nabloeding

hoi

ik ben zo'n mama die veel heeft nagebloed.

zaterdag 26 november ben ik na 42 weken en 4 dagen bevallen van een dochter. omdat ik reeds zo lang over tijd was, moest ik in het ziekenhuis bevallen.
na een bevalling welke wel spontaan is begonnen, maar welke verder is ingeleid omdat het niet opschoot, bleef ik na de bevalling ook extreem bloeden, ook nadat de placenta was geboren. zoals reeds door verloskundige is geschreven, kreeg ik ook een extra spuit in mijn been en later ook nog via het infuus extra medicijnen, bovendien moest ik redelijk snel gehecht worden.

behalve dat ik de eerste dagen erna ook nog extreem heb gebloed en een katheter had (en helaas nog steeds niet goed kan plassen, maar het is al stukken beter!!) is het nu allemaal wel weer redelijk oke. ik ben nog wel braaf aan de ijzertabletten.

het hoeft dus helemaal niet fout te gaan, hoewel als ik thuis was bevallen (wat wel de bedoeling was, maar niet meer mocht) ik wel alsnog naar het ziekenhuis had gemoeten.

hopelijk heb je hier nog wat aan.

Angela
nov forum
 
Wat een eng idee, durf je nog wel een tweede zwangerschap aan?

Ik hoorde ook dat je baarmoeder eruit moet als het niet te stoppen is! Vreselijk natuurlijk maar waarom is de kans op overlijden er dan nog, wat is er gebeurd met deze mevrouw

Zou het raar zijn om met deze angst voordien naar verlosk te gaan.

Wat voor tips heb je voor mij.
 
quote: sandra danielle reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('21-12-2005 20:47:31'));

Dus wat ik begrijp is vooral hoge bloeddruk (stollingsproblemen) en placentaloslating voor geboorte de oorzaken van overlijden. Dus niet niet goed krimpen van baarmoeder (door wat voor reden ook)
Ik hoor om me heen toch wel veel nabloedingsverhalen! Gelukkig niet allemaal met nare afloop.
 



De mate van nabloeden hangt vaak samen met de manier van het voeden van je kind. Als je borstvoeding geeft, komt elke keer als je je kindje aanlegt het hormoon oxytocine vrij om de melk te laten toeschieten. Dit hormoon zorgt er ook voor, dat je baarmoeder gaat samentrekken en dat bevordert weer de wondgenezing. Heel vaak aanleggen is dus niet alleen heel goed voor je kindje, maar ook heel goed voor jou. Als je een flesje geeft, mis je het regelmatig vrijkomen van oxytocine. Daardoor zal je baarmoeder minder snel krimpen, waardoor het langer duurt voordat de wond is genezen en je zult dan dus ook langer nabloeden.

Groetjes van Yvonne Z., mv Claudia
 
Sandra, het is niet raar om met deze angsten naar de vk te gaan, daar zijn we voor.
De kans op doodbloeden is het grootst het eerste uur na de bevalling. Soms, als het echt niet te stelpen is zullen ze de baarmoeder verwijderen, maar dat is echt een laatste noodgreep. Want het is niet prettig om een grote operatie uit te voeren bij iemand die zoveel bloed verloren heeft. Bij stollingsstoornissen werkt de lever niet goed meer, en dat heeft dan ook vaak met het overlijden te maken.  
Maar je moet jezelf echt niet zo opfokken. Je hebt twee zware bevallingen gehad, en je leeft nog steeds, je bent niet overleden. Ik ben 25 jaar verloskundige en ik  heb nog nooit in mijn praktijk een sterfgeval gehad door bloedverlies. Het is heel, heel  zeldzaam. Je hebt het nu  van dichtbij meegemaakt,  maar dat is toeval.
 
bedankt voor je reactie, ik voel me super verantwoordelijk voor mijn twee kinderen. Misschien dat daarom mijn angst nu groter is, groter dan voorheen.
Het blijft een eng idee dat dit iemand kan overkomen al hoor je het niet vaak. Je schrikt er natuurlijk altijd van.

Sandra
 
Hoi Sandra,

Ik kan me voorstellen dat jij je super verantwoordelijk voelt voor je 2 kids.
Dat heb ik ook. Ik heb een dochter van 4 en ben nu 38 weken zwanger van mijn 2de. Ik heb er ook angst voor gehad dat mij iets overkomt en mijn dochter zonder moeder moet opgroeien. Ik had ook een verhaal gelezen van iemand met het hellp syndroom, die is vanwege de hoge bloeddruk overleden. Maar dit is echt een heel extreem geval, en juist dit soort dingen zijn te lezen op internet, net als babies die overlijden, daar heb ik ook angst voor.
Maar ga eens na, hoeveel kinderen er geboren worden,waarvan moeder en kind gewoon gezond zijn. Dat zijn er echt heel veel hoor. De kans is zo ontzettend klein, dat er zoiets gebeurd. Ik moet in het ziekenhuis bevallen, terwijl ik heel graag thuis wilde. Maar ik bedenk me wel, als er iets is dan zijn ze er meteen bij, en dat stelt me behoorlijk gerust.
En je moet maar zo denken, het overkomt altijd een ander.

Laat je niet gek maken, lees alleen de leuke dingen.

Groetjes Ris 38w3d
 
hoi

die 2e zwangerschap durf ik aan hoor! ik denk alleen dat ik deze wel in het ziekenhuis wil doen, door deze ervaring. voorlopig ben ik niet van plan om weer zwanger te raken, dus dan heb ik nog tijd genoeg om het verder te verwerken en om te beslissen hoe ik dan zou willen bevallen.

ondanks alles heb ik nog geen moment gehad dat ik niet een tweede keer zou willen.
laat je niet gek maken! ook ik werd helemaal gek gemaakt, omdat ze mijn dochter niet wilden halen met 42 weken, maar wilden wachten tot het spontaan zou beginnen. dat was geen pretje en je angsten worden er erg groot van, maar uiteindelijk is alles goed gekomen en geniet ik met volle teugen van haar!

hou je taai!

Angela
 
Hoi Sandra,
Hier een verhaal van een bijna-ervaringsdeskundige: ik ben bij de geboorte van mijn tweede 5 liter bloed verloren (ik was dus inderdaad bijna dood), omdat de placenta er niet uit kwam en ik vervolgens naar het ziekenhuis moest--niet voor baarmoederverwijdering hoor: ze gaan dan in principe curetteren.
Daarna heb ik me hier een beetje in verdiept, en echt, de kans dat zoiets je overkomt is heel heel erg klein, tenzij je het al eerder hebt meegemaakt (men weet niet waaro dat zo is). Ik heb daarna nog een derde gekregen en die moest daarom ook in het ZH geboren worden, waarbij ik alsnog 3 liter bloed heb verloren, omdat de placenta weer niet eruit kwam. Je begrijpt: ik wacht nu op sterilisatie, want ik wil beslist niet nog een keer. Aan de ander kant, voor eenieder zonder zulke ervaringen hoeft dit geen rol te spelen, maar als je je er zorgen om maakt, beval dan in het ZH--het scheelt je een reis er naar toe--en vertel hen van je zorgen (dat is helemaal niet gek).
Ik ben ook naar het ZH gestuurd om te kijken of ik een stollingsstoornis had, maar die test kon niet worden uitgevoerd, omdat ik toen al zwanger was. Daarover zei de gynaecologe dat dat heel onwaarschijnlijk was, omdat het bij nummer 1 goed gegaan was. Jij bent ook al een keer bevallen zonder extreem bloedverlies, dus zo'n stoornis heb je niet.
Heel veel succes met het nemen van een beslissing, en laat je alsjeblieft niet gek maken.
Groetjes,
Michelle.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan