nekplooimeeting???

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo iedereen,

Ik zit met een enorm dilemma.
Mijn man wil graag een nekplooimeeting doen, gewoon om het uit te sluiten.
We zijn beide 27 jaar en in onze familie komt de ziekte van down niet voor.
Dus de kans is minder dan 1 op 1000.
Maar hij zegt je moet maar net die 1 zijn.
Dus hij wil het heel graag weten.
Ik ben er helaas nog niet helemaal zeker van.
Je wilt zo graag genieten, maar door allemaal die testen en voorspellingen kan ik niet genieten.
Het blijft toch in je hoofd doorzeuren.
Wat als......
Wie zit ook met dit probleem of heeft hiermee gezeten?
Alle tips zijn welkom, want ik maar mezelf helemaal gek.
Ik heb wel al een afspraak gemaakt ivm dat het tussen de 11 en 14 weken gedaan moet worden.
Dan ben ik 13 weken als ik die afspraak heb.
Zou je die als je je bedenkt ook nog optijd af kunnen bellen?

Sorry voor het lange verhaal, maar voel me er even niet goed onder.

veel liefs gizzymo
 
Hoi,

Wij hebben ook heel erg zitten dubben over het wel of niet doen van de meeting.
Mijn man heeft altijd geroepen dat ie het wilde doen.
Op het moment zelf ging ie toch twijfelen, puur om het fijt dat ze geen 100% garantie kunnen geven voordat ze een vruchtwaterpunctie doen.
Ze kijken eerst of je onder een bepaald aantal procent zit en aan de hand daarvan gaan ze kijken of er wel of geen punctie gedaan word.
De punctie is ook niet zonder risico.
Wij hebben besloten om het niet te doen, je blijft dan toch heel de zwangerschap mee in je hoofd hangen. Je moet kunnen genieten van je zwangerschap.
Het is heel moeilijk en heel persoonlijk.
Ik hoop dat jullie eruit komen.

Groetjes Anouk
 
Wij doen het ook niet, ook omdat we eigenlijk niet in de risicogroep vallen.
En ik zou het ook nooit weg laten halen om die reden. Met de 20 weken echo kunnen ze ook veel zien.
Maar ik ken ook verhalen van mensen die hun was verteld dat ze een zwaar gehandicapt kind zouden krijgen, en zei dubben wat ze moesten wat het zou geen overlevings kans hebben. Hebben ze het gehouden............en nu een kerngezond kind!!!!!
 
Wij doen het niet.... juist vanwege de spanning die het mee kan brengen.
Het is een kansberekening. Stel je krijgt te horen: je hebt een kans van 1:5600. Das hartstikke goed en je krijgt geen verder onderzoek. Toch kan je nog steeds die ene zijn, maar ook een van die 5599 anderen.
En als je een kans van 1:200 als uitslag hebt.... kan jij wederom die ene zijn, maar ook die 199 anderen.

Verder onderzoek in de vorm van bijv. een vruchtwaterpunctie doen ze pas als je een risico hebt van 1:200 of hoger en alles gunstiger dan dat.... weet je nog niks.

En dan... wat doe je met een uitslag? Neem je het aan voor kennisgeving en doe je er verder niks mee? Dan zou ik mijn zw.schap verder me vooral zorgen gaan maken over wat er straks op je pad komt met een kindje met Down.... of kies je er voor om de zw.schap af te breken vanwege Down?

Denk dat je het er samen over eens moet zijn of je wel of niet wilt laten testen, want anders kan er altijd eentje met een rotgevoel blijven zitten als je het wel dan wel niet doet.

groetjes,
Marije
 
Hoi hoi,

Wij doen het wel. Mijn vriend wil het graag weten en ik doe het eigenlijk meer voor hem want mij maakt het niet uit. Als de test niet goed uitvalt...zie ik dan wel weer. Ik maak me er niet druk over. Tis een extra echo waarbij ik nog even lekker naar mn kindje kan kijken hahah...ze meten maar wat af hoor. Toen ik zwanger was van mn eerste 2 gebeurde dat gewoon automatisch die meting...nou geen greintje zenuwen hoor. T hoorde er gewoon bij. Nu moet je helemaal apart naar een ziekenhuis en bloedprikken etc. en geeft dat misschien een ander gevoel voor mensen ofzo maar voor mij is het precies hetzelfde als bij die andere 2 hoor. Wat komt dat komt.

Groetjes Petra
 
Hoi,

Wij doen het juist wel. Wij willen allebei weten of wij een verhoogte kans hebben of niet. Mocht dat wel zo het geval zijn dan weet ik nog niet of we een vruchtwaterpunctie doen, ligt er denk ik een beetje aan hoe hoog die kans is.  maar je kan je  er wat beter op voorbereid zijn mocht het wel met Down geboren worden. Tuurlijk wordt het genieten wat minder mochten wij een verhoogte kans hebben, denk ik. Maar beter goed voorbereid dan het plots bij de bevalling erachterkomen.

Succes met het beslissen, maar ik denk dat als jij het niet wilt en je man wel dat je het dan niet moet doen. Net zoals of je het wilt weten of het een hij of zij gaat worden. (is natuurlijk wel een ander onderwerp) als de 1 het niet wilt dan moet je het niet doen.

Ester

 
Hallo,

het is inderdaad een moeilijke keuze, maar mijn vriend en ik hebben er ook voor gekozen het niet te doen. Omdat het een kansberekening is, en wij een eventuele vruchtwater punctie of vlokkentest niet zien zitten vanwege de (kleine, maar toch) kans op eventuele miskraam. En vooral de vraag aan jezelf, dat mocht er een hoge kans zijn op een kindje met Down, wat doe je daar dan mee? Welke consequentie geef je er aan?
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen het weg te laten halen, stel je voor dat je de verkeerde keuze maakt. Dat zouden wij niet kunnen, en daarom laten wij het zo.

dat is denk ik de belangrijkste vraag aan jezelf, wat zou je met de uitslag doen?

succes ermee!

groetjes,

Bonny
 
Hoi,

moeilijk inderdaad. Wij gaan het wel doen. Vindt het aan een kant niet zo nodig omdat ik wat ook de uitslag is niet van plan ben om een vruchtwaterpunctie te doen, en het is een kans berekening. Het zou voor mij ook geen reden zijn om de baby weg te halen. Maar zoals een vriendin van mij zie ( die een kindje hebben die geestelijk gehandicaped is ) het is wel goed dat je er dan meer rekening mee kunt houden zei vondt dat je je er wel op voor kon bereiden. Wij hebben uiteindelijk besloten het wel te doen maar je moet altijd rekening houden met een mogelijk "slechte"uitslag en kun je daar mee omgaan en tjsa garantie's hebben we nooit.
Ik zou in ieder geval niet tegen mijn gevoel in gaan, en afbellen kan toch altijd.Sterkte met het nemen van je beslissing

groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan