moeilijk

Ten eerste heb ik wel begrip voor hun situatie en dat weten ze ook en ik heb hun ook al meerdere malen gezegd dak erg dankbaar ben met wat ze voor ons doen. We zijn afgelopen voorjaar met mn moeder in gesprek geweest over onze wens, en daarin hebben wij gezegd dat we heel graag een broertje of zusje voor Maayke wilden hebben en dat we daar niet zo heel lang meer zouden willen wachten. Mn moeder zei dat ze onze wens wel begreep maar dat ze het niet verstandig vindt. Dus ze weten er zeker wel van.
 
Mijn ouders weten dat ik hun erg dankbaar ben voor wat ze voor ons doen, ik heb dat al meerdere malen gezegd en ik begrijp hun zeker ook.
We zijn afgelopen voorjaar het gesprek met mn ouders aangegaan betreffende onze kinderwens. Mn moeder gaf aan dat ze onze wens begrijpt maar dat ze het niet verstandig vindt, maar dat het onze keus blijft.
 
Dus het komt niet helemaal uit de lucht vallen. Nou dan zou ik het gesprek maar snel aangaan, omdat je je anders alleen maar op zit te winden en het steeds moeilijker wordt om er over te binennen.

Sterkte
Wenseder
 
nou meis, is best moeilijk maar als ze er van weten dan weet je wat ze zouden zeggen, ik vind alleen dat het als nog jullie keus is, maar ene kant ook hun beslissing eigenlijk omdat ze ook er mee helpen.

Meis ik zou het gewoon vertellen ook al is het moeilijk beter eerlijk zijn dan dat ze erachter komen als je een dikke buik hebt.

Veel sterkte ermee en nog gefeliciteerd,
Ik ben beetje jaloers op jullie allemaal bij mij is het mis gegaan ( lees heelp weet het ff niet meer en het vervolg ervan)

groetjes mama van sharon
 
Wat een vervelende situatie, maar vind wel dat je ouders achter jullie keuze zouden moeten staan.
Lijkt me erg vervelend om te weten dat je moeder zegt dat ze je wens begrijpt maar het niet verstandig vindt.

Er zijn veel mensen die ouders worden maar niet geheel alleen voor hun kindje kunnen zorgen, jullie proberen er het beste van te maken, en door de keuze om samen te blijven en de liefde voor elkaar te bewijzen dat is een heerlijk thuis, een echte basis voor een kind.

Ik zou idd niet te lang wachten met vertellen, daarmee maak je het voor jezelf moeilijker en je blijft stressen wat natuurlijk ook niet goed is.

Heel veel sterkte ermee, en wie weet valt het allemaal best mee hoe ze reageren en ik hoop voor jullie dat ze net zo naar dit kleintje uit gaan kijken als jullie.

Liefs Randy
 
Hoi Thamara,

Ik werk dagelijks met jongeren die een stoornis hebben in het autistisch spectrum. Soms denk je, misten ze maar een been, dan zien mensen in elk geval dat ze een handicap hebben. Van buiten zie je niet wat er aan de hand is en dat zorgt nog wel eens voor een hoop conflicten en onbegrip. Ik vind het heel knap dat jullie een relatie kunnen onderhouden! Dat mag wel gezegd worden. Ik kan me zo voorstellen dat dat niet altijd eenvoudig zal zijn.

Maar zo kan ik me ook voorstellen dat het voor je ouders ook niet eenvoudig is. Je ouders hadden wellicht een heel ander toekomstbeeld, dan de situatie hoe die nu is. Ik denk wel dat jullie het zo snel mogelijk moeten vertellen aan je ouders. Eerlijkheid staat toch altijd voorop!

Ik vind het wel heel bijzonder dat jullie geen recht hebben op subsidie of enig andere vorm van hulp. Hij heeft toch gewoon een diagnose?

Ik hoop dat jullie er met zn allen uitkomen en een middenweg vinden.

Veel geluk ermee en laat even weten hoe het gegaan is. En vergeet niet van je zwangerschap te genieten!

Groetjes Siem
 
@ Siem ( en de rest ook uiteraard) het is zeker niet eenvoudig en we lopen ook wel tegen muren aan die jou niet onbekend zijn. We hebben in het verleden ook best wel wat meegemaakt ( in die 6 jaar dat we nu samen zijn al meer dan sommigen in een heel mensenleven) Maar de liefde voor elkaar houdt ons wel op de been. Je hebt gelijk wat toekomstbeeld betreft, die is mij natuurlijk ook wat tegengevallen om het zo te zeggen. Daar denk je niet aan als je verliefd bent, de dingen die eerst charmant zijn blijken later irritant en dergelijke. En mn ouders hebben natuurlijk ook mijn pijn gezien in deze situatie plus dat we nu gezegend zijn met een gezonde dochter en dat we maar moeten afwachten of dat bij de volgende ook zo zal zijn. De kans op een kindje in het autistisch spectrum is toch behoorlijk aanwezig.

We denken erover om t morgen te gaan vertellen, kan wel blijven uitstellen maar ik krijg er buikpijn van als ik er aan denk. Daarbij komt wel dat het allemaal nogal pril is.

groetjes
 
Terug
Bovenaan