Hey lieve meiden,
Bedankt voor jullie reactie, dat doet mij heel goed!
@Liefsx; over hoe mijn vriend wellicht nerveus zou kunnen zijn over hoe ik met zijn dochtertje om zal gaan wanneer mijn/ons dochtertje er is heb ik eigenlijk nooit bij stil gestaan. Ik denk dat het inderdaad wel een onderwerp is om over te praten...
Over de vraag hoe mijn relatie is tussen mij en zijn dochtertje; die is best heel goed. Ze is er om de week de hele week. We hebben het gezellig, doen leuke dingen en ze kijkt er heel erg naar uit grote zus te worden. Daarom betrek ik haar zoveel mogelijk overal bij. Alleen ja, bij de babyshower had ik echt voor ogen gewoon geen enkel kind erbij te hebben. Wel heb ik tegen haar gezegd dat ze met wat vriendinnetjes een middagje een 'kinder' babyshower mag doen waarbij papa hen zal helpen met organiseren. Ik denk namelijk dat dat veel leuker is voor haar. Daar reageerde ze heel enthousiast op.
Wat betreft schoonfamilie... Ik ga inderdaad niet toegeven en een excuses maken. Ik blijf sowieso bij mijn wensen en ga die niet voor een ander aanpassen. Mijn band was trouwens heel goed met ze, daarom steekt het me ook zo. Ik wil erg graag iets over zeggen, zonder dat het nog een heel ding gaat worden, maar wel dat ze weten hoe ik me er bij voel. Achteraf gezien had ik het niet of later tegen m'n vriend moeten vertellen, want hij zat op dat moment op een feestje en alcohol op.. dus dan weet je het ook wel.. maar goed ik was zo in een emo bui! Het floepte er zo uit, samen met de tranen. Echt stom.
In ieder geval super bedankt voor jullie medeleven en reactie. Dat het toch niet helemaal raar is dat ik het zonder de kids wilde, hoe dol ik ook op ze ben.
Liefs