Moeilijk...

Hoi,

Na de curettage afgelopen maandag gaat het nog niet zo best met me. Vooral sinds gisteren zit ik weer in een behoorlijke dip en ook lichamelijk valt het vies tegen deze keer. Ik ben erg benauwd, heb geen conditie en ben 's ochtends heel vroeg wakker. Ik baal ontzettend van alles! Vanmiddag maar weer naar de huisarts... Ik vraag me ook af of het überhaupt nog wel ooit zal lukken. Moeten we er maar weer tegenaan gaan om onze kansen te grijpen, of liever even wachten? Ik weet het niet meer hoor... Elke keer als ik zwanger ben, ben ik zo ontzettend beroerd, maar steeds is het voor niks. Het afgelopen jaar is wat dat betreft niks dan ellende geweest. Als we onze zoon niet hadden gehad, was ik gek geworden denk ik.

Sorry voor dit depressieve verhaal, maar het moest er even uit.

Hoe is het met jou San? Hebben ze nog geprikt op HCG? Spannend hoor! Ik hoop dat het meevalt!

En Yvon, hoe gaat het met jou, zo een paar dagen na de curettage? Gisteren had ik het ziekenhuis nog aan de telefoon en er werd me nog even streng op het hart gedrukt dat ik me vooral rustig moest houden. Ik moest meteen aan jouw gyneacoloog denken...

Groetjes van Sacha
 
Hoi Sacha,
Het is goed voor je om je verhaal kwijt te kunnen op dit forum.Ik vind het fijn dat je zo met me mee leeft.Dit doet me erg goed.Naar voor je dat je je zo beroerd voelt.Ik voel me ook nog niet erg best.Vanmiddag kreeg ik hevige buikkrampen.Ik denk dat ik even te druk bezig ben geweest.Ik ben van nature nogal druk en altijd in de weer en nu geeft m'n lichaam aan dat ik echt wat rustiger aan moet doen.Ik voel me ook nog raar en verdoofd.Er is natuurlijk zo ontzettend veel gebeurd in een korte tijd.

Moeilijk om je vraag te beantwoorden ,of jullie nog even moeten wachten,of er weer voor moeten gaan.Jij hebt natuurlijk al het nodige meegemaakt en ik kom net kijken.Ik vind het al knap van je dat je zo sterk bent.Blijf in jezelf geloven en volg je gevoel.Ik zou het eerst even verwerken samen met je man en kindje.Hoe denkt je man erover?.

Ik zit er tegen op om mijn vriendinnen te bellen.Een paar weten het al en een paar zijn nogal loslippig met het verspreiden van nieuw'tjes.Dit doen ze niet bewust,maar het houdt mij wel tegen om hun te bellen.Toch moet ik het binnenkort doen,want ik kan het ook niet voor hun achter houden.Moeilijk allemaal hoor en we hebben het al zwaar genoeg,bah!.

Zaterdag gaan we lekker met een aantal vrienden in de stad voetbal kijken.Even aan iets anders denken.Vlg weekend gaan we er even tussen uit.

Wat fijn dat je zo'n geweldige gyneacoloog hebt.Gelukkig bestaan ze nog.Ik heb niemand meer gesproken.Geen huisarts en ook geen gyneacoloog.Mijn huisarts.Van mij kunnen ze even de boom in.

Wel prettig hoor dat we ons ei even bij elkaar kwijt kunnen.Dit lucht enorm op.

Ik wens je veel sterkte en ik hoop dat je je snel weer beter gaat voelen.

Liefs Yvon

 
Hoi Yvon,

Vervelend is dat hè, om het bepaalde mensen te moeten vertellen? Bij ons weet ook niet iedereen het. Op mijn werk wel bijvoorbeeld en mijn broers weten het ook, maar de broer en zussen van mijn man weer niet. Soms heb ik er zin in om het te vertellen en soms ook helemaal niet (de ouders natuurlijk wel). Wat dat betreft kijk ik alleen maar naar mezelf en heb ik even sch..t aan andere mensen (sorry voor mijn taalgebruik). Moet jij ook doen hoor! Als sommige vriendinnen hun mond niet kunnen houden, dan laat je het toch lekker zo?!

Ik ben gisteren nog naar de dokter geweest. Hij had net de brief van de gyneacoloog gehad en was erg geschrokken. Omdat ik al een hele tijd last van mijn ribben heb en er nu ook nog benauwd bij ben, heeft hij gisteren bloed laten prikken. Hij zou de uitslag meteen doorgebeld krijgen op zijn mobiele, maar ik heb nog niks gehoord. Ik heb net weer gebeld, maar de assistente wist ook nog niks. Als de stolling namelijk niet goed is, moet ik naar het ziekenhuis vanwege een eventuele longembolie, maar de dokter dacht niet dat het dat was. Wel heb ik blijkbaar behoorlijk wat bloed verloren maandag, dus mijn ijzer wordt ook nagekeken.

De arbo-arts belde net ook. Ook zij was heel erg lief (wat een geluk heb ik wat dat betreft!) en zei dat ze me wel "een keertje" op zullen roepen. Voorlopig ben ik er zowel lichamelijk als geestelijk nog niet aan toe om te werken. Van mijn zoontje kan ik ook vaak maar weinig hebben en dat vind ik echt verschrikkelijk! In ieder geval allemaal tekenen dat het nog niet goed is.

Jeetje, wat een verhaal weer! Probeer jij het ook rustig aan te doen? Ik herken het wel hoor, want twee dagen geleden heb ik de hele zolder gesopt en opgeruimd en ik wil eigenlijk vanalles doen in huis (nieuw slaapkamertje maken voor onze zoon). Ik denk dat het een soort reactie is op alles...

Nog veel sterkte!!!

Liefs,
Sacha
 
P.S. Goed dat je er even uit gaat. Wij krijgen volgende week hele goede vrienden te logeren. Ik heb haar leren kennen via een forum nadat we allebei een miskraam hebben gehad en daar heb ik een hele goede vriendschap aan overgehouden. Toch nog iets positiefs!
 
Hoi Sacha,
Jeetje wat een toestanden voor je zeg.Heb je net het ene achter de rug en dan moet je misschien weer naar het ziekenhuis.Ik hoop voor je dat het uiteindelijk meevalt.Ik ben benieuwd of je al iets gehoord hebt.Sterkte meid.

Vlg week begin ik weer met werken.Ik probeer het gewoon.Gaat het niet, dan merk ik dit snel genoeg.Vandaag voel ik me gelukkig weer iets beter.

Wat leuk zeg dat je een leuke vriendschap hebt overgehouden via een andere forum.Veel plezier alvast voor vlg week.

Wat betreft het vertellen aan mensen.Het punt is dat een aantal vrienden het al weten en die kennen de andere vrienden ook weer.Dus komen we er uiteindelijk toch niet onder uit.Anders krijgen we binnenkort dat gezeur van waarom heb je het hun wel verteld en ons niet bla bla.Wij hebben iets geleerd voor de vlg keer n.l dat wij het helemaal aan niemand meer vertellen en ook niet aan familie.Totdat we een juiste echo hebben gezien.

Ik lees wel weer hoe alles met je gaat en hoe de uitslag was.

Liefs Yvon
 
Hoi hoi,

Vanmiddag heb ik eindelijk de uitslag van het bloedonderzoek gehad. Er was geen sprake van een longembolie of iets dergelijks, wat de huisarts al dacht. Wel heb ik bloedarmoede. Het ijzergehalte in mijn bloed is in een paar weken en zelfs een paar dagen tijd flink teruggelopen en nu moet ik drie maanden (!) lang ijzertabletten slikken. Geen wonder dus dat ik elke dag hoofdpijn heb en geen energie heb. Voorlopig dus nog even rustig aan voor deze dame...

Jij ook nog veel sterkte. Nog een paar daagjes rust en dan weer aan de gang. Ik hoop dat het allemaal meevalt!

Liefs,

Sacha
 
Hoi Sacha,
Het is allebei niet fijn om te hebben,maar deze uitslag is beter dan een longembolie hebben.Je kunt nu teminste thuis blijven en je weet nu wat je hebt en dat je je voorlopig nog even rustig moet houden.Heb je eerst het verdriet van je miskraam en dan krijg je dit er nog bij.Ik heb het wel met je te doen hoor.

Gisteravond lag ik er al om 21.00 uur in.Ik voelde me helemaal niet lekker.Ik had hoofdpijn en ik had last van krampen in m'n buik.Zal je net zien dat ik dit krijg nu ik me net beter heb gemeld.Ik hoop dat dit normaal is na zo'n curettage,dat ik met deze klachten loop.Maar goed,ik mag eigenlijk niet mopperen.Wat jij meegemaakt vind ik veel erger.

Beterschap meid en doe rustig aan.Laat je lekker verwennen thuis.

Liefs Yvon
 
Hoi Yvon,

Tsja, het is balen dat ik die bloedarmoede erbij heb, maar het is niet anders. Ook jouw verdriet is hartstikke erg! Ik heb het dan wel vaker meegemaakt, maar dat wil niet zeggen dat het voor jou minder pijn doet.

Wat de buikkrampen betreft: da's normaal hoor. Ik had het de vorige keer ook regelmatig en nu ook. De ene dag heb ik meer buikpijn en vloei ik meer dan een andere dag. Vanochtend stond ik bij de kassa en had alleen een inlegkruisje in toen ik het ineens voelde lopen. Dom van mij, hi hi...

Als het maandag nog niet gaat, moet je je gewoon weer ziekmelden hoor. Je bent érg snel weer aan de gang anders en niemand zal je erop aankijken.

Fijn weekend nog en veel plezier met voetballen kijken (als je dat gaat doen tenminste).

Liefs van Sacha
 
Terug
Bovenaan