moeilijk

[Anoniem]

Ik vind het hardstikke knap van je dat je zo'n moeilijke beslissing hebt doorgezet! Je moet het maar zo bekijken, als je bij die man was gebleven had je ook geen leuke zwangerschap gehad en nu kan je er zelf het beste van maken.....en zo'n wondertje in je buik maakt een hoop goed!

Ik wens je heel veel succes in je zwangerschap en sterkte in de aankomende periode...voor zover je het nodig hebt!

Groetjes Brechtje, 35,6 wkn.

 

[Anoniem]

Hoi,
Wat goed van jou! Beter nu breken, dan maar doorgaan met die ellende. Ik heb zelf nog nooit zo iets meegemaakt, maar het lijkt me heel moeilijk. Ik denk dat ik me heel erg zou concentreren op de eenheid die je nu vormt met je kindje. Je weet wel, dat idee van: wij gaan het samen redden! De band tussen moeder en kind kan heel sterk zijn en daar kun je veel kracht uit halen. Daarnaast zou ik proberen om iemand te vinden die je bijstaat tijdens de bevalling. Is toch fijn als je die pijn en blijdschap straks kunt delen met iemand: inderdaad je moeder, een zus/schoonzus of een vriendin of vriend. Denk dat je daar veel aan kunt hebben.
In ieder geval heel veel sterkte.
Groetjes Ivy

 

[Anoniem]

Hoi Audje,

Ik vind jou heel sterk!!!!!!
Ik heb je verhaal gelezen en het zet je toch aan het denken.
Wat ik wel weet is dat het beter is om gelukkig te zijn in je eentje dan ongelukkig met zijn 2en. En over een tijdje ben je weer met zijn 2en! Ik denk ook dat het voor je kindje beter is om zo verder te gaan als je zelf denk dat goed is! Omdat het voor een kindje, hoe jong of oud ook niet leuk is om te zien als pappa en mamma niet goed met elkaar omgaan maar wel samenwonen.
Natuurlijk wens ik iedereen een leuke en fijne vent toe. Het jammere is in deze wereld dat niet alles zo ideaal is geregeld.
En als je nog van je vent houdt het heel veel pijn doet en het dan knap is als je niet je hart maar je hoofd laat spreken!

Ik wens je heel veel sterkte. En ik hoop dat je een beetje steun kan putten uit alle reacties op het forum!