moeite met wat anderen van mijn opvoeding vinden

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Syl,

Ik denk dat je het hartstikke goed doet! Je doet je best en je geeft wat je kunt MET liefde.
Dan doe je het sowieso goed!

Iedereen doet het anders natuurlijk en dat is ook juist leuk. En dat anderen soms losser zijn met hun kinderen hangt af van het kind, lijkt me. Sommige kinderen hebben meer grenzen nodig. En de kinderen die grenzen nodig hebben, maar ze niet krijgen, kunnen juist heel onzeker worden en/of opstandig.

En als ik dingen anders doe, omdat ik dat zelf als kind anders had willen meemaken, dan is er altijd wel weer iets anders waar mijn kinderen over vallen. Ieder individu heeft zijn eigen dingen te leren, toch?

Veel geluk en gezondheid en plezier en doe het lekker op jouw manier!
Jo

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hai Syl,

Wat verschrikkelijk om je moeder te verliezen!! Ik wens je dan ook veel sterkte toe.

Wat die blikken betreft, laat ze maar kijken en denken, daar hebben ze ze ook voor gekregen, maar het is jouw kind en jouw opvoeding. Je bent wel heel consequent maar ook heel kritisch naar jezelf toe. Laat die kritiek maar aan je dierbaren over die kennen jou echt en daar kun je van leren. Van blikken die onbegrip tonen kun je niets leren, dat zijn alleen maar blikken en jouw gedachten die denken dat het over jouw manier van opvoeden gaat.

Hou vast aan je standvastigheid ofterwijl je "eigenwijze"!!! Veel mensen zijn jaloers op mensen die duidelijk zijn en weten wat ze willen.

Kop op, je doet het hardstikke goed,
Natas mv Sophie 26 mnd en 15 weken zwanger van een wonder

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hai allemaal,

Ik kan alleen maar zeggen hoe vreselijk ik het voor je vind dat je moeder er niet meer is. Al ben ik erg ruimdenkend en geloof ik erin dat ze er ergens nog wel is, en alles best wel vanaf haar veilige afstandje volgt. Maar ja, dat is mijn idee en daarin kan ik troost vinden als ik aan mijn overleden broer denk (nu al 32 jaar geleden hoor) of aan de oma van mijn man die vorig jaar overleed.

Anyway, over je opvoeding moet je je inderdaad geen zorgen maken volgens mij. Ik denk dat mijn 'hart onder jouw riem' al niet eens meer past, want velen gingen mij al  voor in hun positieve reacties naar jou toe. Ik heb alleen een 'maar'...

Onze zoon (12 augustus a.s. wordt hij  3 jaar) eet erg, ERG  weinig. Om het kort te houden: hij is prematuur geboren met ruim 29 weken zwangerschap, 8 weken ziekenhuis en daarna naar huis. Staat uiteraard onder controle van de kinderarts in het ziekenhuis. Hij zou vorig jaar (dec. 2005) ontslagen worden, ware het niet dat hij op dat moment nog geen 10 kilo woog (met bijna 2,5 jaar oud). Alleen omwille van zijn gewicht (nu ergens tussen de 10 en 11 kilo) staat hij nu nog onder controle van de kinderarts. Ook wij zijn zeer consequent met de opvoeding (heb er nu ook nog een dochter bij van bijna 10 maanden) en met name met de voeding en het slapen. Meneertje MOET 's ochtends een boterhammetje eten, 's middags een fruitje en 's avonds een bordje warm eten. Tussendoor 'snoept en snackt' hij weinig, anders gaan de nuttige maaltijden niet meer. Lunch lukt sowieso niet, dan heeft hij echt nog geen trek na het ontbijt en het fruit. Dus, 's middags snackt hij met cheese-dippers, volkoren soepstengels of sanovite-crackers (we zijn geen voorstander van echt snoep). Zo voedingsvol mogelijk. Ook krijgt hij elke dag een koekje. Maar daarmee zit meneertje vol. Ons motto is: als zijn gezonde dingen erin zitten (die boterham, zijn fruitje e.d.) dan mag hij de rest gewoon hebben. Ik zou er dus op mijn beurt geen moeite mee hebben wanneer iemand hem na zijn 'gezonde momentjes' een chipsje zou aanbieden. Ik ben dan alleen maar weer blij dat er 'iets in zit'. Maar nogmaals: petje af hoor, het is vaak verdomd moeilijk om voet bij stuk te houden. Het zijn  onze kinderen en wij hebben het beste met ze voor. En ik hoop ze daarmee niet dik te laten worden, geen gaatjes te laten krijgen en vooral niet teveel te hechten aan snoep, chips en cola. Af en toe is het leuk en lekker maar het moet geen 'big deal' worden. Heb het vroeger ook nooit gekregen en ik ben er niet slechter van geworden.

Groet,

Anouk

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Lieve Syl !
Ik snap helemaal wat je bedoelt.
Ik was laatst op een kinderverjaardag en rond 16.15 wilde ik opstappen om richting huis te gaan. Daar kwam mijn vriendin aan met zakjes ships, is helemaal niet erg, maar ik vertelde haar dat onze dochter (ruim 2 jr). niet hoefde omdat we op gingen stappen en dat ze anders om 17.30 haar eten niet meer hoeft.
Je raad het al, de een na de ander ging zich hier mee bemoeien, o wat vonden ze het zielig voor haar want iedereen kreeg toch ships. Ik moest anders maar een zakje mee nemen voor na het eten.
En het vervelende was, ze had zelf niks in de gaten, tot dat iedereen er mee ging bemoeien.
toch heb ik  voet bij stuk gehouden en ze heeft niet gekregen. Onderweg naar huis heeft ze heerlijk een doosje rozijnen opgepeuzeld, wat voor haar een traktatie is.
Waar bemoeien al die mensen zich toch mee, wat was ik boos zeg...hihi denk dat ze dat ook wel gemerkt hebben aan mijn reactie.
Zo zie je maar mensen denken het altijd beter te weten.....bah.
Dus laat je niet op de kop zitten, je doet het toch nooit goed in de ogen van een ander.
Liefs van Miena.