Naam dilemma

<p>Hallo allemaal,</p><p>Ik heb de laatste maanden veel gelezen op het forum, maar nog weinig gepost. Ik verwacht mijn kleine man in januari 2019. </p><p>Ik zit met een naam dilemma en ik ben benieuwd wat jullie visie hierop is of jullie nog verrassende suggesties ideeën  hebben  om het op te lossen.</p><p>De situatie is als volgt: mijn man is half Turks en half Nederlands. Ik ben geheel Nederlands. Ons kindje wordt 3/4 Nederlands. Ons kindje krijgt al zijn (Turkse) achternaam. Overigens spreekt mijn man geen Turks, hangt geen geloof aan en eet alleen geen varkensvlees uit respect voor zijn vader. Maar nu hij een zoon krijgt, lijkt er toch wat cultuur druk te ontstaan. ;)</p><p>Hij wilt toch graag een Turkse voornaam en ik wil graag een Nederlandse voornaam. Vervolgens hadden we een prachtig compromis. Namelijk de Turkse naam als officiële voornaam en de Nederlandse vertaling van de naam als roepnaam. Bijvoorbeeld: Turkse naam Danyal, is in het Nederlands Daniel, afgekort Daan. (Dit is overigens niet dé naam).</p><p>Ik kom er echter net achter dat op de geboorteakte de roepnaam niet geregistreerd zal staan, alleen de officiële naam. En ondanks dat de officiële naam en voornaam wel met dezelfde letter beginnen, las ik bij anderen dat het toch vaak voor problemen zorgt (instanties roepen je om bij officiële naam etc).</p><p>Wat zouden jullie doen / hoe denken jullie erover?</p><p>Volgens mij zijn de opties (en gebruik weer even de voorbeeldnaam):</p><p>1 Danyal Achternaam</p><p>(Accepteren dat zijn Nederlandse roepnaam niet geregistreerd staat)</p><p>2 Daan Achternaam</p><p>(Dan ga ik voorbij aan wens partner)</p><p>3 Daan Danyal Achternaam</p><p>( dan heeft hij feitelijk 2x dezelfde voornaam, maar is de Ned als Turkse naam wel officieel geregistreerd. Als eerste naam dan de Ned?)</p><p>4 Danyal Daan Achternaam</p><p>(Zelfde als hierboven, alleen dan accepteren dat zijn Turkse naam altijd eerst komt.</p><p>Verder wat relevant is, is dat wij wonen in een  klein boerendorpje en dat bij de naam die ik in gedachten hebt de voorletters een (negatieve) betekenis op zich hebben. Ook vraag ik mij af of het voor mijn zoon 'makkelijker ' is in de toekomst als hij officieel een Nederlandse naam zou hebben.</p><p>Ik hoor graag wat jullie zouden doen / hoe jullie erover denken.</p>
 
Hallo,
 
Ik snap je twijfels.
Hoe naar het ook is, we leven nog steeds in een maatschappij waarbij het wel degelijk uit maakt wat voor en of achternaam je hebt. Vooral op de arbeidsmarkt speelt dit nog steeds bij sommige bedrijven een rol. 
Men vraagt zich af of diegene goed ABN spreekt en of schrijft en kiest bij veel sollicitatiesbrieven sneller voor iemand anders. 
Persoonlijk zou ik hier zelf wel rekening mee houden. In jullie geval zou ik dan Nederlandse voornaam doen dan een tweede naam Turks ( hoeft niet perse dezelfde naam te zijn kan ook een andere mooie Turkse naam zijn)  en dan de achternaam. 
De vraag is, ga je mee in de maatschappij waarin we nu leven,  want eigenlijk zou het natuurlijk niets moeten uitmaken! Ik heb zelf ook een buitenlandse voornaam. 
 
Succes met jullie afweging! ?
 
 
Dat is ook het meest lastige dilemma. Pas je je aan aan de maatschappij op dit moment of niet. Enerzijds vind ik dat we ons niet moeten laten leiden door de druk en het " passen" in de maatschappij. Anderzijds wil ik het mijn zoon niet onnodig moeilijk maken in de maatschappij mbt school, werk, er buiten vallen.
Dank voor je visie! Ik neem het mee in de afwegingen.
 
 
Overigens is mijn man hier heel nuchter in. Niet aanpassen aan maatschappij. Hij is van mening dat onze zoon er dan maar mee moet dealen als het zo is, ook bij negatieve consequenties. 
 
Wow wat een lastig dilemma en wat vervelend dat je man vindt "dat hij er dan maar mee moet dealen"
Ik neem aan dat hij ook het beste voor zijn zoon wil.. hoe treurig het anno 2018 ook is, er wordt zeker nog gediscrimineerd op basis van alleen een naam.
Buiten dat vind ik, wat jij ook aangeeft, hij is een kwart Turks.. een Turkse naam bij een 3/4 Nederlands jongetje past in mijn ogen niet helemaal.. 
Ik zou gaan voor een Nederlandse naam en Turkse tweede naam
 
Wow wat een lastig dilemma en wat vervelend dat je man vindt "dat hij er dan maar mee moet dealen"
Ik neem aan dat hij ook het beste voor zijn zoon wil.. hoe treurig het anno 2018 ook is, er wordt zeker nog gediscrimineerd op basis van alleen een naam.
Buiten dat vind ik, wat jij ook aangeeft, hij is een kwart Turks.. een Turkse naam bij een 3/4 Nederlands jongetje past in mijn ogen niet helemaal.. 
Ik zou gaan voor een Nederlandse naam en Turkse tweede naam..
Succes met je dilemma!
 
Ik zou eerder gaan voor een Nederlandse voornaam, inderdaad door toch de vooroordelen van de samenleving maar vooral omdat het kindje Turks maar ook Nederlands is! En zo hebben jullie allebei een aandeel is de naam.. wel zo eerlijk
 
Ik snap je dilemma! En inderdaad wordt er helaas wel onderscheid gemaakt op basis van naam bij bijvoorbeeld solliciteren. 
Aangezien hij al een Turkse achternaam heeft zou ik gaan voor een Nederlandse voornaam. Hij wordt 3/4 Nederlands, dus zou ik het jammer vinden als zijn naam dan 100% Turks zou zijn. 
Overigens heeft mijn man officieel een langere voornaam dan zijn roepnaam (bv Sebastiaan, roepnaam Sebas, zo heet hij niet echt overigens). Op het paspoort staat dan Sebastiaan. Heeft hij over het algemeen geen last van, alleen bij tickets boeken moet je dan wel altijd opletten dat je je officiële naam gebruikt. 
 
Terug
Bovenaan