moeizame band met stiefkind

[KL-E]

Ik vind dit dus geen normaal pubergedrag eerlijk gezegd. Ik werk met puberende jongeren met heftige gedragsproblematiek. Allemaal jongeren die veel hebben meegemaakt en waar vaak de gezinssituatie schrijnend is. Het gedrag wat ze laten zien, komt dus idd ergens vandaan, maar dat wil dan niet zeggen dat je het dan maar goed moet vinden. Lekker makkelijk. Oh ja, jij mag iedereen bedreigen, de kop inslaan enz, want je hebt zo’n rotjeugd en zoveel naars meegemaakt. 
Ik vind hier echt een stuk weggelegd voor jouw vriend hoor. Die hoort dit gedrag niet te accepteren. Jouw stiefzoon manipuleert de boel echt als ik dit zo lees. Hij weet gewoon dat papa er toch niks tegen doet, die is te bang om hem niet meer te zien. Kinderen zijn heel loyaal naar hun ouders. Die gaan echt niet zomaar weg hoor. Juist nu heeft jouw stiefzoon die structuur en duidelijkheid nodig. Dit grensoverschrijdend gedrag wordt op deze manier alleen maar erger. Hij heeft grenzen, kaders nodig. Die krijgt hij nu duidelijk niet en zo wordt het steeds weer een stukje extremer. Waar is mijn grens papa? Hoever mag ik gaan? 
Hier moet echt wat mee gebeuren. Ik vind dit echt niet kunnen.
Heb zelf ook n stiefzoon van 14 jaar. Die heeft echt een hele nare scheiding achter de rug en nog steeds btw. Moeder is nog steeds vervelend en onvoorspelbaar. Hij heeft t superzwaar, wat zich uit in niet naar school kunnen/ durven, angsten, vreemd gedrag, liegen en ook manipuleren. Hij gaat voor het stukje school en angsten naar een psycholoog. Dergelijk gedrag wordt hier door vader echt niet geaccepteerd! Hij is daar heel duidelijk in. Ondanks dat we weten waar het gedrag vandaan komt en we hem dus ook echt wel begrijpen!De band met hem en mij is wel goed ( hoewel dit ook weleens minder is geweest) . Qua opvoeding hou ik me op de vlakte, wel hebben we huisregels die heel normaal zijn ( jas ophangen, spullen opruimen enz), daar ‘bemoei’ ik me dan wel mee. 
Ik begrijp jou heel goed dat voor jou de maat vol is en je dit niet trekt. Hier moet je echt wat mee doen.
 
Puber zijn, oké. Lastige scheiding, oké. Maar normen en waarden horen er evengoed bij!

 

[Fristii]

Hai, wat verschrikkelijk, ik lees allemaal reacties over je stiefzoon maar de grootste aandeel heeft zijn moeder hierin want anders zou hij niet zo reageren, ik zou ook proberen om een gesprek aan te gaan met zijn moeder. Ook al is dat met jouw vriend (haar ex) erbij. Want hij wordt echt gehersenspoeld door haar.
Succes ermee ben benieuwd wat je gaat doen!

 

[RJKB]

Praten met je stiefzoon zal niet helpen als je geen team vormt met je vriend. Wat vind jou vriend ervan dat zijn zoon zo met jouw omgaat? Het is echt schandalig dat jouw vriend de ernst niet inziet!  De oplossing ligt bij hem! Jouw vriend moet in actie komen. Ik heb zelf ook stiefkinderen en ik heb zijn kinderen nooit opgevoed. Ik weigerde ook met ze alleen te zijn hele dagen. Ze hebben een vader en een moeder. Zij zijn verantwoordelijk! Ik sta langs de zijlijn, toon interesse en zorg voor gezelligheid en vorm een team met mijn man. Zijn kinderen horen erbij, maar doordat zij merken dat wij een team zijn valt er niet veel te stoken want het zal niet helpem. Mijn man zegt altijd : 'als ze zich niey gedragen dan blijven ze maar een tijdje bij moeder. Ze komen vanzelf weer terug'. Nogmaals : de oplossing ligt bij jouw vriend. Hij moet ballen gaan tonen en vader zijn heeft ook te maken met grenzen stellen en fatsoen aanleren. Juíst bij puberzonen ! Sterkte!  

 

[Lapjesendraadjes]

Je zegt dat je een brief hebt gevonden. Zat die tussen zijn spullen of tussen die van jou? Heb je die brief nog? Weet je vriend van die brief? Zo ja en hij heeft er niets mee gedaan, dan is het tijd voor een stevig gesprek met jouw vriend. Pubers hebben grenzen nodig en die moeten van de ouder komen. Niet van de stiefouder! Ik ben zelf ook stiefmoeder en ik laat de zware grenzen stellen aan mijn partner over. Mijn stiefdochter weet overigens dat we dit soort dingen wel samen bespreken!
Mijn partner was al heel veel jaar gescheiden toen mijn stiefdochter bij ons kwam wonen. Wij waren toen ook al veel jaar samen. De verhuizing was een turbulente periode voor haar (het was niet vrijwillig). Om haar goed te laten landen, hebben wij onze kinderwens even uitgesteld. Zo voelde ze dat ze gewenst was bij ons.