niet aankleden maar jengelen en andere dingen willen doen

Jasper (4) laat zich erg graag helpen, behalve als hij het zelf had willen doen... Sinds 2 maanden gaat hij naar school en zijn we dus wat betreft ons ochtendritueel aan tijd gebonden. Dit ging een tijdje goed maar het kost de laatste weken steeds meer moeite (en frustratie). Hij wil zich niet aankleden en ik mag hem ook niet of zo weinig mogelijk helpen.Hij kruipt weer terug in bed en/of rent overal naar toe,  hij negeert mij regelmatig als ik hem vraag terug te komen of iets aan te trekken (luistert niet) etc. Na veel gezeur en gedoe is hij dan aangekleed en gaan we aan tafel waar hij vervolgens een half uur over een halve snee brood doet...... Dan kunnen we naar school maar het is voor ons allebei een vervelend uurtje geweest... Geen goed begin van de dag..... WIE HEEFT TIPS ??
 
Ik ken het probleem. Ik heb het gedeeltelijk opgelost door een vrij strak schema aan te houden in de ochtend. Ze heeft een wekkerfunctie op haar cd-speler, deze laat ik een kwartier voordat ze uit bed moet aflopen. Ze stapt dan uit bed, zet de radio uit en gaat weer in bed liggen. Zo kan ze op haar gemakje wakker worden. In het begin ging ze gewoon weer slapen, maar het gebeurt steeds vaker dat ze eventjes gaat liggen om wakker te worden en dan uit bed komt. Soms blijft ze zelfs meteen uit bed. Vervolgens gaan we naar beneden en  mag ze op de bank tv kijken. Ik ga dan boterhammen smeren en ze weet dat ik kort daarna, als ik warme melk voor haar heb gemaakt, kom vragen wat ze op haar boterham wil. Zij eet dan haar boterham voor de tv en ik aan tafel met m'n krantje. Op zich ben ik er geen voorstander van dat ze niet aan tafel eet, maar ze heeft veel tijd nodig om wakker te worden en dit werkt goed. We hebben allebei een ochtendhumeur, dus ik weet wat het is als je geen zin hebt om te praten of dat je het vervelend vindt als iemand iets tegen je zegt. Op deze manier lopen we elkaar niet in de weg. Als ik de krant uit heb, dan ga ik boven haar kleren halen. Ze weet dat ze moet aankleden, haren kammen en tanden poetsen als ik terug ben.

Het is niet zo dat nu het eerste uur van de dag altijd vlekkeloos en zonder boze dochter en mama verloopt, maar als ik het vergelijk met een half jaar geleden, is het nu een makkie!

 
Ik vind het dus verschrikkelijk dat je niet met je kind aan tafel eet, dat ze dus vóór de tv hangt...het is misschien voor jou een oplossing. Maar leer je een kind niet bewust te ontbijten, want de tv is belangrijker.
Het heeft toch ook nog zoiets als een gezinsfunctie, ontbijten met vader en/of moeder aan tafel.
Ik ben onderwijzeres (groep 4)  Laatst had ik een rekenles over klokkijken en over dagindeling (tijdsvolgorde). Toen kwam het onderwerp onbijten ter sprake, blijkt het dus dat echt, op 4 kinderen na, de hele groep vóór de tv ontbijt....en pa of ma maakt het brood óók nog voor hen klaar....tja....
Ach ik ben waarschijnelijk een echte onderwijsmuts! Een echte juf...
Laat je kinderen toch met hun luie gat voor die tv wegkomen en laat ze eens zelfstandig hun brood smeren en lekker aan tafel eten.
 
Ik ben het daar niet mee eens. Ik ben zelf ook niet gezellig 's ochtends en moet er ook niet aan denken om de tafel te dekken en "gezellig" te ontbijten. En daarbij, op een dag zijn er drie maaltijden, de andere twee maaltijden worden wel aan tafel gegeten, zonder tv, waarbij ze zelf haar eten moet opscheppen, boterham smeren etc.
Ook vind ik het zo erg niet dat ze ''s ochtends tv kijkt. De rest van de dag gaat de tv alleen aan als ze er echt naar vraagt en ik er toestemming voor geef. Opvoeden volgens het boekje werkt echt niet altijd!
 
quote: Posje reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('25-05-2006 13:41:08'));

Ik ben het daar niet mee eens. Ik ben zelf ook niet gezellig 's ochtends en moet er ook niet aan denken om de tafel te dekken en "gezellig" te ontbijten. En daarbij, op een dag zijn er drie maaltijden, de andere twee maaltijden worden wel aan tafel gegeten, zonder tv, waarbij ze zelf haar eten moet opscheppen, boterham smeren etc.
Ook vind ik het zo erg niet dat ze ''s ochtends tv kijkt. De rest van de dag gaat de tv alleen aan als ze er echt naar vraagt en ik er toestemming voor geef. Opvoeden volgens het boekje werkt echt niet altijd!



Ik wil dus niet zeggen dat ik niet graag samen aan tafel eet hè. Maar als je een uur lang aan het vechten bent om een boterham bij je kind naar binnen te krijgen, zoals ik de eerste tijd van haar schooltijd heb gedaan, dan wordt elke ochtend een marteling. Nu wordt ze op haar gemak wakker, en daarna weet ze wat haar te doen staat. En dan maakt het me echt niet uit of ze die twee boterhammen voor de tv eet of aan tafel.
 
Mjin oudste dochter wil ook slecht eten 's morgens, maar we gaan wel gezellig met z'n drietjes aan tafel zitten  (2 dochters en ik,papa gaat al  voor 6 uur naar zijn werk).
Ze mag dan zelf kiezen wat ze wil eten, meestal eerst een cracker en dan vaak nog  ontbijtkoek of beschuitje erna. Een broodje wil ze 's morgens niet, behalve in het weekend.   Als ze   haar eten en beker melk opheeft, mag de tv aan en kleed ik haar voor de tv aan. Als ze niet klaar is met eten, dan blijft de tv uit.
Ze vind het ook heel normaal om aan tafel te eten, als we keer voor de tv eten (bijv. met de olympische spelen en straks met het wk voetbal) dan krijg ik van haar commentaar en als we niet opletten zet ze zelf de tv uit.
 
quote: Posje reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('25-05-2006 13:58:58'));


quote: Posje reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('25-05-2006 13:41:08'));

Ik ben het daar niet mee eens. Ik ben zelf ook niet gezellig 's ochtends en moet er ook niet aan denken om de tafel te dekken en "gezellig" te ontbijten. En daarbij, op een dag zijn er drie maaltijden, de andere twee maaltijden worden wel aan tafel gegeten, zonder tv, waarbij ze zelf haar eten moet opscheppen, boterham smeren etc.
Ook vind ik het zo erg niet dat ze ''s ochtends tv kijkt. De rest van de dag gaat de tv alleen aan als ze er echt naar vraagt en ik er toestemming voor geef. Opvoeden volgens het boekje werkt echt niet altijd!

Ik wil dus niet zeggen dat ik niet graag samen aan tafel eet hè. Maar als je een uur lang aan het vechten bent om een boterham bij je kind naar binnen te krijgen, zoals ik de eerste tijd van haar schooltijd heb gedaan, dan wordt elke ochtend een marteling. Nu wordt ze op haar gemak wakker, en daarna weet ze wat haar te doen staat. En dan maakt het me echt niet uit of ze die twee boterhammen voor de tv eet of aan tafel.



Oke, ik snap het ook wel een beetje hoor.
Maar er zijn nog andere manieren om te zorgen dat ze opschiet en toch ook aan tafel eet 's ochtends.
Bijvoorbeeld een beloningssysteem. Ergens een gekleurd vel papier ophangen. Elke keer als ze opschiet en aan tafel eet krijgt ze een sticker. En na bijvoorbeeld 5 stickers (of minder, je kunt het opbouwen en steeds hogere eisen stellen) staat er een beloning tegen over (die ze zelf bedacht heeft misschien, is ook leuk). En dat hoeft helemaal niet iets extreems te zijn zoals een cadeautje, maar kan ook iets zijn als: kiezen wat er gegeten wordt bij de warme maaltijd, een keertje wat langer opblijven, of misschien wel een kleinigheidje uitkiezen in de winkel (afwisselende beloningen werken altijd goed).
En, opvoeden volgens het boekje werkt inderdaad niet altijd, daar ben ik ook wel achter! Maar meestal werkt een beloningssysteem wel (uitzonderingen daar gelaten).
 
Terug
Bovenaan