Hallo allemaal,
Nou het zit erop! Ik ben geweest en (zoals altijd achteraf) het viel me heel erg mee. Van tevoren was ik erg nerveus (na mijn mk was ik nl. nogal onbeschoft behandeld door de gyn).
Ik had een hele aardige man als gynaecoloog die me heel erg op me gemak stelde. Hij stelde wat vragen over mijn geschiedenis en die van mijn moeder. Mijn moeder was een apart geval want ze kon nl geen jongetjes baren want ze had een tekort aan mannelijke hormonen. Dit had mijn oma ook en kan dus erfelijk zijn. Mijn moeder heeft 4 mk gehad waarvan zeker is dat er 3 jongetjes waren. Ik heb wel een broer maar dat was ook een helse zwangerschap. Ze heeft 7 maanden gevloeid en maar liefst 2x op de curretage-tafel gelegen maar uiteindelijk is beide keren besloten het toch nog even aan te zien. Mijn broer werd 8 weken te vroeg geboren (mijn moeder heeft 7 maanden plat moeten liggen). Maar goed, gezien deze geschiedenis en het feit dat ik zo loop te knoeien met mijn hormonen, heeft hij eerst een inwendig onderzoek gedaan. Mijn eierstokken zagen er goed uit maar er zat geen eitje en volgens de gyn heb ik ook geen eisprong gehad. Dat verbaasde me wel want ik dacht toch echt dat ik 2,5 week terug mijn eisprong had.
Omdat ik nu al 12 weken na mijn laatste ongi zit en er nog geen ei op komst is, wil hij een hormonaal onderzoek doen. Ik moest 6 buisjes met bloed aftappen, dan volgende week weer en eind oktober kan ik dan weer terug komen voor de uitslag. Ik ben erg blij met dat onderzoek want ze kunnen erg veel aflezen uit dit onderzoek. Omdat mijn zus en moeder al heeel vroeg in de overgang zaten (rond hun 35ste) vind ik het wel prettig te weten of ik me ook zorgen moet gaan maken.
Wat hij gaat doen als er niets uit dat onderzoek komt weet ik niet maar goed, ik wacht eerst de uitslag maar af en dan zie ik het wel.
Ik ben in ieder geval opgelucht dat er onderzoek wordt gedaan en nu maar hopen dat er niets schokkends uit komt. De gyn zei trouwens dat hij dacht dat mijn hormoonhuishouding erg van slag was. Soms (vooral na een spontane miskraam) kan je hormoonhuishouding zo erg van slag zijn, dat het niet meer uit zichzelf op de rit komt. Als dat het is dan zal ik wel Chlomid voorgeschreven krijgen ofzoiets.. Afwachten maar.
Bedankt dat jullie zo met me meeleefden!!
X F.
Ps: Belle, wat spannend zeg! Het klinkt goed allemaal! Ik duim voor je!
Nien en Monique, reageren jullie weer onder het andere berichtje (daar staat ook nog een stukje van mij)
X
Nou het zit erop! Ik ben geweest en (zoals altijd achteraf) het viel me heel erg mee. Van tevoren was ik erg nerveus (na mijn mk was ik nl. nogal onbeschoft behandeld door de gyn).
Ik had een hele aardige man als gynaecoloog die me heel erg op me gemak stelde. Hij stelde wat vragen over mijn geschiedenis en die van mijn moeder. Mijn moeder was een apart geval want ze kon nl geen jongetjes baren want ze had een tekort aan mannelijke hormonen. Dit had mijn oma ook en kan dus erfelijk zijn. Mijn moeder heeft 4 mk gehad waarvan zeker is dat er 3 jongetjes waren. Ik heb wel een broer maar dat was ook een helse zwangerschap. Ze heeft 7 maanden gevloeid en maar liefst 2x op de curretage-tafel gelegen maar uiteindelijk is beide keren besloten het toch nog even aan te zien. Mijn broer werd 8 weken te vroeg geboren (mijn moeder heeft 7 maanden plat moeten liggen). Maar goed, gezien deze geschiedenis en het feit dat ik zo loop te knoeien met mijn hormonen, heeft hij eerst een inwendig onderzoek gedaan. Mijn eierstokken zagen er goed uit maar er zat geen eitje en volgens de gyn heb ik ook geen eisprong gehad. Dat verbaasde me wel want ik dacht toch echt dat ik 2,5 week terug mijn eisprong had.
Omdat ik nu al 12 weken na mijn laatste ongi zit en er nog geen ei op komst is, wil hij een hormonaal onderzoek doen. Ik moest 6 buisjes met bloed aftappen, dan volgende week weer en eind oktober kan ik dan weer terug komen voor de uitslag. Ik ben erg blij met dat onderzoek want ze kunnen erg veel aflezen uit dit onderzoek. Omdat mijn zus en moeder al heeel vroeg in de overgang zaten (rond hun 35ste) vind ik het wel prettig te weten of ik me ook zorgen moet gaan maken.
Wat hij gaat doen als er niets uit dat onderzoek komt weet ik niet maar goed, ik wacht eerst de uitslag maar af en dan zie ik het wel.
Ik ben in ieder geval opgelucht dat er onderzoek wordt gedaan en nu maar hopen dat er niets schokkends uit komt. De gyn zei trouwens dat hij dacht dat mijn hormoonhuishouding erg van slag was. Soms (vooral na een spontane miskraam) kan je hormoonhuishouding zo erg van slag zijn, dat het niet meer uit zichzelf op de rit komt. Als dat het is dan zal ik wel Chlomid voorgeschreven krijgen ofzoiets.. Afwachten maar.
Bedankt dat jullie zo met me meeleefden!!
X F.
Ps: Belle, wat spannend zeg! Het klinkt goed allemaal! Ik duim voor je!
Nien en Monique, reageren jullie weer onder het andere berichtje (daar staat ook nog een stukje van mij)
X