Net zwanger en werkloos geworden....

Hier een P&Oer.
Je bent niet verplicht om het te zeggen, sterker nog in een sollicitatiegesprek mogen ze je niet eens vragen of je uberhaupt kinderwensen hebt.
Maar vanuit een goed werknemerschap is het wel zo netjes om het te vertellen, zeker als je met je baas op goede voet wilt staan. Een baan beginnen op een leugen kan nooit de baan van je leven worden. Je bent namelijk als zwangere beschermd, en je mag dus niet om die reden ontslagen worden, maar een werkgever mag je dus wel ontslaan na je contract omdat je bv niet goed functioneert of omdat de functie komt te vervallen, zeg maar. Naar mijn idee vinden ze wel een reden om het niet op je zwangerschap terecht te laten komen.
En wat dat aan gaat zijn werkgevers slim
Maar meid waar maak je je druk om. Ik ben nu 35 weken zwanger, ik ben voordat mijn verlof in ging 5 weken in de ziektewet geweest, vanwege zware oedeem en klachten die bij een zwangerschapsvergiftiging horen En ik kan je vertellen het idee dat ik dus nog had moeten werken!!! Moest er niet aan denken nu achteraf ik ervaar deze zwangerschap als best pittig.
En tja je zal misschien wat tijdelijke banen kunnen doen maar het zou helemaal niet zo gek zijn hoor, geloof me om te genieten van WW terwijl je zwanger bent. Gewoon aan je sollicitatieplicht voldoen en gewoon vertellen dat je zwanger bent. Juist zodat ze je af wijzen en jij lekker kan genieten van je zwangerschap. Ik zou de positieve kant ervan inzien. En tja, liever dat jij een uitkering trekt als mede zwangere, want daar gun ik mijn belastingcenten wel aan.

succes meid, enne is het wel je droombaan waarop je solliciteerd gewoon eerlijk zijn, daar kom je het verste mee.
 
Ha meid,

Ik zou het inderdaad ook melden. Zeker als je op een fulltime functie solliciteert. want dat zou betekenen dat je in die functie over een aantal maanden parttime terug komt. Dat vind ik wel belangrijk voor een baas om te weten.
Bij een parttime functie zou ik twijfelen, aangezien je ook nog maar zo kort zwanger bent. Maar als je de 12 weken gepasseerd bent zou ik het dan ook zeker vertellen.

En heerlijk thuis zijn tijdens je zwangerschap kan ook heel lekker zijn hoor. Het lijkt me best heftig van baan en baas te veranderen tijdens je zwangerschap. Je weet niet wat je nog te wachten staat en het is dan best lekker als je een goede verstandhouding hebt met je collega's. Als je nog aan het wennen bent en nog niet weet wat je aan ze hebt kan je dan gemakkelijk zo je eigen grenzen overgaan.

Dus ja... wel melden! De kans is wel groot dat je dan geen baan vind, maar dat hoeft echt geen straf te zijn!
 
Je hoeft het inderdaad niet ze melden in een gesprek. Of ze je mogen weigeren vanwege een zwangerschap, weet ik niet (ontslaan zeker niet), maar een ander excuus of reden is makkelijk gevonden/verzonnen.
Maar dat is geloof ik al gezegd.

Zelf heb ik hier ook vaak over nagedacht, wat te doen in zo'n situatie (gezien ik niet helemaal op mijn plek zit, maar ik heb gelukkig werk en een vast contract). Mijn idee was om in een eerste gesprek niets te zeggen en het pas aan te kaarten in een tweede of een arbeidsvoorwaarde gesprek. Mocht je die baan echt willen...

En tja, wil je lang genieten van een 'verlof', dan natuurlijk voldoen aan je sollicitatieplicht en het maar meteen melden, de kans is groot dat het dan even duurt voordat je een baan vindt.

Wat je ook gaat doen, succes met deze situatie en geniet lekker van je zwangerschap.
 
ik zou het niet zeggen. je bent pas 5 weken zwanger. je zou een werkgever waarschijnlijk nu ook niet al hebben verteld dat je zwanger bent. tot 12 weken kan er nog vanalles mis gaan en als je het tijdens een gesprek al meld voor die tijd ga je toch ook voor jezelf het moeilijk maken terwijl het mischien niet nodig is.

ik heb gewacht op me werk tot me contract getekend was. daarna heb ik het verteld. nu zit ik in hetzelfde schuitje want uiteidnelijk 3 maanden later ging de zaak failliet en sta ik nu dus uiteindelijk nog op straat. ik ben nu 33 weken zwanger en nu solliciteren heeft nog geen nut maar als je voor je 20 weken ergens een baan kunt krijgen is de kans nog best rieel dat je wordt aangenomen hoor.
heel veel succes en in elk geval gefeliciteerd met je zwangerschap.
 
hallo allemaal,

hartelijk bedankt voor de reacties. Het heeft echt geholpen om goed na te denken hoe ik een sollicitatiegesprek in zal gaan. Het is zeker wel zo dat als mijn baas niet failliet was gegaan ik daar met heel veel plezier nog had gewerkt, dus da's een deel van de zeer. Maar wat iedereen ook schrijft doe ik dan ook zeker: genieten van de nieuwe levensfase die zich aandient.

Hoewel het financieel misschien minder wenselijk is werkloos zijn enzo, zal ik zeker proberen om nog wat tijdelijk werk te vinden. En als de kleine er eenmaal is dan zie ik wel wanneer een andere baan vind en laat daar dan wel vanaf hangen wanneer ik weer aan de slag kan.

Ik denk trouwens dat ik inderdaad eerlijk zal zijn over mijn situatie in een 2e of 3e gesprek. Voor de rest zie ik het wel. De tijden zijn misschien niet zo makkelijk en voor mijn eigenwaarde is zelfvoorzienend zijn ook erg belangrijk, maar als ik dan thuis kom te zitten met een kleine, ach dan kan het allemaal nog wel erger...

Het is gewoon fijn om te weten wat de algemene mening is over dit precaire onderwerp en dat heeft me dan ook zeker geholpen. Hartelijk bedankt nogmaals en iedereen veel gezondheid toegewenst!

gr. aukus
 
Hallo, 
Ik zie dat deze post al een poosje geleden is maar ga het toch even proberen. 
Ik zit in een soortgelijke situatie; was net zwanger en ben toen mijn baan kwijtgeraakt omdat het bedrijf failliet ging.
Ik heb volop gesolliciteerd de afgelopen periode maar zonder succes (elke keer eerlijk vermeld dat ik zwanger ben). 
Ik had maar 3 maanden recht op ww omdat ik de jaren hiervoor in het buitenland heb gewoont en gewerkt (ben wel Nederlandse overigens), en je dan dus niks opbouwt.
Mijn WW loopt deze maand af. Wanneer deze afloopt (30 aug) zit ik niet dicht genoeg bij mijn uitrekendatum (17 nov - ik ben nu 25 weken zwanger) om in aanmerking te komen voor een WAZO uitkering.
Ze hebben me doorgestuurd naar de gemeente om te kijken of ik bijstand kan krijgen. 
Ik ben gewoon samen met de vader van mijn kindje (samenwonend); hij is ZZP’er. Dit wil zeggen dat hij zo maanden lang niks verdient, en dan in een keer €3.000 kan verdienen. Het ligt er allemaal een beetje aan of zijn diensten gebruikt worden en wanneer. Daarbij komt nog kijken dat je als ZZP’er pas weet wat je verdient hebt dat jaar, als je aan het eind een hele hoop in moet leveren aan belasting. Zo kunnen we dus maanden aan een stuk zonder inkomsten komen te zitten.
Ik ben nu bezig met de gemeente, maar ik gok dat ze zeggen dat mijn partner teveel verdient en we nergens voor in aanmerking komen, niet kijkend naar de verschillende factoren die ik hierboven genoemd heb.
Iemand enig idee wat ik hiermee kan doen? Het liefst wil ik gewoon werken - laten we dat voorop stellen - maar ervanuit gaant dat dit niet gaat lukken voor mijn uitrekendatum, wat er dik in zit.. ik schiet een beetje in de stress nu.. 
Ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft of verstand van heeft!
Groetjes,
Rachelle :)
 
Je ben aangenomen toen ik 20 weken was met een vast contract en promotie. Met andere woorden.. gewoon solliciteren. Je bent zwanger, dat gaat voorbij en dat weet een baas ook. Als jij jezelf dus goed kan verkopen zullen ze je daarop niet afwijzen. Dat mogen ze niet eens 
 
Terug
Bovenaan