Myalgische Encefalomyelitis en een kinderwens

Ow wauw wat super fijn joh! Jij bent de eerste nu waarvan ik lees dat ze zelfs in de eerste weken zich wat beter voelt! Ik was mij al aan het voorbereiden op dan hele heftige 9 weken ofzo haha! Tof! 
En wat fijn dat het zo snel ging. Was je al langer van de hormonen af? 
 
 
Haha, het verschilt denk ik heel erg per vrouw. Mijn huisarts had dit ook wel verwacht omdat ik nog redelijk jong ben (23). Ik ben heel erg benieuwd hoe de zwangerschap gaat verlopen. En dan vooral na de bevalling. ;-)
Ik was trouwens 1 maand gestopt met de pil, in die tijd m'n lichaam laten wennen en ik had eigenlijk verwacht dat het wat langer zou duren voordat ik weer mijn menstruatie zou krijgen maar dat liep allemaal heel soepel. Ben ik ook nog steeds heel dankbaar voor.
 
Ben jij al gestopt met anticonceptie?
 
Ow wauw dat hoor je niet vaak dat het na het stoppen van de pil dan zo snel raak is. Wat fijn zeg! 
Ik ben sinds 17 juli weer gestopt. Daarvoor ook al ooit van okt. 2017 t/m juli 2018 zonder succes helaas. Nu meen ik wel meteen al een innesteling bloeding te hebben gehad, maar helaas begon ik 2 dagen daarna ontzettend heftig te bloeden voor 3 dagen lang. 2x zo erg dan normaal. De ronde daarna even niet meer geprobeerd vanwege een gynaecologisch onderzoek. En nu helaas ook weer even niet, want mijn vriend gaat misschien een nieuwe opleiding doen en een kindje en dat gaat helaas niet zo makkelijk samen.. Gelukkig duurt die opleiding maar 1 jaar. 
 
 
 
Hi! 
Ik heb QVS dus net wat anders maar wel vergelijkbaar.
Ik ben momenteel 31 weken zwanger, ook heel snel zwanger geraakt maar wel 2 miskramen gehad. 
Ik merkte in het begin van de zwangerschap dat ik wel veel sneller vermoeid raakte maar ik was wel euforisch en vrolijk dus dat maakte het dragelijk. Ik ben jammer genoeg thuis komen te zitten met een prenatale depressie maar ik had het anders vanaf week 20 denk ik ook niet meer gered om 32u per week te werken (ik werk ongeregelmatig dus dat is sowieso al een aanslag op m’n energielevel) dan had ik dat echt moeten terugschroeven naar minder uur. Nu ik in het derde trimester zit wordt het weer zwaarder en slaap ik sowieso overdag bij omdat ik de dag anders niet red. 
Wat ik wel een ‘voordeel’ vind is dat je al heel erg gewend bent aan je dagen indelen naar wat je kan en je goed je eigen grenzen kent zodat je optijd aan de bel kan trekken, rustig aan kunt doen en hulp vragen vanuit je omgeving. Ik vind het ook fijn dat mijn vriend gewend is dat ik minder kan dan hij waardoor we nu niet opeens een rare rolverschuiving hebben en hij dan niet weet wat hij ermee aan moet. 
Hopelijk staat jou een mooie zwangerschap te wachten als jullie er voor gaan! 
 
Ik ben nu negen weken. 
Ik vind het nu al vrij pittig. Nu had ik ook een terugval voordat ik zwanger werd en omdat ik mijn slaapmedicatie nu niet meer slik is het wel zwaar. Daarbij komt dat mijn dochtertje nu ook lekker snachts aan het spoken is en overdag ook weinig slaapt. Ik merk dat ik het lastig vind dat ik niet meer aan mijn rust toe kom oo dit moment waardoor ik niet volop kan geniet kaar vooral zorgen heb hoe ik de slapeloze nachten straks weer doorkom. Gelukkig heb ik een lieve man die mij gerust stelt.
verder zijn tips denk ik dat je oo tijd hulp moet vragen. Ik ben daar enorm slecht in, ik nam weinig hulp aan en luisterde niet naar mijn lieve moeder die zag dat ik eigenlijk uitgeput raakte tijdens mijn kraamperiode. Dat besefte ik mij pas veel later (toen ik in mijn ongeveinsd zag hoe fijn de kraamperiode van mijn collega was) ik wilde en vond dat ik alles zelf moest doen wat me uiteindelijk echt opbrak.
 
 
Hey gebruiker 1011,
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wel heftig 2 miskramen. Des te fijner dat het nu wel is gelukt lijkt mij. 
Ja door de ME ken ik mijn grenzen juist weer niet. De ene keer kan ik dat en de andere keer weer niet. Er is geen touw aan vast te knopen helaas. Natuurlijk weet ik wel dat ik zoiets als fietsen en sporten niet moet doen, maar de ene keer kan ik wel 30 minuten wandelen en de andere keer is 5 minuten al zwaar. 
Heftig trouwens ook die depressie nu.. Ik lees dat sommige zich daar heel schuldig door voelen, maar probeer dat alsjeblieft niet te doen ❤️ Ik hoop voor je dat je bevalling straks goed gaat en dat je snel weer van die depressie afbent!
 
 
 
Hey Mrlsx, 
Bij veel mensen ME gaat het vanaf week 12 of 13 opeens een stuk beter, weet niet of je dat al wist? Hopelijk ben jij 1 van die mensen! 
Wel echt onwijs lastig met dat slapen.. Fijn dat jij ook zo'n lieve man hebt die je geruststeld, zonder hun waren we echt nergens!
Ja ik hoop dat ik dat ook kan dat hulp vragen.. Nu denk ik van wel, maarja als dan straks je baby er is.. Denk dat je dat niet kunt voorspellen van te voren, want ergens denk ik ook weer dat ik door de hoeveelheid liefde die ik straks voel dat weer niet kan haha! 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan