ANONYMOUS_USERNAME
New member
Hallo lieve mama's
Ik heb eigenlijk helemaal niet veel van me laten horen. Maar de tijd was dan ook hectisch.
Niek was 19 oktober geboren. Heeft 2,5 week in nijmegen gelegen, tot de 3e week in oktober. Hierna is hij voor herbeoordeling weer een week nar nijmegen gegaan. Waar de prognose naar benden is bijgeteld tot zeer somber en hebben we moeten nadenken over het niet reanimeerbeleid. Toen we besloten hebben hem niet te laten reanimeren konden we hem vrij snel mee naar huis nemen. Alleen de spullen voor de sonde moesten geregeld worden. Ongeveer 28 oktober is hij mee naar huis gekomen.
5december ademde hij al zwaar. Na telefonisch overleg met het ziekenhuis wilden we het nog 1 nacht thuis proberen en anders 6 dec hem toch laten controleren. 'Snachts lag hij bij ons en heeft hij zijn laatste adem uitgeblazen. Gelukkig in alle rust en bij ons. Mijn man heeft nog wel 112 gebeld en we hebben nog discussie staan voeren omdat hij wilde dat ze toch alles uit de kast zouden halen. En ik niet omdat hij dan geen menswaardig bestaan meer zou hebben. Bovendien hadden we niet oor niets het niet reanimeren opgesteld. Afglopen dinsdag hebben we echt op een hele mooie manier afscheid van niek kunnen nemen. We zijn dan ook heel dankbaar dat we het zo hebben kunnen doen, maar ook dt we thuis zo van hem hebbn mogen genieten.
Ik wens jullie veel geluk met jullie mooie lieve kindjes en geniet er met volle teugen van! Het kan mar zo voorbij zijn, zonder dat je het ziet aankomen.
Gr anneke
Ik heb eigenlijk helemaal niet veel van me laten horen. Maar de tijd was dan ook hectisch.
Niek was 19 oktober geboren. Heeft 2,5 week in nijmegen gelegen, tot de 3e week in oktober. Hierna is hij voor herbeoordeling weer een week nar nijmegen gegaan. Waar de prognose naar benden is bijgeteld tot zeer somber en hebben we moeten nadenken over het niet reanimeerbeleid. Toen we besloten hebben hem niet te laten reanimeren konden we hem vrij snel mee naar huis nemen. Alleen de spullen voor de sonde moesten geregeld worden. Ongeveer 28 oktober is hij mee naar huis gekomen.
5december ademde hij al zwaar. Na telefonisch overleg met het ziekenhuis wilden we het nog 1 nacht thuis proberen en anders 6 dec hem toch laten controleren. 'Snachts lag hij bij ons en heeft hij zijn laatste adem uitgeblazen. Gelukkig in alle rust en bij ons. Mijn man heeft nog wel 112 gebeld en we hebben nog discussie staan voeren omdat hij wilde dat ze toch alles uit de kast zouden halen. En ik niet omdat hij dan geen menswaardig bestaan meer zou hebben. Bovendien hadden we niet oor niets het niet reanimeren opgesteld. Afglopen dinsdag hebben we echt op een hele mooie manier afscheid van niek kunnen nemen. We zijn dan ook heel dankbaar dat we het zo hebben kunnen doen, maar ook dt we thuis zo van hem hebbn mogen genieten.
Ik wens jullie veel geluk met jullie mooie lieve kindjes en geniet er met volle teugen van! Het kan mar zo voorbij zijn, zonder dat je het ziet aankomen.
Gr anneke