Hoi Julia,
Ik heb problemen met de eisprong, hij is er niet of te vroeg. Daarnaast "doen"bij mij de ovulatietesten het niet. Daardoor heb ik een aantal maanden "verloren". Vandaar dat de eisprong door middel van Pregnyll is opgewekt.
En ik ben alleenstaand, ik ben dus zwanger van een donor. Ik ben er inmiddels helemaal aan gewend, maar ik kan me voorstellen dat het voor anderen even wennen is. Ik kwam er alleen voor te staan met mijn biologische klok en kinderwens, dus na een paar maanden denken ben ik ervoor gegaan. En ik heb nog geen moment spijt gehad. Het is wel een hele weg geweest, in mijn kliniek moet je verplicht gesprekken met een psycholoog voeren om te kijken of je het wel alleen aan kan. En of je een sociaal vangnet hebt en ga zo maar door. En als je van haar de goedkeuring krijgt, ga je de medische molen in. Je kunt daar kiezen voor gewone KID, maar met iui heb je meer kans. Dus daar ben ik voor gegaan. Iedereen in mijn omgeving staat volledig achter mij en iedereen weet het ook. Ook op mijn werk. Ik schaam me er absoluut niet voor. Maar had het hier nog niet vermeld omdat ik ook gewoon iemand ben die 5 weken zwanger is. Maar een beetje een bijzonder geval. Ik heb op 28 mei de eerste (inwendige) echo. Spannend !
Maar het is voor jullie inderdaad een hele lange weg geweest. Ik heb er bewondering voor, dat jullie het zo lang volgehouden hebben. Maar de beloning zal geweldig zijn !!
Groetjes, Petra