NemoDory

A

Anoniem

Guest
Hoe is het nu met jullie,
trek je het nog een beetje? (stomme vraag weet ik) Zijn er al wat meer dingen bekend uit testen? En werkt de acupunctuur. hier was het ook een hele zware tijd en dat is het nog steeds. Door de ME heb ik veel moeite met Zifjon en zolas je al had gelezen is hij al 4 weken ziek en wisselen wij elkaar af. hij huilt ook weer dagne achter elkaar. Vandaag en eergister was echt weer twee toppunt dagen. van die dagen dat je zelf mee gaat huilen omdat je zenuwgestel het niet meer aan kan.

Grrrrrrrrr Waarom huilen sommige kinderen toch zoveel ? Dat zou jij je ook vaak genoeg afvragen. We willen graag nog een tweede maar de aschrik zit er dik in. Zou het erfelijk zijn. manlief was een huilbaby en mijn zusje ook. zal wel niet maar sosm denk je het wel. ik leef enorm met je mee en denk aan jullie.

Sterkte en lief van Mariska en Zifjon
 
Hey dory,

Ik heb je ook al een mail gestuurd, maar misschien ben je hier eerder!
Ik ben dus ook benieuwd hoe het gaat!
Las bij je topic dat de bloeduitslag nog niet binen is, wat een ellende als je zolang moet wachten, ik had het al naar je geschreven maar bij mijn oudste kwam uit de priktest dus een ander resultaat dan uit de bloedtest, misschien nog een optie als je het helemaal uit wilt sluiten!
We denken aan jullie!

Liefs MJ
 
Mariska, wat lief dat je speciaal voor mij een berichtje hebt! Dat doet me echt goed. Jij weet natuurlijk ook als geen ander wat voor impact een huilbaby op je heeft. Ik begrijp dan ook bij jou heel goed hoe zwaar het weer is, zeker als je zelf ziek bent. Ik vraag me inderdaad ook geregeld af hoe het komt dat sommige kinderen zo tevreden en blij kunnen zijn en andere baby's echt bijna alleen maar lijken te huilen. Soms denk ik dat het ook komt door haar geboorte. Dat verliep niet bepaald makkelijk, maar ook niet bijzonder drastisch hoor. De eerste maanden dacht ik echt dat ze daar  nog veel last van had. Maar ze is inmiddels een jaar, dus dan zal dat het wel niet meer zijn.

MJ, bedankt voor je berichtje en je mail! Dat vind ik ook heel lief!
Zelf denk ik niet aan een allergie, omdat het niet in de familie voorkomt, gelukkig. Maar ik ben wel blij om te weten dat een bloedtest dus kennelijk niet alles zegt.

Ik geloof wel dat de acupunturist iets helpt. Ze gaat nu soms zonder te huilen slapen. Dat gebeurde echt zelden. Ook 's nachts hoef ik er minder vaak uit, al huilt ze nog wel veel (in haar slaap denk ik). Overdag slaapt ze nog heeeel weinig, maar goed, ik ben niet anders gewend. Als ze blij wakker is, zou ik dat al geweldig vinden!
Ik wil natuurlijk voorzichtig zijn, maar ik heb er wel vertrouwen in dat acupunctuur haar kan helpen.

Jullie ook veel sterkte alletwee!

Liefs,

Dory
 
Oja, Mariska, je schreef over een tweede. Nou, wij zijn ook als de dood dat het "erfelijk" is. Manlief is door het afgelopen huiljaar zo geschrokken dat hij absoluut NOOIT een tweede wil. Dat vind ik heel erg, al moet ik eerlijk zeggen dat ik nog een jaar zoals afgelopen jaar, ook niet zou volhouden. Maar ik zou haar, op den duur, zo graag een broertje of zusje gunnen.
Zijn er meer mama's die dit herkennen? Ik lees bij alle zwangere mama's of klusmama's dat zij zo graag willen en dat vind ik voor hun natuurlijk alleen maar heeeel fijn. Maar zijn er dus meer mama's die er op dit moment nog niet aan toe zijn?
Dory
 
Hey Dory,

Zitten nu allebei hier..haha
Ik wij hebben  na de middelste ook lang getwijfeld, voornamelijk mn man, de middelste was ook onrustig, heeft tot ruim  6-7mnd geduurd voor hij doorsliep en overdag heeft hij altijd heeeel weinig geslapen, maar de jongste is juist precies het tegenovergestelde, vanaf dag 1 een makkelijke goed slapende/etende baby!
Kan me wel voorstellen dat je man (en jij) op dit moment niet willen /of twijfelen, maar als het dadelijk een tijdje rustig is, raakt dat gevoel waarschijnlijk wat op de achtergrond, net als bij een bevalling, hoeveel vrouwen roepen dan niet: nooit meer (ik wel..haha) maar uiteindelijk vervaagd dat!
Geef het wat tijd, jullie hebben allebei zoveel aan je hoofd en eerst wat rust nodig!

Liefs MJ
 
Hoi,

Ik hoor hier eigenlijk niet tussen, maar ben soms zooo nieuwsgierig hihi.
Ik wilde even reageren op de vraag over een tweede.

Ja we willen wel een tweede als ons dat gegund wordt. Maar nu nog niet. Vergeleken met jullie heb ik een vrij makkelijke baby toen ze eenmaal 3,5 maand oud was. Ze is zo nieuwsgierig en toen ze eindelijk kon draaien en halve maand later kon tijgeren werd ze rustiger, sliep meer overdag.

Maar afgelopen jaar heeft zoveel impact gehad. Emotioneel, relationeel, lichamelijk (okee dat was de 9 maanden ervoor ook hihi) ik ben nog iedere dag verwonderd dat zo'n lief klein mensje zoveel bij je los maakt. En daar wil ik nog van genieten. En ook al is een huilbaby vaak ook iets wanhopigs, wat ik me alleen maar kan proberen in te denken. Ook voor jullie is er veel te genieten in de zin van, de eerste hap, de eerste keer kruipen, de eerste wankele stapjes.
Alles gaat zo snel (zeker met zo'n bweeglijk typje als mijn dochter) ik wil haar nog even alle aandacht kunnen geven die zij verdient.
Wat, als zij wat ouder is, je ook meer kan geven aan een tweede.

Dus ja hier ook nog even niet. Waarschijnlijk om andere redenen, maar ik wilde het toch even kwijt.

Liefs en heel veel sterkte.

Reneke
 
nou meiden, omdat zwanger worden met anti depressiva niet slim is, en om mn hormonen in balans te krijgen ben ik aan de pil gegaan.
nou was ik de laatste keer toen ik ongesteld moest worden maar een halve dag ongesteld en afgelopen week werd ik maar niet ongesteld.....
de schrik zat er best goed in... en dat terwijl ik in het afgelopen half jaar maar 1 keerjte de pil ben vergeten...
maar wat was ik vanmorgen gelukkig.... werd wakker... en jah hoera! ik was ongesteld.
ben er geloof ik nooit zo blij mee geweest als nu.

nee, die 2e mag wat mij betreft wel even wachten... na de zomervakantie nog maar eens kijken hoe het allemaal gaat... en misschien dan maar eens beginnen met
wat 'klusse'.... hihi
dan is zo omgerekent daniël 2 jaar voor de 2e er is, en dat vind ik persoonlijk wel mooi.
ondanks dat, begrijp ik ook wel heel goed, dat alles niet vanzelfsprekend is, en dat ik wel van alles kan willen, maar het ons ook gegeven moet worden....

liefs marina
 
Hio Dory,

Ik ben blij dat je het gevoel hebt dat de  acupunctuur misschien aanslaat, ik weet het bij elke stap is je hoop ZOOOOOOO groot dat als dat het niet is je verdriet nog groter is. Je wilt genieten van je kindje maar je leven draait om huilen en frustratie. Zifjon heeft vandaag een wat betere dag maar gister heb ik uit verdriet en boosheid de deur dicht getrokken van d ewoonkamer en hem laten bleren in zijn box. Ik hou van mijn ventje met heel mijn hard en dat doe jij zeker ook van je meisje maar soms eist dit zijn tol.

Mijn man wilden al nooit geen kinderen en is uiteindelijk over stag gegaan, daarna zijn w ehelaas 3,5 jaar medisch bezig geweest om uberhaud zwanger te kunnen raken. En toen een huilbaby. De bevalling was super 3,5 uur zonder pijn echt een droom maar alles erna was een verschrikking. Wij wachten ook nog even met een tweede wie weet hoe het over een half jaar eruit ziet. dat zien we dan wel. Eerst maar even zorgen dat er hier rust in de tent komt ook ivm mijn ziekte. Huilt ze ook als jullie buiten zijn?? Zifjon namelijk niet die vind de speeltuin en dieren geweldig, alleen in de supermarkt begint hij weer twe huilen als hij in zijn wagen zit. Raar he ?!?!

Ik weet dus als het niet meer gaat vlucht ik naar buiten ongeacht het weer. Waar woon je in de buurt als ik vragen mag? Ik woon in Noord Holland Zaandam.

gr van Mariska
 
Terug
Bovenaan