Moeilijk in slaap vallen

<p>Hier een peuter van 2 jaar die ineens niet meer zelf in slaap kan vallen..</p><p>Zodra we richting zijn bed gaan begint hij te spartelen, gaat steeds rechtop in bed staan en krijst alles bij elkaar. </p><p>Ging altijd netjes slapen, maar nu is de enige mogelijkheid om hem rustig te laten liggen: ik erbij zitten totdat hij in slaap valt.</p><p>Alleen ik dus ook.. papa is ook niet goed genoeg. </p><p>Herkenbaar voor deze leeftijd of is mijn kind gek geworden?! ;)</p>
 
Jup. De peuterpuberteit. Daar is dit echt een onderdeel van. Hoort erbij. Mocht je het echt een x helemaal zat werkt het misschien ook om een x heek streng te zijn.
 
Klinkt als een heel normale peuter!? Bij ons betekende gekrijs vooral frustratie en onmacht om zich met woorden te uiten. Het is zo'n fase waarbij ze meer gedachten en fantasie krijgen, maar dat niet altijd kunnen uitdrukken. Alleen in het donker in bed liggen kan dan eng zijn.
Heb je een idee waarom jouw zoontje zo tegenspartelt? 
 
Wij hadden dat idd ook. Enige wat hielp was haar een kwartier lang laten krijsen, dat werd elke dag wat korter tot het weer normaal was (binnen 2 weken). 
 
Ik heb geprobeerd om weg te gaan en elke 10 minuten even terug te komen. Uiteindelijk na 1.5 uur toch maar bij hem gaan zitten en toen was hij snel rustig en viel hij in slaap. 
Hij raakt overstuur als ik weg loop dus het lijkt als verlatingsangst ineens. Maar dit heeft hij nog nooit zo erg gehad. 
Ik dacht idd mss meer beseffen nu deze leeftijd? 
Ik hoop iig dat het snel weer voorbij is want dit kost mij ook erg veel energie :') 
 
Hoi,
Ik ben benieuwd hoe jullie omgaan hiermee? Ik heb best veel geduld om steeds om de 10min terug te gaan, maar dit is allemaal geen optie omdat ons zoontje van 2jaar3maanden in een peuterbed slaapt en dus uit bed kan. Hebben jullie het hekje voor zijn bedje teruggeplaats zodat hij er niet meer uit kan? 
Zodra we een stap doen richting de deur zit hij gelijk naast zijn bed in paniek te roepen dat ik moet blijven. 
Hij gaat dus alleen slapen als ik er bij blijf zitten. En in de nacht wordt hij wakker in paniek omdat we dan natuurlijk in ons eigen bed slapen. Nu lossen we het op door mama naast hem te laten liggen zodat hij nog wel in zijn eigen bed slaapt.
 
Wij zitten de laatste dagen ook naast haar bedje tot ze slaapt. 'S nachts willen we proberen ook ernaast te zitten en niet bij ons in bed want we willen dat ze in haar eigen bed blijft. Maar eerlijk gezegd nog geen idee hoe we dit gaan afbouwen, ga er meer vanuit dat het een fase is van verlatingsansgst die vanzelf wel over gaat
 
Onze peuter blijft in het peuterledikant tot het niet meer past haha, ze zou het prachtig vinden uit bed te kunnen komen voor alle smoesjes. Nee hoor, 19.30 is bedtijd en na die tijd er niet meer uit! Slapen of wakker, dat geeft niet want daar hebben we geen invloed op, maar wel in bed. En anders krijs je maar even, dan word je nog een keer getroost. Deze fase ging snel weer over.
 
Terug
Bovenaan