moeilijk zwanger raken; moeilijke bevalling

Mijn zwangerschap was geweldig! Mijn bevalling een hel. Heeft 24 uur geduurd en kreeg met 8 cm ontsluiting eindelijk een ruggenprik. Dit doen ze normaal gezien tot 5 cm, maar ik was in paniek en bang dat ik het niet meer zou overleven. Met de ruggenprik voelde ik echt niks meer. Heerlijk. Alleen moest ik 2 uur persen wat resulteerde in een vacuumverlossing. 2 weken na mijn bevalling voelde ik me pas iets beter. Ook nachten erna nog veel pijn gehad. Wij willen eigenlijk 3 kinderen, maar ik durf niet meer te bevallen. Ik zou het wel doen met ruggenprik, maar die kan je hier nog niet vast laten zetten in je dossier.
Ik vind het erg moelijk om verhalen te lezen van makkelijke bevallingen. Dan ben ik voor het eerst in mijn leven echt jaloers!
 
hallo,
ik hoor eigenlijk op het voorjaarforum maar lees hier altijd mee omdat daar weinig geschreven word.
dit onderwerp sprak me erg aan omdat je er weinig mensen over hoort, het lijkt wel of moet je alles maar vergeten omdat je een gezond kindje hebt gekregen.
mijn bevalling ging wel goed maar de periode erna heeft er erg ingehakt.
ik moest al in het ziekenhuis bevallen omdat ons zoontje vergrote nieren had en nog heeft. toen ik thuis om de 5 min weeen had heb ik de verloskundige gebeld, die is gekomen en constateerde dat de hartslag van marijn daalde bij elke wee.
dus ik werd gelijk naar het ziekenhuis gestuurd en werd daar gelijk aan de monitor gelegd.   na 2 uurtjes weeen,die goed te doen waren,werd er besloten om een keizersnee te doen omdat de hartslag van marijn bleef dalen.
nou dan lig je binnen 10 minuten op de operatietafel en 20 min later was marijn er.
het was een kleintje,2495 gram dus moest hij voor de zekerheid in de coeveuze op de kinderafd.   ik ging naar de uitslaapkamer voor een uurtje werd er verteld, hier vergaten ze me waardoor ik daar de halve nacht heb gelegen zonder m'n kindje gezien te hebben. de volgende dag was ik zwaarverkouden maar ja dat is niet zo erg dacht ik.
aan het eind van de dag was ik zo benauwd dat ik niet meer kon praten,bleek dat ik een zware longontsteking had door een ziekenhuisbacterie.
ik ben heel erg ziek geweest en dacht op een gegeven moment dat ik dood zou gaan.
ik werd gelijk aan de zuurstof en antibiotica gelegd.
ondertussen gaf ik wel bv en was eigenlijk te ziek om erbij na te denken.
na 3 dagen kwam de kinderarts er achter dat ik aan de antibiotica zat en melde doodleuk dat ik helemaal geen bv mocht geven want dat kon de botten aantasten van marijn. de gyneocoloog had dit moeten doorgeven maar was dit vergeten.
ondertussen kreeg ik erge pijn in mijn knie en melde dit ook aan de gyneocoloog maar hier werd niet naar geluisterd.   tot ik op de wc zat en er niet meer af kon omdat ik verging van de pijn.   ze hebben me er met 5 verpleegkundigen moeten aftillen, bleek dat ik allergie had voor de antibiotica.   natuurlijk wilde ik zo veel mogelijk naar de kinderafdeling naar marijn.   hiervoor moest ik een zuurstoftank mee, nou die kreeg ik ook wel maar ze gaven me steeds lege tanken mee, dus dan was ik net bij marijn en kreeg het zo benauwd dat ik weer terug moest.
ik heb een hele nare kraamtijd gehad in het ziekenhuis, alles was ronduit slecht.
ik moet voor een 2de kindje weer in het ziekenhuis bevallen ivm de keizersnee bij marijn maar ik ga voor geen goud weer naar dat ziekenhuis.
wij zijn na 15 dagen zelf weggegaan na een hele dag op een longarts te hebben gewacht die niet kwam omdat hij het nodig vond.
we zijn savonds om 6 uur thuisgekomen, ik was doodop en had geen kraamhulp.
ik ben nog heel lang zwak geweest ivm de longontsteking en daardoor niet van de eerste maanden kunnen genieten.
pffffffff een heel verhaal maar merk dat het me goed doet om het op te schrijven.
groetjes henny
 
Terug
Bovenaan