Net wat ik zocht...

Ik beval in het Diakonessenhuis, reden: lekker dichtbij voor ons en ik vind het een prettig ziekenhuis. Ze hebben ook mooie kraamsuites waar je alle vrijheid hebt om in een huiselijke omgeving te bevallen en te doen en laten wat je wilt. Ook zelf bezoektijden bepalen enzo.
groetjes, Rudy
 
Het heeft ook mijn voorkeur gehad om in het Diakonessenhuis te bevallen, maar na mijn opname was het Wilhelmina Kinderziekenhuis de aangewezen plek om te bevallen.
Ik wilde graag in het Diakonessen omdat ik erg enthousiast was over de kraamsuites, de mogelijkheid dat de partner er ook mag blijven slapen en de kleinschaligheid (vergeleken met WKZ). Het WKZ heeft twee verlosafdelingen, de '2e' en de '3e'. Op de derde verdieping kun je zonder medische indicatie bevallen, maar daar ben ik nog niet geweest. Ik heb alleen de verloskamers van de 2e gezien (medische indicaties) en   ja...dat doet natuurlijk erg medisch en steriel aan.   Kamers zijn wel groot, maar als je niet de hele familie wil meenemen, zal dat je op het moment supreme waarschijnlijk jeuken.






 
Wat veel Utrechters!!!

Hier een ex-Utrechter, nu een De Meernder. Stel dat we naar het zh toe moeten tijdens de bevalling (maar liever thuis), dan proberen we weer in het Diak terecht te komen. Dat is bij de eerste heel goed bevallen (letterlijk en figuurlijk) en nu vanaf de Meern en de wegopbreking richting het Oudenrijn maakt het niet veel uit waar we naar toe gaan qua tijd: Diak of Oudenrijn. En mijn vk heeft ook een lichte voorkeur voor het Diakonessenhuis, dus dat proberen we tegen die tijd evt wel.

Dat "het-kan-me-niet-schelen-hormoon" herken ik wel. Tijdens de bevalling dacht ik dat ik moest poepen (begin van persdrang natuurlijk) en dat gaf ik een aantal keren aan. Nee hoor, zei de gyn, dat heb ik allang gevoeld: geen ontlasting. Na de derde keer dacht ik: Barst dan ook maar, ik zie er niks van en jullie ruimen het maar op!
Het blijft ook even na de bevalling werkzaam, want ik heb zonder gene zitten kolven waar mijn zwager bij was. Zou ik in "nuchtere" toestand nooit doen (hoe aardig ik hem ook vind).

Groetjes, K
 
Hmmm.. wat me opvalt is dat ook de niet-zwangeren last hebben van iets dat lijkt op het "het kan me niets schelen" hormoon.. Opeens vinden mensen het normaal dat ze je buik mogen aanraken (die van mij is ivm de tweeling natuurlijk GROOT en lokt dat kennelijk uit?), naar je gewicht mogen vragen en allerlei vragen stellen over borsten, tepels, lichamelijke kwaaltjes en weet ik veel wat. Zou me niets verbazen als ze straks ook bij het kolven of de borstvoeding willen zijn! Terwijl ik daar toch een terughoudendheid in heb.

Er zijn inderdaad meer mensen uit Utrecht en omgeving dan ik had verwacht.

groetjes, Rudy
 
Ik sluit me ook helemaal aan bij Rudy. Gelukkig heeft nog niemand ongevraagd aan me buik gezeten. En degene die dat wel gedana hebben zijn de mensen waarvan ik het niet erg vond. Al merkte ik dat ik eigenlijk het liefst alleen wilde dat mijn man er aan zit.
Wat me wel opvalt is dat als ik voorbij loop, de ogen meteen naar beneden afdwalen.
En dat ze gerust gaan staren. Zullen wel mensen zijn die dit voor het eerst zien ofzo...
Ik geloof dat heel Utrecht zwanger is, dus ik ben niet de enige die hier met een dikke buik loopt. De laatste tijd kijk ik ook direct terug in de ogen met een blik of ze het kunnen zien, werkt wel. Ach ja je reageert misschien nu iets feller, haha.

 
Haha, ja dat kijken, daar heb ik ook behoorlijk 'last' van..   Spontane reactie van een buschauffeur: "ZOOO!!!" (en dat was 4 weken geleden ongeveer, dus mijn buik is nu nog groter), moest ik wel om lachen. Gisteren liepen we door de stad en toen zei mijn man: zal ik even op een afstandje lopen en een filmpje maken, dan kun je zien hoe al die mensen naar je kijken! Niet gedaan, want ik zie zelf ook wel hoe ze kijken.. maar het viel hem dus ook behoorlijk op.
Voordeel is wel dat ik zonder uitleg of schaamte mijn voeten boven op een stoel mag leggen :) Alle begrip van iedereen!
groetjes, Rudy
 
Terug
Bovenaan