Hoi hoi,
Dit wordt echt even een klaagzang hoor, dus alvast sorry.
Wat ben ik vreselijk moe! En ik ben boos op alles en iedereen.
Omdat ik steeds zo moe ben ga ik keurig op tijd naar bed, gister lag ik er al om half 10 in, ben ook direct gaan slapen. Maar helaas. Mijn man ging om half 1 naar bed, doet hij uitgebreid het licht aan en gaat nog liggen lezen. Dus ik natuurlijk wakker. Vervolgens om half 2 begon Stijn te huilen, denk je toch niet dat mijn man reageert, nee ik mag eruit. Half4 weer wakker, dit keer omdat ik moet plassen en blijkbaar vindt de baby in mijn buikt het een goed idee om op dat moment lekker een feestje te gaan vieren, dus duurt het even voor ik weer in slaap val. Half 6, Stijn huilt weer, weer geen reactie van manlief, dus zelf er maar weer uit, Stijn is helemaal klaar wakker, maar het is natuurlijk nog veel te vroeg, dus speen er in en hopen dat hij nog even gaat slapen. Hij bleef de hele tijd liggen `kletsen` maar goed niet huilen dus laat hem maar even liggen, proberen zelf nog even te slapen, zonder succes. Mijn man lag ondertussen heerlijk te snurken naast me. half 7, Stijn begint nu echt te huilen, vanuit mijn man nog geen reactie, dus er maar weer naar toe. Speen er nog een keer in. Zelf stap ik snel onder de douche, zodat ik dat straks niet meer hoef te doen. Eerst is Stijn even stil, maar terwijl ik onder de douche sta, begint hij toch weer te huilen. Maar nog geen reactie van mijn man. Dus snel onder de douche uit, badjas aan en Stijn dan maar uit zijn bed halen. Dus hem aankleden. Vervolgens moet ik mezelf natuurlijk nog aankleden, meneer ligt nog lekker in bed. pas als ik klaar ben, komt hij uit bed. Zegt hij, zo zijn we chagerijnig. Nou dat kon ik niet helemaa hebben, ja natuurlijk ben ik chagerijnig, beetje medewerking zou prettig zijn.
Ik met Stijn naar beneden, terwijl mijn man zich doucht. Stap ik hier beneden in een klodder kots van 1 van onze katten, kon er nog wel bij. Eenmaal aan tafel was Stijn er dwars, met zijn beker gooien, huilerig.
Daarna aan tafel nog een discussie gevoerd. Mijn zus woont in het buitenland en is nu voor een paar dagen hier, dus verwacht ze dat wij op komen draven op het moment dat het hun uitkomt. Eigenlijk komt het ons dan helemaal niet uit, maar goed het is toch je zus en ik wil haar en haar zoontje wel even zien. Dus moeten wij onze plannen maar omgooien omdat dat haar beter uitkomt. Eigenlijk was dit dus geen discussie,omdat we het eigenlijk wel eens zijn, dat het ons stoort dat wij ons leven aan haar moeten aanpassen, zij kan ook rekening met ons houden.
Paar uur later ± man naar werk en Stijn en ik samen thuis. Hij blijft aan het mopperen en doet alles wat hij niet mag doen. En niet 1 keer, nee hij blijft het constant doen. volgens mij even lekker mamma pesten.
Ik heb hem nu heel slecht naar bed gebracht, maar het is wel stil dus waarschijnlijk slaapt hij wel.
Verder ben ik nog boos op die stomme ziekenfondsverzekering en de kraamzorg. Maanden geleden heb ik dit aangevraagd omdat ik eind maart moet bevallen van de tweede. Omdat we toen al wisten dat we waarschijnlijk voor die tijd zouden gaan verhuizen had ik al geinformeerd naar een kraamzorgorganisatie die landelijk was. Mij werd verteld dat ik me dan het beste kon aanmelden bij Yunio kraamzorg, die was landelijk. Maar nu zeker is dat we gaan verhuizen voor die tijd blijkt dat Yunio van kust tot grens is, zelf noemen ze dit landelijk, maar Groningen schijnt tegenwoordig niet meer bij Nederland te horen. En laten we daar net naartoe gaan verhuizen. Dus ik dacht 1 telefoontje en het is geregeld. Nee dus. Ik ben er nu al weken mee bezig. De verzekering zegt dat ik bij Yunio moet zijn, Yunio zegt dat ik bij de verzekering moet zijn. Iedereen belooft me terug te bellen en niemand die het doet. Nu dacht ik afgelopen maandag dat het eindelijk geregeld was, maar helaas vandaag werd ik gebeld. Het moet nu via via of zo, snap er niets meer van. Maar het schijnt dat het wel goed komt nu, nou ik geloof het pas als ik een kraamverzorgende naast mijn bed heb staan straks.
Zo dat was het wel geloof ik.
Carina
ps. Mijn man is wel echt heel lief hoor en doet altijd heel veel in huis en in de zorg, dus daar mag ik niet over zeuren. En Stijn is natuurlijk ook een schatje, waarschijnlijk heeft hij gewoon last gehad van tandjes of zo, of een sprongetje. Maar vandaag trok ik het gewoon even niet.
Dit wordt echt even een klaagzang hoor, dus alvast sorry.
Wat ben ik vreselijk moe! En ik ben boos op alles en iedereen.
Omdat ik steeds zo moe ben ga ik keurig op tijd naar bed, gister lag ik er al om half 10 in, ben ook direct gaan slapen. Maar helaas. Mijn man ging om half 1 naar bed, doet hij uitgebreid het licht aan en gaat nog liggen lezen. Dus ik natuurlijk wakker. Vervolgens om half 2 begon Stijn te huilen, denk je toch niet dat mijn man reageert, nee ik mag eruit. Half4 weer wakker, dit keer omdat ik moet plassen en blijkbaar vindt de baby in mijn buikt het een goed idee om op dat moment lekker een feestje te gaan vieren, dus duurt het even voor ik weer in slaap val. Half 6, Stijn huilt weer, weer geen reactie van manlief, dus zelf er maar weer uit, Stijn is helemaal klaar wakker, maar het is natuurlijk nog veel te vroeg, dus speen er in en hopen dat hij nog even gaat slapen. Hij bleef de hele tijd liggen `kletsen` maar goed niet huilen dus laat hem maar even liggen, proberen zelf nog even te slapen, zonder succes. Mijn man lag ondertussen heerlijk te snurken naast me. half 7, Stijn begint nu echt te huilen, vanuit mijn man nog geen reactie, dus er maar weer naar toe. Speen er nog een keer in. Zelf stap ik snel onder de douche, zodat ik dat straks niet meer hoef te doen. Eerst is Stijn even stil, maar terwijl ik onder de douche sta, begint hij toch weer te huilen. Maar nog geen reactie van mijn man. Dus snel onder de douche uit, badjas aan en Stijn dan maar uit zijn bed halen. Dus hem aankleden. Vervolgens moet ik mezelf natuurlijk nog aankleden, meneer ligt nog lekker in bed. pas als ik klaar ben, komt hij uit bed. Zegt hij, zo zijn we chagerijnig. Nou dat kon ik niet helemaa hebben, ja natuurlijk ben ik chagerijnig, beetje medewerking zou prettig zijn.
Ik met Stijn naar beneden, terwijl mijn man zich doucht. Stap ik hier beneden in een klodder kots van 1 van onze katten, kon er nog wel bij. Eenmaal aan tafel was Stijn er dwars, met zijn beker gooien, huilerig.
Daarna aan tafel nog een discussie gevoerd. Mijn zus woont in het buitenland en is nu voor een paar dagen hier, dus verwacht ze dat wij op komen draven op het moment dat het hun uitkomt. Eigenlijk komt het ons dan helemaal niet uit, maar goed het is toch je zus en ik wil haar en haar zoontje wel even zien. Dus moeten wij onze plannen maar omgooien omdat dat haar beter uitkomt. Eigenlijk was dit dus geen discussie,omdat we het eigenlijk wel eens zijn, dat het ons stoort dat wij ons leven aan haar moeten aanpassen, zij kan ook rekening met ons houden.
Paar uur later ± man naar werk en Stijn en ik samen thuis. Hij blijft aan het mopperen en doet alles wat hij niet mag doen. En niet 1 keer, nee hij blijft het constant doen. volgens mij even lekker mamma pesten.
Ik heb hem nu heel slecht naar bed gebracht, maar het is wel stil dus waarschijnlijk slaapt hij wel.
Verder ben ik nog boos op die stomme ziekenfondsverzekering en de kraamzorg. Maanden geleden heb ik dit aangevraagd omdat ik eind maart moet bevallen van de tweede. Omdat we toen al wisten dat we waarschijnlijk voor die tijd zouden gaan verhuizen had ik al geinformeerd naar een kraamzorgorganisatie die landelijk was. Mij werd verteld dat ik me dan het beste kon aanmelden bij Yunio kraamzorg, die was landelijk. Maar nu zeker is dat we gaan verhuizen voor die tijd blijkt dat Yunio van kust tot grens is, zelf noemen ze dit landelijk, maar Groningen schijnt tegenwoordig niet meer bij Nederland te horen. En laten we daar net naartoe gaan verhuizen. Dus ik dacht 1 telefoontje en het is geregeld. Nee dus. Ik ben er nu al weken mee bezig. De verzekering zegt dat ik bij Yunio moet zijn, Yunio zegt dat ik bij de verzekering moet zijn. Iedereen belooft me terug te bellen en niemand die het doet. Nu dacht ik afgelopen maandag dat het eindelijk geregeld was, maar helaas vandaag werd ik gebeld. Het moet nu via via of zo, snap er niets meer van. Maar het schijnt dat het wel goed komt nu, nou ik geloof het pas als ik een kraamverzorgende naast mijn bed heb staan straks.
Zo dat was het wel geloof ik.
Carina
ps. Mijn man is wel echt heel lief hoor en doet altijd heel veel in huis en in de zorg, dus daar mag ik niet over zeuren. En Stijn is natuurlijk ook een schatje, waarschijnlijk heeft hij gewoon last gehad van tandjes of zo, of een sprongetje. Maar vandaag trok ik het gewoon even niet.