Moeilijke kleuter

<p>Ze schreeuwt letterlijk bij alles waar ze haar zin niet krijgt. Ze weigert avond te eten. Ik moet haar wel weer brood geven. Ze weigert onder de douche te gaan. Ik moet 2x in de week naar mijn ouders om haar daar in bad te doen. Het weigeren van het avondeten is geen fase maar vanaf de geboorte al een probleem. Het CJG heeft ook geen tips meer. Leeftijd 2 maanden geleden 4 geworden.</p>
 
Het is altijd makkelijk tips te geven als je zelf niet in de situatie staat, maar omdat je er om vraagt hierbij wat mijn eerste gedachtes zijn. Doe ermee wat je wil :=
Je zegt dat ze alles bij elkaar schreeuwt wanneer ze haar zin niet krijgt. Ze wil niet eten dus geef je haar toch brood. Ze wil niet onder de douche en dus rijdt je twee keer in de week naar je ouders om haar in bad te doen. Het schreeuwen en eisen van iets anders werkt dus, en waarom zou ze er dan mee ophouden? Kinderen van deze leeftijd (en kibderen in het algemeen) hebben behoefte aan duidelijke regels en grenzen. Die regels en grenzen zoeken ze op, om te kunnen leren wat kan en niet. Dat is heel natuurlijk gedrag, maar aan de opvoeder dus de taak die regels en grenzen duidelijk en consequent te stellen. Dus duidelijk zijn en je aan je eigen regels houden. We eten dit vanavond, dus jij ook. Laat haar helpen met het koken, tussendoor beetje proeven, lachen, maak er iets gezelligs van. Ook van het eten, kaarsje op tafel, liedje zingen, gezellig praten. Maar we eten wat we eten. Eet je niet, dan jammer.
Dit kan ook met het douchen. We hebben nu eenmaal alleen een douche, dus daar het mee doen. Laat haar zelf de douche vasthouden voor controle, eventueel samen douchen. Leuke speeltjes, badverf voor op de muur. Vertel duidelijk wat je van haar verlangt. Positief gedrag belonen met aandacht en liefde, negatief gedrag negeren. 
Ik ben zelf niet voor beloningssysteem, omdat ik van mening ben dat je als ouder de regels bepaald en kinderen vanuit die intentie ook moeten doen wat je zegt en niet zich maar gedragen omdat daar een beloning aan vast zit. In principe hebben kinderen van nature ook de wil om te doen wat jij van ze vraagt en willen ze helemaal niet de strijd aangaan. Duidelijkheid, consequent en liefdevolle begrenzing.
Succes :) 
 
Lastig om vanaf de zijlijn de situatie precies in te schatten, maar ik kijk er ook zoals kindersurprise tegenaan. Even ervan uitgaande dat er qua gedrag niets aan de hand is verder.
Je geeft de kans om te eten wat de pot schaft. Bij mij krijgen ze echt geen boterham, al gaan ze op hun kop staan. Vanavond is mijn dochtertje na 1 hapje eten naar bed gebracht. Jammer maar helaas. Morgenochtend maar weer een kans. Niet teveel aandacht aan schenken, gewoon afruimen als het eten klaar is. Een strijd om eten verlies je als ouder altijd. Jouw dochtertje krijgt nu inderdaad precies wat ze wil. Een boterham in plaats van avondeten. Dus krijsen heeft zin. 
Hetzelfde voor het douchen. Geef duidelijk aan dat je niet meer naar oma gaat rijden en dat er gewoon gedoucht wordt thuis. Dat er geen ruimte is voor discussie, hoe hard ze ook gaat schreeuwen.
Kies een moment uit waarop je energie hebt en het gevoel hebt dat je voet bij stuk kan houden. Je mag niet opgeven wanneer je besluit het anders aan te pakken.
Succes met wat je kiest
 
Een beloningssysteem werkt helaas niet dat is leuk voor 3 weken. Het is wel een tip om haar meer te betrekken bij de dagelijkse dingen die er in en om thuis worden gedaan. Ook het idee om het gezellig te maken spreekt mij wel aan. Ik ga er zeker mee aan de slag. Bedankt!
 
Eens met kindersurprise. En dat consequent en grenzen stellen niet 1 of 2 dagen proberen. Maar echt volhouden. Dat heeft vaak pas na een aantal dagen effect. Geef jezelf een ruime termijn waarin je het probeert. Bijvoorbeeld 2 weken. Je zal zien dat het effect heeft. Je dochter weet nu precies hoe ze je om haar vinger kan winden.
Oh en als ze niks eet ook geen toetje hè. Dat is alsnog slecht gedrag belonen. En paar dagen met honger naar bed. Niks mis mee. 
 
Als ze hetzelfde gedrag ook op school vertoont zou ik er helemaal mee aan de slag gaan. Kinderen zijn heel hard en door doet gedrag wordt vaak onderling ook onderlinge geadopteerd. En keer een overleg met de juf zou ook verhelderend kunnen zijn. Zij kijken objectief en met heel veel kennis! 
Succes! 
 
Terug
Bovenaan