na dik anderhalf jaar tog maar na gyneacoloog.... ENG!!!!!!!!!

hallo

zal me eerst ff voorstellen... ik ben cenn,24jr en al dik anderhalf jaar vd pil af dus... en zoals velen denk ik zwaar gefrustreerd!!!! !!!! vorige week toch maar de stap gezet om na de huisarts te gaan (gejankt daar.... afgaan!!!!) en begin april vh eerst na de gyneacoloog in het ziekenhuis!!!! vind het dood eng allemaal.. weet niet wat er komen gaat,en angstig voor uitslag!!! laatste paar dagen ook chago... heb het gevoel dat er nu echt een stempel op is gekomen: wij zijn "verminderd vruchtbaar"!!!! maar goed...afwachten maar.. ondertussen gaan we vrolijk door met "oefenen"!!!

iedereen veel succes gewenst!!!!!
liefs cenn
 
Hallo Cenn,

Ik hoor hier eigenlijk niet thuis, maar lees geregeld even mee omdat ik ook in dit schuitje heb gezeten. Heb inmiddels wel 2 zoontjes.
Ik begrijp je goed het valt ook zeker niet mee allemaal, maar je moet je in ieder geval nooit schamen voor je tranen. Laat maar zien hoe erg het voor je is, met alles opkroppen maak je het voor jezelf alleen nog maar moeilijker.  
Ik was ook bang voor de uitslag toen we eindelijk naar de gynaecoloog gingen, maar aan de andere kant had ik wel zoiets van "gelukkig nu gaat er dan eindelijk iets gebeuren" en
we hopen allemaal op een goede uitslag natuurlijk. Maar ook als de uitslag niet is wat je ervan hoopte dan nog is er vaak toch wel iets wat ze voor je kunnen doen. Probeer in ieder geval wel de hoop erin te houden, hoe moeilijk dit vaak ook is.

Heel veel succes en laat je nog even weten hoe het met je gaat?
Veel lieve groetjes en toi toi!!!!
 
he hoi...

tnx voor je berichtje... heel lief!!! kreeg gelijk weer de tranen in mn ogen!!!! je hebt ook wel gelijk... alleen ik schaam me zowiezo als ik moet huilen waar andren bij zijn,ma je hebt gelijk!!! heb het ook sinds kort aan mn ouders verteld...dus dat waren ook weer dikke tranen...mn mams deed gelijk met me mee!!!! de meeste weten hoe het mn leven beheerst!! en de hoop blijft er altijd!!! tof dat je tog gereageerd hebt....het doet me goed dat er hier zoveel herkenning en steun is... sinds vandaag op de site,ma echt toppie!! leuk dat je er al 2 hebt inmiddels... gaat alles goed? ik hou je op de hoogte!!!
nogmaals tnx!!!!!
liefs cenn
 
Hoi Cenn,

Wel goed hoor, dat je naar de gyn. gaat! Het kan je wel wat rust geven, doordat je weet dat er nu iets aan je frustratie gaat gebeuren. Er wordt over nagedacht en dat geeft een beetje rust. Tegelijk kan het ook een beetje spanning geven, want je weet niet wat er aan de hand is of wat er gaat gebeuren... Maar je moet het maar positief bekijken, ze kunnen zoveel tegenwoordig. Eigenlijk moet ik nu een beetje om mezelf lachen, omdat ik schrijf dat je het positief moet bekijken.... heb me net toch een huilbui gehad.... pfffff....
Soms heb je van die dagen dat je zoveel prikkels krijgt en dan kan je dat dus even niet hebben. Het is heerlijk om een potje te huilen af en toe..
Geef er maar aan toe en het is ook goed als een aantal mensen in je omgeving ervan af weten, dan kan je bij hun ook je verhaal kwijt.

Heel veel succes!
Liefs, Britt
 
Hallo Cenn,

Hier gaat alles prima ja, lief dat je dat vroeg. Ik zal je iets meer over mijzelf vertellen.
Wij hebben er dus 4 jaar over gedaan om zwanger te worden. Eerst een jaar gewoon geprobeerd, daarna toch ook maar eens naar de dokter. Op een gegeven moment werden wij ook doorgestuurd naar de gynaecoloog, daar zouden we de nodige onderzoeken krijgen maar toen we dus bij mijn man thuis vertelde dat het maar niet wou lukken zei zijn moeder dat mijn man zijn zaadballen vroeger niet ingedaald waren en dat hij daar op 9 jarige leeftijd aan geopereerd was en dat ze niet hoopte dat dit het probleem was. Nou we hebben dit gelukkig direct tegen de gyn. verteld en daardoor is ons meerdere onderzoeken bespaard gebleven. Ze hebben toen direct een zaadtest gedaan en dit zag er dus niet goed uit voor ons. Er werd direct verteld dat spontaan zwanger worden er voor ons niet in zou zitten. Ik heb toen verschillende KI pogingen gehad en daarna werden we doorgestuurd voor IVF met ICSI. Nou de tweede poging was raak mijn zoontje is vorige week 3 jaar geworden. Toen hij dik een jaar was werd ons verlangen naar nog een kindje zo groot dat we er nog een keer voor wilde gaan. Dus we maakte een afspraak en kregen de nodige formulieren thuis gestuurd. We hadden op een maandag een afspraak voor opnieuw een gesprek om ons weer op de wachtlijst te zetten, maar de vrijdag ervoor gebeurde er een wonder,ik kwam erachter dat ik spontaan zwanger was. En mijn tweede zoontje is 2 weken terug 1 jaar geworden. Dus je ziet de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd en als er vragen zijn stel ze gerust er is hier altijd wel iemand die je kan helpen  of je even een bemoedigend woordje toe kan schrijven.

Heel veel groetjes.
 
tnx jullie!!!!!!!!!!
en brittje gaat hetnu wel weer een btje met je?????/

en mammie..jeetje wat een geluk dat je daar gelijk achter kwam... scheelt enorm veel tijd!!!

tnx.... hoop dat het goed gaat met jullie!!!!



knuffel van mij
 
Dank je , Cenn, het gaat wel weer.
Mijn beste vriendin weet net 2 weken dat ze zwanger is en dat weet ik dus ook net 2 weken. Maar ik vind het zo moeilijk om mee om te gaan. Ik ben ook echt jaloers op haar en dat vind ik ook niet echt eerlijk van mezelf. Maar bij hun is het na 2 keer raak en wij zitten al in ronde 31...(na 9 keer Clomidkuur, HSG, 3 x IUI en een hoop teleurstellingen en pijn...).
En zij gaan nu al die leuke dingetjes doen waar wij al 2,5 jaar van dromen;ouders blij maken, kamertje uitzoeken, namen verzinnen, leuke kleine  dingetjes kopen, grrrrrrrrrr!!! Dat wil ik ook!!!!
Af en toe wordt het me/ons teveel en dan janken we er even lekker op los. Het haalt het probleem niet weg, maar lucht een beetje op.
Ik las net bij een ander stukje dat van je collega's. Nou voel helemaal met je mee.. Bij mij zijn ze allemaal nog geen moeder, maar bij een zit het er wel aan te komen, denk ik, en ik kan er nu al zenuwachtig van worden.... Elke dag een zwangere buik om je heen... Moet er nog maar even niet aan denken.
Het neemt niet weg dat ik het voor hun fijn vind. Maar het bepaald jezelf weer zo dat je zelf nog steeds met lege handen staat. Het is zo confronterend.

Maar goed, laten we het lekker met elkaar delen en lekker van elkaar af schrijven, elkaar tips geven, dat  helpt misschien ook een beetje om het een plaatsje te geven.

En vooral leuke dingen samen doen, je relatie goed houden, want die komt af en toe best even onder druk te staan.

Liefs, Britt  
 
nou ik had de tranen in mn ogen staan van je berichtje... wat een herkenning!!!!!
mijn beste vriendin loopt op het laatst...en ze heeft al een dochter van 2jr!!! toen ze mij het vertelde hebik helemaal niet enthousiast gereageerd... vol verbijstering en vol jaloersie... probeerde me op dat moment mn best te doen,en ze begreep het volkomen....was zo teleurgesteld later in mezelf dat ik zo had gereageerd... was gewoon booos op mezelf... zij was ook gelijk na het weghalen vh spiraaltje zwanger... en ik heb nog niet eens 1!!!! wel heel blij voor haar,ma ik voelde me nog vervelender!! en ik zeg ook altijd tegen mn vriend : tis alsof al die meiden met MIJN droom ervandoor gaan!!!! het voelt als een leegte...!! en iedereen zegt dan wel komt wel goed... ja maar wanneer dan? wacht al zo lang!!! tog? ik begrijp je volkomen!!! en leef helemaal met je mee....
ik hoop dat het inmiddels iets beter met je gaat,en helemaal dat je snel zwanger raakt!!
he ik heb net vanmorgen nieuwe email aangemaakt,dus mocht je me willen toevoegen bij msn: cenn4you@hotmail.com   !!!!
doe het rustig aan,en trek het je niet te veel aan... als het moeilijk word,zet je maar ff die oogkleppen op!!!! wie is der zwanger? ik weet van niks? hi...
dikke knuffel vanuit hier
en liefs
cenn
 
Terug
Bovenaan