moeilijker dan verwacht

A

ANONYMOUS_USERNAME

ik merk dat sommige situaties die verband houden met zwangerschap, zwanger zijn/willen worden me emotioneler maken dan ik had verwacht.

Wij weten eigelijk al sinds de eerste zwangerschap van pascal dat een 2de niet zal komen. en ik dacht dat ik dat best wel goed accepteerde.

nu is een collega zwanger. ik ben super blij voor haar, echt waar. tegelijkertijd moet ik vreselijk huilen als ik me bedenk dat zij het getrappel wel zal voelen. wel die mooie beelden op de echo van het leventje dat in haar buik groeit.
Een andere collega is net vader geworden, ik zie er vreselijk tegenop om mee tegaan naar de kraamvisite met de hele werk bups.

het opruimen van pascal zijn kleren van vorig jaar, om ruimte te maken in zijn kast. elk kledingstuk dat ik aanraak heeft een herinnering aan een bepaalde dag, of gebeurtenis. bewaren heeft geen zin. maar bv verkopen kan ik bij veel dingen niet over het hart verkrijgen. tranen met tuiten.

ik ben als de dood om dingen van pascal zijn ontwikkeling te vergeten. omdat ik het nooit weer zal mee maken.

Ik heb het minder goed geaccepteerd dan ik dacht. of niet?
is dit raar?
wat kan ik doen?

smooty
 
Och lieverd toch dat is helemaal niet raar, jullie hebben een prachtig ventje mogen krijgen...maar al vroeg was de wens naar meerdere als dan blijkt dat dat niet kan vanwege gezondheids redenen, dan is dat heeeeel zuur.
Ik kan je daarin ook geen advies geven ik denk dat je er mee om moet leren gaan maar dit is waarschijnlijk de moeilijkste periode want Pascal is 1,5 en 95% van de stellen begint dat weer met het proberen te krijgen van een kindje.
Door Pascals leeftijd nu ga je dan denken he shit....
Waarschijnlijk wanneer pascal 3 en ouder is kun je denken shit joh dat is ons niet gegund geweest maar het is niet anders snap je wat ik bedoel.
Maar het is nu gewoon een kei zure periode, en het op zien tegen kraamvisite heel begrijpelijk....kun je er over praten met collega's?
Ik kan je geen advies gegeven over hoe en wat maar ik begrijp je heel goed hopelijk doet je dat ook goed!

Liefs louise
 
Absoluut zijn wij erg gezegent met pascal ik voel ons gezin als compleet. pascal is de 'bekroning".

En dan toch is daar dan opeens die pijn. inderdaad zoals jij ook zegt; het sommetje pascal is nu 1,5 Als wij nu zwanger zouden mogen zijn, dan is pascal zo en zo oud als de baby er is.
ja ook daar denk ik vaak aan.
het is zo dubbel allemaal.

En dan een opa die zo lief pascal verteld dat hij goed op zijn speelgoedjes moet passen zodat er misschien nog eens mee gespeelt kan worden.
das echt slikken.

We zijn op t werk een heel hecht team, tenminste met de vaste clan. En iedereen is natuurlijk zo blij voor haar dat ze zwanger is (heeft heel wat voeten in de aarde gehad) en voor hem dat ie papa is, dan wil ik die vreugde nu niet verstoren met mijn gevoel.. dat voelt zo; eh..ik weet het woord er niet voor.
vernietigend??

smooty
 
ik merk het ook ;) iedereen om me heen lijkt ineens allemaal tegelijk zwanger.
ik wil ook graag en omdat ik in mei me diploma heb kan het ook. nog 1 maandje uitzitten..

ik begrijp dat het voor jou al helemaal moeilijk is. zoiets kun je niet verwerken want je hebt altijd momenten dat je erop terugvalt en momenten dat je er weken niet aan denkt.
en inderdaad door de leeftijd van pascal. op dit moment ontwikkelen ze zich zo snel dat in heel veel gevallen een verlangen komt naar weer zo'n klein kindje.

ook ik kan je geen advies geven. je kun er alleen de tijd voor nemen en natuurlijk heel erg genieten van alle voordelen van de leeftijd van Pascal zoals samen wandelen of knutselen ofzo.
 
Het lijkt me ontzettend moeilijk. Ondanks dat we nu tobben met onze kereltjes, heb ik wel degelijk het verlangen naar een volgende (ja ik weet het, heel erg, Koen is nu 4 maanden) Mijn vriendin heeft een hele moeilijke keizersnee gehad bij haar tweeling. Ze was er bijna niet meer geweest. Had 4 liter bloed verloren. Dus het werd haar afgeraden om nog zwanger te worden. Ze heeft het daar heel lang moeilijk mee gehad. Inmiddels heeft ze er wel vrede mee, maar dat heeft veel tijd gekost. En heel veel praten erover.
 
@supertje; het is toch niet erg dat jij naar een 3de kindje verlangt. Ik denk dat er juist wat voor te zeggen valt dat je dat sterke moedergevoel hebt juist ondanks of zelfs dankzij jullie tobben met de mannekes. nee hoor, niet erg vinden.

smooty






 
@smooty: Ik snap je gevoel heel goed, vooral als er in je omgeving verschillende zwanger zijn of net een baby hebben gekregen. Maar ik heb misschien iets gemist, maar waarom willen jullie geen kinderen meer?
 
heel begrijpelijk
dat je het nu zo moeilijk hebt smooty.
misschien met iemand gaan praten een psygoloog?
veel foto's gaan maken zelf een soort dagboek bijhouden over hoe je voeld en wat pascal allemaal
doet en zijn ontwikkeling.

veel sterkte er mee.



 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan