Moeilijke keuze/beslissing

Wat een ontzettende lastige beslissing. In je berichtje weeg je het een en het ander al af. Ik ben zelf 24, en ben bijna klaar met mijn HBO opleiding tot pedagoog. Op dit moment ben ik 7 weken zwanger.

Ik denk dat het belangrijk is om je te realiseren dat er geen ideale situatie bestaat om kinderen in te krijgen, ook al wil iedereen dat wel.Er is namelijk altijd wel weer wat. Belangrijkste is of een kind gewenst is, en zoals je beschrijft in je bericht; het kind is zeker gewenst. In mijn vakgebied zie ik zovaak dat dat niet het geval is!

Knap dat je het meteen hebt verteld tegen je ouders, dat zal al een uitdaging op zich geweest moeten zijn. Je ouders steunen je in welke beslissing je ook neemt, wat op ik echt super vind om te horen. In dat opzicht is er ook geen druk in je beslissing.


Geld: volgens mij bestaat er een regeling bij de IB groep waarop je als aanstaande moeder recht hebt op extra studie financiering, omdat je een HBO opleiding volgt. Geen idee hoeveel het is maar alle beetjes helpen. Je kan het beste even contact opnemen met hen.

Hoe naar ook, de beslissing is aan jou. Ik kan die niet voor je maken
 
Hoi,

Iedereen zegt het al, maar ik denk inderdaad dat het heel belangrijk is wat voor gevoel je er samen bij hebt. Ik denk dat iedereen  de angst  soms krijgt aangevlogen, kan ik dit wel, hebben we wel de juiste financiele middelen enz. Ook als daar eigenlijk helemaal geen reden voor is. Je kindje zal je later er niet op afreken dat het niet in nieuwe kleren liep, of dat het in een 2e hands bedje slaapt. En ookal ben je straks druk met school en heb je dan misschien niet de tijd voor je kindje wat je eigenlijk wilt geven, je doet dat toch ook voor het kindje? En als je toch besluit te stoppen met school geeft dat ook niets, je moet samen beslissen wat jullie denke dat het beste is voor deze situatie. En vooral niet proberen te denken wat de maatschappij verwacht. Je hebt de steun van je ouders en dat is heel fijn! Neem die en zoek samen naar oplossingen.

Succes!
 
ooh ja, als je studiefinanciering hebt en je hebt een man of geregistreerd partner (dat is wel de voorwaarde maar dat kun je ook gratis regelen bij het gemeentehuis) Kun je partner toeslag krijgen. Dit is een aanzienlijk bedrag (loopt op tot €1500 incl je basisbeurs) en daarnaast mag je man of partner niet teveel verdienen, de preciese jaarlijkse max weet ik niet. Dit kun je allemaal navragen bij de ib. Op deze manier is mijn man nog weer gaan studeren toen de kinderen zijn geboren. Ik ben voor 2 avonden in de week blijven werken en mijn man deed de studie. Hij was veel thuis omdat studeren minder tijd kost dan werken en we hadden geen oppas nodig. Misschien is dit voor jullie ook een optie maar dan omgedraaid.
 
Oh meid toch...
Dat zal idd schrikken geweest zijn, maar ik maak ook uit je verhaal op dat je eigenlijk heel diep in je hart dit kindje echt wel wilt. Alleen praktische problemen komen om de hoek kijken, er zijn zoveel mensen (die misschien nu niet eens opvallen) die jullie kunnen helpen... jullie komen er echt wel en ik denk ook dat je spijt krijgt als je het weg laat halen. Al je babyspullen hoeven ook niet heel duur te zijn, er is ook zoveel gratis te krijgen. Laat in je omgeving op een gegeven moment ook gewoon weten dat jullie op zoek zijn naar spullen en echt waar mensen komen met vanalles aanzetten.
Je kindje kan er uiteindelijk ook niets aan doen, en wat idd als later blijkt dat je niet meer zwanger kunt raken?? Die verhalen hoor je toch weleens voorbij komen.
Meid ik hoop dat je een goede  beslissing voor julliezelf kunnen maken.
Veel liefs en sterkte met welke keuze je ook maakt.
Amber
 
Na al deze reacties is het bijna nutteloos om nog een keertje hetzelfde te schrijven, maar ik sluit me aan bij de andere dames. Praktische dingen zijn altijd nog wel te regelen en veranderen sowieso. Een baby'tje heeft vooral ouders nodig die hem/haar graag zien en aandacht geven! En zoals je zelf schrijft is de zwangerschap wel een verrassing, maar zit ze gevoelsmatig wel goed. Dat is echt belangrijker dan jullie financiële situatie hoor! Wij hebben het zelf ook niet echt breed en het ziet er niet naar uit dat dat op korte termijn zal gaan beteren, maar een baby weet echt niet of het in een fonkelnieuwe bugaboo ligt of in een doorgeef wagen die er wat minder flashy uitziet!!! En zoals iemand hier ook al schreef kunnen omstandigheden soms heel snel veranderen. Wie weet waar ben je financieel over 2 jaar???
Ik denk dat je er echt héél goed moet over nadenken hoor... een abortus is niet niks, zeker niet als het kind eigenlijk wel heel welkom is maar gewoon op de foute moment komt...
Veel succes!
 
ik heb zelf ook voor deze keuze gestaan.
mijn situatie was in veel opzichten vergelijkbaar met die van jou, alleen maakte mijn vriend het uit toen we net wisten dat ik zwanger was.
ik had altijd gezegt nooit een abortus te doen, maar heb dus uiteindelijk wel gedaan en het is echt de grootste fout van mijn leven geweest.
ik had er lang over nagedacht en zag echt nergens meer een oplossing.
het is nu 6 jaar geleden en nog bijna elke dag denk ik eraan en ben ik ermee bezig.
ik heb gedurende 1,5 jaar ook psychische begelijding gehad omdat ik volledig in de put zat. momenteel eb ik een gezond dochtertje van 2 en ben ik weer zwanger. ik weet dat ik het ooit aan mijn kinderen zal vertellen want ik wil dit niet geheim houden voor ze, maar ik ben nu al bang voor de reactie.
wat ik zeggen wil is dat je wel heel erg zeker moet zijn dat jij en je vriend ook een goed en normaal leven kunnen lijden als je het wel weg laat halen, want het kan dus voor hele grote problemen zorgen. (ik ging net beginnen aan het laatste jaar van mijn opleiding en heb er door de abortus en de psychische gevolgen daarvan nog 4 jaar over gedaan om het af te ronden)
persoonlijk raad ik je af om het te beeindigen omdat ik aan je verhaal hoor dat je het kindje eigenlijk wel graag zou willen hebben en door dat gevoel ben ik heel erg in de problemen gekomen en dat gun ik je echt niet.
maar ja het is jou keuze. ik zeg alleen maak de juisste
 
Terug
Bovenaan