moeilijk

ik probeerde net al te reageren maar lukte niet dus nu hopelijk wel.

wat fijn dat hier een topic over begonnen is,dacht al dat ik 1 van de weinige was die niet altijd even blij vrolijk en gelukkig is..ik heb een tweeling meiden van bijna 12wk (zijn 8 wk te vroeg geboren) en oh wat vind ik het soms moeilijk en zwaar.sommige dagen zijn ze heel rustig en hoor je ze niet en andere dagen huilen ze heel veel..wisselen erlkaar dan leuk af dus zit ik heel de dag met gehuil om me heen..en ik kan er ook niet zo goed tegen.ik weet dat er niks aan de hhand is geen honger of wat dan ook,als ik ze oppak zijn ze vaak stil,maar kan moeilijk de hele dag met 2 baby rond lopen.maar fijn dat ik niet de enige ben die niet altijd op een roze wolk zit.en ik probeer maar zo te denken over een paar maanden word het leuker!
succes meiden!
groetjes zonnetje
 
Taboe = onderwerp waar niet over gesproken wordt!!
En zo bedoelde ik het. Mijn ervaring is dat toen ik er zelf over begon mensen in mijn omgeving zoiets hadden van, ja zo ervaar ik het ook. Dus iedereen heeft er idd wel eens last van, maar er wordt weinig over gesproken...
 
Hoezo iedereen? Het kan ook goed gaan hoor dames! Blijf positief zou ik zeggen :)

(En nee ik bedoel niet dat je je niet rot of vervelend mag voelen maar probeer het soms eens met een andere blik te bekijken...)
 
fijn babette dat het allemaal zo goed gaat! hier gaat het ook goed maar soms is het lastig,maar dat komt denk ik ook omdat ik er 2 heb! en ze zijn 8wk te vroeg geboren dus ik heb een lange baby tijd..leuk natuurlijk maar zoals ik al zei soms ook lastig en heb ik me handen vol.maar ik bekijk het zeker positief,een kindje krijgen is heel bijzonder,en ik vind het ook een wonder! haha rijmt..en natuurlijk denk ik ach ze huilen maar het zijn wel 2 gezonde meiden! ik heb een hele spannende zwangerschap gehad,met bloedingen en zh opnames,en als ik ze dan zie liggen denk ik jeetje het had heel anders af kunnen lopen..en wat ben ik dan gelukkig met ze!!! (ben ik altijd hoor)

liefs zonnetje
 
2 is helemaal indrukwekkend zonnetje :)! Mijn meisje heeft vandaag een hangdagje maar dan lacht ze soms door haar traantjes heen met zo'n brede glimlach en dan is het weer goed :)
 
Tja, ik bespreek dit soort dingen dus wel met mijn vriendinnen en andersom ook. Het is nou eenmaal niet allemaal rozengeur en maneschijn. Dus vandaar dat ik het niet als een taboe zie. Maar blijkbaar zijn er genoeg meiden die dit niet kunnen / willen delen met de omgeving. Zonde, want iemand moet toch de eerste zijn om het bespreekbaar te maken.
 
Hoi allemaal

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Eigenlijk weet ik dat ook wel, maar het valt mij gewoon op dat je 'over het algemeen' dit soort dingen niet hoort voordat je aan kinderen begint. Die verhalen komen pas als je er midden in zit.
Zoals ik al zei: wij zijn er gewoon eerlijk over naar anderen. Misschien komt dit gevoel bij mij ook wel een beetje omdat wij de eerste zijn in onze vriendenkring die kinderen hebben. Dus mijn vriendinnen weten nog niet hoe het voelt. Er is er nu 1 zwanger, als die er naar gaat vragen, ben ik gewoon eerlijk hoor!

@Babette: gelukkig (!!!!!!!!!!!!!!!) kan ik ook nog steeds genieten van mijn kleine jongen en komt dat ook steeds vaker voor. Maar soms kan het zo frustrerend/machteloos zijn als hij (weer eens) huilt. Hij doet het ook niet expres, maar toch...
En de kleine wereld is ook even wennen, maar hij word nu wat ouder, dus hij kan steeds vaker mee naar de 'grotere' wereld. Zo gaan we zaterdag voor het eerst naar mijn moeder, 1,5 uur rijden. Voor de zekerheid maar met zijn allen, zodat er iemand zich met hem bezig kan houden als het niet goed gaat. En als het wel goed gaat, kan ik het weer eens vaker alleen doen!

Dus ik heb er alle vertrouwen in dat het goedkomt, maar het is soms niet makkelijk!

Groetjes!
 
Het is idd niet altijd makkelijk. Ook ik heb die momenten gehad dat ik het miste om even snel de deur uit te gaan. Het is nu zo'n gedoe met alles meeslepen! Een complete onderneming als je even snel naar de winkel wilt dus dat doe ik dan maar niet.
Mijn man en ik zijn pas 2 jaar samen en daarvoor lang single geweest. Dus dat scheelt ook alweer dat we het niet zo erg missen om iets met ons tweetjes te doen. We genieten enorm van onze kleine meis vanaf dag 1 van de zwangerschap! Ze is heel rustig, huilt niet veel en begint al flink te lachen. Iedere dag is een feest.

Helaas heb ik een aantal weken ok geregeld last gehad van de vermoeidheid van voeden en verlangde er weer naar om te gaan werken. Nu baal ik als een stekker dat ik maandag weer moet gaan werken na 5 maanden thuis zitten!!! Dat zal moeilijk worden.

Het komt allemaal goed!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan