moeite

A

ANONYMOUS_USERNAME

Een vraagje aan de mama's mat meerdere kids...

Ik heb nu 2 kids en heb nu ineens best wel moeite met de oudste! Ik heb moeite om mijn geduld te bewaren. Met Luana gaat het nu als vanzelfsprekend en met haar moet ik steeds moeite doen zeg maar. Niet om te knuffelen etc, dat gaat wel vanzelf en ik ben ook echt supergek met haar!! Maar het is net alsof onze band ineens een stukje dunner is geworden. Nu is ze ook bijna 3 en word ze ook al erg zelfstandig, maar toch. herkennen jullie dit?? Voel me er soms wel schuldig over. Ik wil niet zo kortaf zijn, maar soms kan ik niet anders. Dan is ze zo aan het zeuren en dreinen, dan ben ik het even zat.

Iemand tips haha??

Liefs ciomama
 
Ik doe veel met de oudste alleen. Al is t alleen maar ff een paar boodschappen. De oudste is hier dan ook 5 maar goed ook hij heeft zijn aandacht nodig. 2x per week naar zwemles samen en afgelopen zondagmorgen zijn we samen wezen zwemmen en dat soort dingen. Ik merk aan hem dat t t m goed doet. In de zomervakantie gaat ie een weekje logeren bij opa en oma en dat doet ie ook alleen dan heeft ie ff alle aandacht van opa en oma. Werkt super hier.

Succes!!

xx
 
Ja het is flink omschakelen met 2 kids. Je hebt ook gewoon minder aandacht voor je oudste en dat voelen ze haarfijn aan. Hierdoor worden ze vervelend en gaan ze de grenzen opzoeken waardoor je het soms helemaal zat bent en het gevoel hebt dat je minder band hebt. bij ons was dat net zo!
Bij ons was de oplossing elke dag 2 keer een halfuurtje samen spelen zonder de jongste, dus als die lag te slapen speelde ik even met haar. Ze was gelijk een stuk liever.

Succes!
 
Ow ja dit is zo herkenbaar,we hebben er nu 3 de oudste is 4 en de 2de 20 mnd.dus ook nog heel jong,merk toch dat de meeste aandacht automatisch naar de jongste 2 gaat,vind ook moeilijk,merk soms ook aan mn dochter,gaat dan op negatieve manier aandacht vragen.
dus probeer soms ook even alleen met haar te zijn(vorige week samen gewinkeld)op bed een extra knuffel.een zeggen dat ze zo lief is,probeer maar even negatieve zo min mogelijk aandacht te geven en positieve een compilment te geven,wat soms moeilijk is want ook mijn geduld is nog al eens op!en zeker als de 2de en Rivano ook aan het huilen zijn!!dan kan ik niet wachten tot ze groter zijn.
verder is ze erg dol op haar broertje en houd ze hem graag vast

liefs jootje
 
ja herkenbaar
je bent ook nog in je kraamweken en dus helemaal gericht op de baby

haal jezelf hieruit, met een ouder kind erbij en straks evt weer met werk moet je toch uit die kraamwereld komen.

Ik maak gebruik van paps, hij de baby en ik even met Mara boodschappen doen, Jonna in de kinderwagen en even wandelen zodat Mara in het speeltuintje kan spelen.
ze mag meehelpen en als Jonna slaapt doe ik samen wat met haar. Zeker afgelopen week koste dat veel moeite, Mijn man en ik waren allebei ziek maar zij heeft aandacht nodig en wil naar buiten.
Daarom ook begonnen met een beloningsbord!
Mara moet het nog wel leren maar dat is iets speciaals van haar en mij, avonds met naar bed brenge doet papa alleen met haar, douchen en voorlezen. qualitytime, als dat er is komt het goed
En Mara slaapt middags nog en dan is het qualitytime voor Jonna, evne lekker kroelen en knuffelen
 
Ik heb er dan maar eentje (en waarschijnlijk blijft het daar ook bij :) maar ik las je verhaal en herken het in wat een vriendin mij laatst vertelde. ZIj heeft precies het zelfde met haar zoontje van 2. Voelt zich daar soms ook enorm schuldig over omdat ze kortaf tegen hem is omdat hij weer opstandig is. Denk dat het dus helemaal niet zo gek is wat je nu voelt en dat dit ook weer veranderd door de tijd heen. Baby's vragen nu eenmaal veel van je tijd en soms is het dan lastig om je aandacht tussen twee te verdelen. Want je moet ook nog aandacht voor jezelf hebben...!
Liefs
 
Goh, dat had mijn verhaal kunnen zijn ;-). Ik had dat probleem ook met de oudste (ook bijna 3). Dan zitten ze ook nog eens midden in de peuterpuberteit en proberen je nu extra uit, juist nu je het niet zo kan hebben. Ik ben heel bewust wat meer tijd alleen met hem gaan doorbrengen, ondanks dat ik af en toe best moeite had me ertoe te zetten. Luuk is nu 3,5 maanden en ik merk dat het nu ineens weer stukken beter gaat en ik ook weer van Thijs kan genieten.
Liefs Wendy (een januari mama).
 
@sweetwicca..de kraamtijd ben ik nu wel uit haha. Die heb ik al een poos achter me gelaten.

Ik probeer idd ook regelmatig een tijdje alleen met haar iets te doen en dat vind ze ook helemaal geweldig! het is denk ik ook een stukje verwerken van alles van de afgelopen maanden. Voor het eerst naar de psz, een zusje erbij en we hebben nog geen enkel weekend rust gehad. Vanaf de geboorte tot aan juli hebben we ook elk weekend wel wat. Dat helpt ook wel mee hoor.

Bedankt voor de tips!!
Liefs ciomama
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan