want ik kan me ook voorstellen dat je vertrouwen helemaal weg is in haar. Je laat hem nu niet zo makkelijk meer daar achter. Ik vind het eigenlijk wel heel naar voor je, want je moeder is toch wel iemand waar je op leunt. In ieder geval veel sterkte in wat je gaat doen. Groetjes
 
Ik zou inderdaad tegen haar zeggen dat je het helemaal niet leuk vindt zoals het nu gaat en dat je graag samen met haar wilt genieten van je kind (kleinkind). Bovendien moet je je zoon ook beschermen tegen haar als deze dingen echt gebeuren. Dus laat haar niet alleen met je kind al je er geen goed gevoel over hebt
 
Jee, wat een naar probleem. Je wilt natuurlijk je moeder niet afvallen, maar je kind komt toch op de eerste plaats. Het lijkt wel of ze jaloers is (kan er natuurlijk helemaal naast zitten). Mijn moeder of schoonmoeder zou dit in ieder geval niet met mijn kind hoeven te flikken.
Ik zou haar vragen waarom ze zo doet en wat ze er mee wenst te bereiken. Als ze haar gedrag niet wil veranderen, kies dan voor je kind.
Heel veel sterkte.
 
Terug
Bovenaan