Naam dilemma

Mijn man vindt met name een Nederlandse naam niet mooi staan / klinken bij zijn achternaam. Daar kan ik hem overigens gelijk in geven bij de meeste namen.
Dat ergens in de naam naar voren moet komen dat hij ook voor een groot deel Nederlands is, ben ik het ook mee eens. Dadelijk heeft mij zoontje lichtbruin haar met blauwe ogen. Het Turkse huidtintje heeft mijn man al niet. 
Met betrekking tot het dealen met consequenties. Natuurlijk wilt hij het beste voor zijn zoon, maar niet alles is van tevoren te bedenken en voorspellen op welk gebied dan ook. Als een beslissing van nu later toch consequenties heeft zal hij ermee moeten leren omgaan. Dus op die manier is hij er nuchter in. Je zou bijvoorbeeld je kind 25 jaar geleden Kent hebben genoemd, niet wetende dat het tegenwoordig een sigaretten merk is. 
Maar niemand die een manier weet om zijn roepnaam toch officieel vastgelegd te krijgen zonder dat het een 2e naam wordt?
En wat vinden jullie van de optie dat zijn voorletters zijn roepnaam wordt. Als voorbeeld Danyal Anton Ayla Nick, roepnaam Daan. 
Pfff, ik zit maar te denken hoe ik het zo kan oplossen dat we er allebei ons in kunnen vinden. 
 
 
Ik vind het vreemd dat je man nu terugkrabbelt nadat jullie hadden besloten om zijn Turkse achternaam te nemen en een Nederlandse voornaam. Het lijkt me dat jij ook nog wat te zeggen hebt hierin toch? 
Dat gezegd hebbende, jullie moeten er samen uitkomen. Zijn er geen Turkse namen die ook nederlands zijn? Reza, Adam, Ferdi?
Hierboven werd iets gezegd over solliciteren. onder je brief kun je toch ook je roepnaam zetten? (Mocht je kiezen voor de officiële Turkse naam en de roepnaam daan).
 
'Mijn man vindt met name een Nederlandse naam niet mooi staan / klinken bij zijn achternaam. Daar kan ik hem overigens gelijk in geven bij de meeste namen.' 
Ik denk dat dat een kwestie van wennen is :)
Aan mijn vaders kant zijn we van Libanese afkomst (overigens is mijn vader half Libanees, half NL en ziet er aardig NL uit). Onze achternaam klinkt velen Islamitisch in de oren, maar de Libaneze familie is zoals velen in Libanon katholiek. We hebben een hele grote familie. Allemaal met dus de Islamitisch klinkende achternaam, maar met christelijke (of 'gewone') voornamen. Nogmaals, dit is gewoon een kwestie van wennen, het is niet dat het lelijk klinkt of iets, integendeel juist.
Mijn mening over je dilemma, aangezien je kind voor het grootste deel Nederlands is en ook een Turkse achternaam krijgt (iets waar zijn Turkse familie terecht trots op mag zijn), zou ik hem een Nederlandse voornaam geven. Juist een mooie weergave van zijn gemixte achtergrond!
 
Jij bent Nederlands, je man is (half) Nederlands, je kind wordt geboren en zal leven in Nederland. Hij krijgt een Turkse achternaam. Ik zou toch voor een Nederlandse voornaam gaan. En een Turkse tweede of derde naam. Wat gebruiker 24 hierboven ook zegt: een mooie mix!
 
Terug
Bovenaan