Moeders van boven de 30 met eerste kindje?

De titel zegt het al. Zijn er ook moeders van boven de 30 die pas nu aan hun eerste kindje zijn begonnen? Ik zelf was 33 toen Lukas werd geboren (nu 34).

Ik had ook niet echt veel eerder gewild. Natuurlijk is er ook voor jong kinderen krijgen wat te zeggen (je bent er tenminste ook weer jong uit) maar voor mij is het nu perfect. Ik heb veel dingen kunnen doen (niet uitgaan en stappen, zo'n type ben ik niet). Zoals hele leuke reizen maken en carriere kunnen maken (wat ik nu op het tweede plan heb gezet).

Ik denk dat ik hierdoor meer plezier van mijn kleine kan hebben dan als ik hem jonger had gekregen. Daar staat tegenover dat ik wel duidelijk vershcil zie met mijn schoonzusje, die tien jaar jonger is, en een stuk eerder hersteld is van de bevalling dan ik.

Annemieke
 
Hoi Annemieke !

Ik was bijna 37 toen onze eerste Stijn - die 3 januari 2 jaar is geworden - werd geboren en ik was 38 toen nummer 2 Thomas - die nu 7 1/2 maand  is - werd geboren.

Ik heb er niet bewust voor gekozen om op deze leeftijd pas kinderen te krijgen.
Soms lopen dingen gewoon zoals ze lopen.

Ik geniet in ieder geval met volle teugen van die 2 kleine mannen.

Groetjes.

Jolanda

 
Hier nog een mama van boven de 30. Ik ben 35 (en dat was ik ook toen Isa geboren werd). Idd lopen de dingen zoals ze lopen; eerst moet je de juiste papa tegenkomen en dan moet het zwanger worden ook nog lukken.
Op zich vind ik het zo prima, ben dan wel iets ouder bij een eventuele 2e maar ja.

Grtz. Poppetje71
 
Hoi,

Ik ben 32 (over 3 dagen 33...  ) en ben sinds september vorig jaar mama van Isis, mijn eerste kind. "Vroeger" (oef, wat klink ik toch oud als ik dat zeg...) dacht ik altijd dat ik voor mijn 30e wel moeder zou zijn. Mijn eierstokken begonnen rond mijn 28e/29e ook echt te rammelen, maar mijn vriend wilde toen nog niet.

Uiteindelijk ben ik helemaal gelukkig met het moment dat Isis is gekomen, ik denk dat ik er toen ik jonger was niet stevig genoeg voor in mijn schoenen stond. En dan heb ik nog een heel makkelijk meisje! Maar ik vond (en vind) het echt een emotionele rollercoaster om moeder te worden, en ik ben nu toch een stuk zekerder van mezelf dan een paar jaar geleden. Die rollercoaster bedoel ik overigens positief hoor, het maakt zó ontzettend veel bij je los, zo'n klein mensje... Daar kun je je niet op voorbereiden!

Maar ja, alle leeftijden hebben natuurlijk z'n voors en tegens en 'de ideale leeftijd' om moeder te worden is voor iedereen anders. Ik ben in ieder geval heel  blij met hoe het voor mij gelopen is!

Groetjes,
Myrna, mama van Isis (05-09-2006)
 
Hoi Annemieke,

Ik was zelf 28 toen ik moeder werd, nu 29. Nog niet boven de 30, maar ik wou toch even reageren. Ik ben heel blij  dat ik er nu al aan begonnen ben, maar ik merk wel dat het carriere technisch best een spagaat is waar ik nu in zit.
Ik heb een goede opleiding en een leuke baan, maar eigenlijk zou ik aan de ene kant nog wel een stap willen maken. Aan de andere kant wil ik er natuurlijk ook zoveel mogelijk zijn voor die kleine.
Mijn vriend is 3 jaar jonger dan ik en die is helemaal zo'n carriere tijger. Die werkt dus gewoon fulltime. Dat hebben we van te voren ook zo afgesproken.

Ik heb nu echt het idee dat ik me nog meer op mn werk moet bewijzen....juist omdat ik me niet onder wil doen voor mijn collega's.
Ik kan me dus heel goed voorstellen dat als je iets ouder bent je die carriere meer op de rit hebt en je minder in die spagaat zit!

Dat neemt niet weg  dat ik het zonder nadenken zo weer over doen hoor!

 
Hoi,

Leuke topic, ikzelf was 38 toen ik Thijs kreeg. Tja, soms lopen dingen zo.
Ik was niet zo bezig met kinderen. En nog belangrijker ik kwam mijn vriend pas tegen dat ik 35 was. En hij was de 1e bij wie ik het gevoel had: ja bij hem wil ik kinderen. En het is gelukt. Nu zou ik zelf wel een 2e willen, maar dan moeten we wel opschieten, ik ben nu 39. Helaas wil mijn vriend het nu nog niet omdat de kleine nog maar 6 maanden is.

groetjes

 
Terug
Bovenaan