Net een relatie en wij willen al zwanger worden

Hi dvl,
Dank voor je reactie. Ik ben zo hard aan het nadenken dat ik gewoon last heb van slapeloosheid de laatst tijd en ik heb zn zwamnger gevoel sinds een week ( wat eigenlijk niet kan want ik heb gewoon de mirena)
Lastig wel om een keuze te maken.
 
Ik begrijp dat je het super leuk vindt dat je vriend zo graag een kindje van je wilt. Maar als het goed is, wilt hij dit over een paar jaar ook nog heel graag! En als hij echt van je houdt, dan begrijpt hij vast wel dat je nog even wilt wachten. Daarnaast is hij ook nog maar 32, dus dat is jong zat om nog even te wachten met kinderen hoor. Zat vaders die al ouder zijn.
Daarnaast denk ik niet dat je een leeftijd aan zwanger worden moet hangen. Het is het belangrijkste dat je er beide helemaal klaar voor bent. De een is dat al bij 20 en de ander pas in zn 30e. En als ik jou zo hoor, krijg ik niet het idee dat je er 100% klaar voor bent. 
Probeer je rust goed te pakken en rustig na te denken. Praat er ook eens goed over met je vriend. Succes!
 
Hoi moppie,
Ik ben het eens met Lisa P - je moet geen leeftijd hangen aan zwanger worden. Wat belangrijker is, is dat je er klaar voor bent. En ik krijg inderdaad ook het idee dat jij er nog niet 100% klaar voor bent. Met name ook omdat je er zo veel over moet nadenken wel/niet. Als je er helemaal klaar voor bent, dan denk je niet meer zo intens aan het 'niet-gedeelte', dan voelt het gewoon goed. Het klinkt ook een beetje alsof jouw vriend jou wil overtuigen door te zeggen dat hij jou een hele goede moeder vindt. Dit bedoel ik niet heel negatief, maar dat betekent wel dat hij jouw keuze op die manier (onbewust?) probeert te beïnvloeden.
Geniet eerst even lekker van elkaar. Een leeftijdsverschil van 10 jaar zorgt er altijd voor dat de een wat eerder moet toegeven en de ander wat langer moet wachten. Maar met dit soort grote beslissingen is het belangrijk dat je er allebei klaar voor bent! Moeder worden is best heftig en zwanger zijn kan ook heel heftig zijn. Mijn man en ik zijn nu 5 jaar samen, we wonen 4 jaar samen en volgende week zijn we 2 jaar getrouwd. Mijn zwangerschap is absoluut niet leuk geweest - ik heb enorm veel overgegeven de eerste 4 maanden, waardoor ik wegkwijnde voor zijn ogen, ik had huilbuien, af en toe neem ik het hem kwalijk dat hij wel kan slapen en ik het vanaf het begin af aan moet doen met maar 3 uur slaap per nacht en nu op het laatste (ben 36+3 weken zwanger) moet hij het huishouden van mij over gaan nemen omdat mijn rug het niet meer aan kan. Ik heb enorm veel aan hem, maar dat komt omdat we ondertussen al een hele hoop hebben meegemaakt samen en elkaar door en door kennen. Hij weet dat mijn hormonen nu af en toe dwars zitten en ik dus anders kan reageren. Als ik terugkijk op het begin van onze relatie, dan hadden we dit absoluut niet aan gekund, alleen maar omdat we zo ontzettend veel van elkaar hebben moeten leren in de afgelopen jaren. We zijn allebei als persoon gegroeid, en daarin dan weer in onze relatie naar elkaar toe gegroeid. 
Dat zwanger gevoel kan komen doordat je je veel in je hoofd haalt. Ik denk dat iedere vrouw hier, die bezig is met zwanger worden, wel kan beamen dat ze alle symptomen al heeft gehad op het moment dat ze met de pil stopte of de spiraal had laten verwijderen. Terwijl ze dan dus niet zwanger was. Mentaal kun je jezelf fysiek beïnvloeden - dus als jij jezelf onbewust aanpraat dat je zwanger zou kunnen zijn, dan ga je ook symptomen opmerken of ga je je zwanger voelen. 
Het is super fijn dat jullie allebei samen een toekomst zien met elkaar, maar dat betekent niet dat je er halsoverkop in moet duiken. Een relatie ontwikkelen, elkaar ontdekken en verliefd zijn heeft tijd nodig en is ook een ontzettend leuke periode! Jullie hebben allebei nog tijd genoeg, een basis waarop je samen kunt teren is belangrijker! ;)
 
Hi Jamie, 
Dankjewel voor je reactie. 
Ik heb gisteren verteld dat ik er niet klaar voor ben en dat wij even de tijd nodig hebben om elkaar te leren kennen voordat wij aan kinderen denken. Ik ben blij dat hij het goed heeft opgenomen en hij respecteert mijn keus.
Echter zoals ik eerder aangaf heb ik de spiraal, en gisteren bij het vrijen kreeg ik intens veel pijn aan mijn onderbuik waardoor ik de hele tijd het gevoel had van dat mijn spiraal niet meer goed zit. 
Uiteindelijk heb ik hem verteld dat ik niet meer kon vrijen en dus is hij niet klaargekomen om het zo kort te zeggen.
Nou ben ik bang dat hij zich gefrustreerd gaat voelen hierover en ik vroeg mij af of jullie hierin ervaing hebben. Kan zn pijn komen door de spiraal? 
 
ik vind dat je wel erg veel met zijn gevoelens bezig bent hartstikke vervelend toch voor jou dat je pijn hebt! denk dat hij dan ook geen zin heeft om door te gaan...
laat je anders je spiraatlje ff checken
 
Wat goed dat je er met je vriend over gesproken hebt en dat hij je begrijpt!
Ik zou inderdaad voor de zekerheid je spiraaltje laten checken. En wat iris al zegt, ik denk dat je vriend het ook niet fijn vindt om door te gaan als hij weet dat hij jou pijn doet. Ik heb een operatie gehad ivm een bbz. In principe kan je dan na een paar weken gewoon weer vrijen, maar dat deed toen zo'n pijn. Daarna heb ik een paar maanden lang niet durven vrijen, bang voor de pijn. Toen ik het uiteindelijk weer durfde, wilde mijn vriend eigenlijk nog niet, omdat hij me echt geen pijn wilde doen. Dat vond ik toen wel heel lief! 
Dus maak je daar maar geen zorgen om.
 
Hi Iris en Lisa, ik heb een afspraak gemaakt met mijn huisarts morgen en ik ben benieuwd wat het is. Hopelijk niets ernstig en ben blij dat mijn vriend ook meekomt.
 
Terug
Bovenaan