naar de UWV-arts geweest

A

ANONYMOUS_USERNAME

Het onderwerp zegt het al.. ik ben naar de arts van het UWV geweest. En eerlijk is eerlijk... het viel mee. Meestal wordt er negatief over gepraat, dus dacht ik laat ik ook eens horen dat het mee kan vallen.
Hij zei dat veel vrouwen, die moeder zijn geworden, nog niet gelijk aan het werk kunnen en dat ik me daar niet teveel zorgen om moest maken. Ik baal er nl. van dat ik nog niet aan het werk kan!! dat voelt nl. als zwak/falen en vraag me dan af wanneer dit wel gaat lukken(zit met pdd/pnd-klachten).

Herkenbaar?!

Gelukkig gaat het al beter, maar ik zal blij zijn als ik weer de oude ben of in ieder geval weer meer mezelf ben. (En hoop eigenlijk niet dat dit 9 maanden gaat duren, zoals wel normaal is)
 
Hallo!!

Ook ik zit thuis met een postnatale depressie, en ik mag ook nog niet aan het werk.
Erg vervelend he?!? Ik begrijp hoe je je voelt.
Ik heb niet zo'n fijne bevalling achter de rug, en het was natuurlijk een klap in mijn gezicht toen ik te horen kreeg van de postnatale depressie.
Ik heb nu medicijnen die ik ervoor slik, en het gaat ook al iets beter met me...
Maar erg vervelend is het wel.
Ook ik wil graag weer de oude zijn, maar helaas zal dat tijd nodig hebben.
Ik ben vorige week bij de bedrijfsarts geweest, en het was echt een super vent.
Hij begreep mij volledig en hij gaf me ook genoeg tijd om te herstellen.
Waarschijnlijk moet ik over 4 weken weer terug komen en in januari gaat hij proberen om mij weer aan het werk te krijgen.
Ik ben eens benieuwd.
Als je het fijn vind om te kletsen mag je me ook mailen.
fabienne16@hotmail.com
Ik hoop ook voor jou dat je snel de oude zult zijn, want het is allemaal al vervelend genoeg!
Sterkte en doe rustig aan!

Liefs Fabiënne
 
Hallo,

Heel herkenbaar. Ik heb na de geboorte van mijn eerste een pnd gehad kon pas weer na 7 maanden (!!) aan het werk. Toen was ik er nog niet, ik ben er een jaar zoet mee geweest. Probeer dus niet te denken dat je er weer snel bovenop bent, want dat kan zwaar tegen vallen. Ook het afbouwen van de medicijnen viel me erg zwaar, kreeg best wat afkick verschijnselen. Al is elke situatie weer anders natuurlijk, bij mij kwam er ook nog een te snel werkende schildklier bovenop. Wat ik eigenlijk wil zeggen, neem je tijd en zorg goed voor jezelf en ga niet te overhaast weer dingen doen waar je helemaal niet aan toe bent.

Ik wens jullie beiden veel sterkte toe.

Groetjes Paula
 
Hallo!

7 maanden... dan moet ik nog even geduld hebben en dat heb ik nu juist niet... grrr. Morgen ga ik voor t eerst naar de psycholoog. Spannend. Bij de psy eens kijken of hij mij kan leren om geduld te hebben en de situatie te accepteren zoals deze is.

De bedrijfsarts was bij mij ook erg voorzichtig. Mag 1x 1u per week op het werk komen om zo contact te blijven houden en het verbaasd mij elke keer hoe vermoeiend dit is. Vind het ook moeilijk om dan na 1u ook weg te gaan, maar dat moet ik dus wel gaan leren. Zijn eerste prognose was dat ik in maart weer aan het werk zou zijn, dus dat is dan nog zo'n 3 a 4 maanden te gaan. Ondertussen dan volgens mij wel opbouwen. Ik zit even te rekenen, maar als dat zo zou zijn, betekend het dat ik 8 mnd na de bevalling weer aan het werk ga.
Ben hierdoor ook een voorstander van 1 jaar verlof geworden, geloof ik.

Ik merk dat ritme/regelmaat voor mij belangrijk is. Dus geen te gekke dingen ofzo. Ik hoef echt geen weekend weg of op vakantie ofzo. Sowieso merk ik dat ik bij drukte een terugslag krijg.

Welke klachten hebben/hadden jullie vooral? En wat helpt bij jullie?
 
Hoi,

Hier ook positieve ervaringen met de uwv-arts. Ook ik ben nog lang niet volledig aan het werk, maar niet wegend pnd maar wegens bekkeninstabiliteit. Ik heb veel pijn en werk nog maar 8 uur per week. Normaal werk ik 25 uur per week, een lange weg te gaan dus. De kleine is nu 5 maand oud. Gelukkig ook een medenkende uwv-arts en aardige bazen & collega's.

Sterkte met de pnd, hoop voor je dat het snel voorbij is! Door de fysio is me nu aangeraden om elke maand op te schrijven wat ik nu kan en niet kan en wat ik over twee maanden wil bereiken. DAn kan ik zien dat ik vooruit ga. Wellicht ook een idee met pnd, dan zie je (hopelijk) dat het telkens wat beter gaat.

Groetjes,
Eefje.
 
Ook vervelend joh! Bekkeninstabiliteit! Hoop dat fysio iig helpt(en dat je geduld niet op is)!

Ben vandaag naar de psy geweest, tenminste dat dacht ik!!! Ik had gebeld met het verhaal dat de bedrijfsarts psychologische hulp adviseerde. Nee, dat was prima! Afspraak gemaakt en zo was ik daar. Blijkt het dus helemaal geen psycholoog te zijn en hij wordt dus ook niet vergoed. Uurtartief: 74 euro!!!

En verder kon ik er dus op een gegeven moment geen touw aan vast knopen, dus heb besloten om volgende week te bellen dat ik niet verder wil. Ik wil praktische hulp en heb dat ook aangegeven, maar ik geloof niet dat deze psychosociaal therapeut mij dit kan bieden.
Helaas, helaas, helaas. Baal er goed van en heb maar weer een half oxa-tje genomen: ik werd echt gigantisch druk in mijn hoofd en kreeg het effe niet op een rijtje. De bedrijfsarts en UWV-arts snapte mij iig beter!

Dus op naar de volgende!
 
Hallo Meiden,

Gelukkig dat er nog meer positieve ervaringen zijn mbt de bedrijfsarts.
Ik hoor altijd in mijn omgeving van die spookverhalen...
Dus ik ging er echt met een kloppend hart naartoe en kwam gerustgesteld thuis.
Heerlijk!
Nou mijn klachten zijn voornamelijk dat ik me ergens toe moet zetten zoals huishouden tot fles geven aan toe...
Onverklaarbare huilbuien, stemmingswisselingen, moe het liefst de hele dag in bed liggen.
Duizelig, hoofdpijn, buikpijn.
En ik voel me de hele dag echt down...
Bij mij werkt ook regelmaat en ritme goed.
Dat hou ik dan vaak hooguit een paar dagen vol en dan gebeurt er weer iets onverwachts en dan slaat mijn hele schema om.
Ik denk dat ik maar een vast schema moet gaan opstellen en me daar ook ECHT aan moet houden.

Balen, dat je zo'n slechte ervaring hebt van gisteren.
Het is natuurlijk belachelijk dat je daar zoveel voor moet betalen.
En al helemaal als het je dan ook tegenvalt.
Hoe voel jij je over het algeheel?
Ik vind het ook moeilijk om erover te praten, ik heb vaak het gevoel dat de buitenwereld me niet begrijpt.
Alhoewel mijn mannetje mij veel steun bied, maar ik vind het fijn om er hier met andere over te praten.

In ieder geval heel veel sterkte en ik hoop dat je snel een goede andere vind!
Liefs Fabiënne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan