Hoi lieve allemaal.
Ik wilde gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik en mijn man zijn nu al 3 jaar bezig om zwanger te raken, maar dat is helaas nog steeds niet gelukt. Ik slikte de pil voor deze 3 jaar al een een tijdje heel slecht en had toen al het gevoel dat zwanger worden bij mij niet vanzelf zou gaan. Na een jaar zijn we naar de huisarts geweest en doorgestuurd naar de gyn. Daar heb ik moeten bloedprikken en mijn man zijn zaad laten testen en alles was goed dus dan wordt je naar huis gestuurt met ga het nog maar een half jaar proberen. Ook had ik aangegeven dat mijn moeder een Verhoogd prolactine gehalte had en daardoor ook moeite had met zwanger worden. Maar de gyn wilde me daar niet op laten testen omdat ik normale cycles heb dus de kans minimaal is dat ik dat ook heb. Ook heb ik al een hsg onderzoek gehad en daar kwam ook niks geks uit. Ik wordt er helemaal gek van had liever gewild dat er wel iets uit de testen kwam want dan weet je waar je aan toe bent en wat ze kunnen doen. Ik moet nu ook nog eens overstappen naar een ander ziekenhuis wegens verhuizing dus dan begin je daar weer van voor af aan met eerst een gesprekje. Ik hoop dat ze me zo snel mogelijk aan de hormonen kunnen zetten voor iui behandeling. Want ondertussen heeft iedereen die ik maar kan bedenken in die 3 jaar opeens een kind of is zwanger en dat is zo pijnlijk om elke keer te zien, terwijl iedereen het ook nog is verwacht had dat wij als eerste kindjes zouden krijgen. En nu als kers op de verschrikkelijke taart kom ik er net ook nog achter dat ik van de stress een super grote kale plek op me hoofd heb.
Ik heb echt de hoop al opgegeven en huil elke dag wel een paar keer van frustratie.
Ik wilde gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik en mijn man zijn nu al 3 jaar bezig om zwanger te raken, maar dat is helaas nog steeds niet gelukt. Ik slikte de pil voor deze 3 jaar al een een tijdje heel slecht en had toen al het gevoel dat zwanger worden bij mij niet vanzelf zou gaan. Na een jaar zijn we naar de huisarts geweest en doorgestuurd naar de gyn. Daar heb ik moeten bloedprikken en mijn man zijn zaad laten testen en alles was goed dus dan wordt je naar huis gestuurt met ga het nog maar een half jaar proberen. Ook had ik aangegeven dat mijn moeder een Verhoogd prolactine gehalte had en daardoor ook moeite had met zwanger worden. Maar de gyn wilde me daar niet op laten testen omdat ik normale cycles heb dus de kans minimaal is dat ik dat ook heb. Ook heb ik al een hsg onderzoek gehad en daar kwam ook niks geks uit. Ik wordt er helemaal gek van had liever gewild dat er wel iets uit de testen kwam want dan weet je waar je aan toe bent en wat ze kunnen doen. Ik moet nu ook nog eens overstappen naar een ander ziekenhuis wegens verhuizing dus dan begin je daar weer van voor af aan met eerst een gesprekje. Ik hoop dat ze me zo snel mogelijk aan de hormonen kunnen zetten voor iui behandeling. Want ondertussen heeft iedereen die ik maar kan bedenken in die 3 jaar opeens een kind of is zwanger en dat is zo pijnlijk om elke keer te zien, terwijl iedereen het ook nog is verwacht had dat wij als eerste kindjes zouden krijgen. En nu als kers op de verschrikkelijke taart kom ik er net ook nog achter dat ik van de stress een super grote kale plek op me hoofd heb.
Ik heb echt de hoop al opgegeven en huil elke dag wel een paar keer van frustratie.